‘Met Marjelle’

Het waait zo hard dat m’n Franse aantekeningen en miniwoordenboekje over de tafel van het Kunsthalcafé heen vliegen. Ook m’n haar staat inmiddels alle kanten op, behalve de goede. Ik besluit de rest thuis af te maken en R. te bellen, een blogger die ik nog nooit gesproken heb.


Het gejoel van kinderen om me heen vormt niet meteen het ideale decor voor een eerste gesprek, maar ik geloof niet in ideaal. Oké, Beer komt een aardig eind in de buurt, dat dan weer wel. Geen toeval ook dat ik een tijd geleden het blog ‘Mijn ideale blogman bestaat niet’ schreef. Gelukkig maar, het zou doodsaai worden.
Ik pak m’n mobieltje, klik op ‘R….’ en hoor de telefoon overgaan.
Toch wel spannend, hoe klínkt iemand die je alleen van mailen kent?
Marjelle

16 Reacties op “‘Met Marjelle’

  1. Uhmm, verrassend?

  2. Zou zomaar kunnen, K, hoewel in dit geval was het toch weer anders. ;))

  3. ‘met Marjelle;…….Marjelle ja, van VKblog…; nee, ben niet op het schoolplein aan het spelen hoor…..’

  4. Dag Kornelis, leuk om je weer even te zien, dat waren de kinderen die uit het Natuurhistorisch museum stroomden. 🙂 Nou ja, ‘stroomden’, het duurde wel even. 😉

  5. Marjelle op avontuur. Catalunya is ver weg…(…)
    Groetjes Deo

  6. Foto’s zijn al beter. Maar dat statief en de kijker erop… Multifocus?

  7. Hi, met Oliphant…Alles goed? De zon bruint en een ontmoeting is immer spannend, zelfs per telefoon.
    Succes en groet van O.
    Mooie foto’s, overigens.

  8. *Ver weg, maar wel mooi lijkt me, Roberto. 🙂 Ook al ben ik er nooit geweest, weleens wat over gehoord.
    *Dat statief is niet van mij, Grutte (ik heb er geen, is niks voor mij ook), en ik zou daar dan ook geen foto van gemaakt hebben. Dat was juist het leuke, ik was foto’s aan het maken, zag opeens dat statief staan en toen erna een man vlakbij. Op de tweede foto heeft hij zich omgedraaid en omdat ik er niet al te ver vanaf stond vroeg ik me af of hij mij nou zat aan te kijken of niet, waardoor ik minder op m’n gemak was en wat sneller dan anders die foto maakte.
    *Klopt, telefonische en real life ontmoetingen blijven toch wel spannend, Oliphant. 😉 Heel grappig om te merken (vaak binnen een minuut) of het klikt met iemand of niet (dat laatste is natuurlijk minder grappig) en bedankt. 🙂

  9. Ik hoop dat het wat geworden is, R. was vermoedelijk net zo nerveus als jij.

  10. Hai Gus, op het moment zelf viel het nog best mee, hoor. 🙂 Nu heb ik het afgelopen jaar ook wel steeds meer ervaring gekregen met allerlei soorten mensen ontmoeten na kort of langer contact, dat scheelt. 😉 Hoe het voor hem was, weet ik niet, ik denk hetzelfde eigenlijk, dat we heel erg dezelfde humor hadden/hebben, weet ik wel. 🙂

  11. WIj zijn benieuwd naar het vervolg

  12. Pluralis majestatis, Paco? 😉 Ik ook.
    (Even googlen of ik dat goed zeg. ;-))
    Ik wist niet dat er ook een pluralis … was. Knip, plak. 😉Pluralis modestiae (ook bescheidenheidsmeervoud) is het gebruik van het woord wij of ons uit bescheidenheid of beleefdheid, terwijl men ik of mij bedoelt. De spreker wil niet de aandacht op zichzelf richten of egocentrisch overkomen.
    * Wij hebben een woning gekocht.
    (De bijgedachte is vaak: mijn partner en ik.)
    * Volgens ons moet dat anders worden gedaan.
    In boeken wordt de pluralis modestiae vaak gebruikt om niet te veel aandacht op de persoon van de schrijver te vestigen. Zo schrijft Loe de Jong in zijn levenswerk vaak "Wij veronderstellen dat dit wel vaker gebeurde" of "wat wij in dit hoofdstuk hebben uiteengezet" en soortgelijke zinsneden. Schrijft hij over zijn persoonlijke belevenissen, dan schrijft hij "ik".
    De pluralis modestiae wordt soms door de toehoorder verward met de pluralis majestatis, die echter een bijna tegenovergestelde connotatie (gevoelswaarde) heeft.

    Kijk, dan weten wij dat ook weer. ;))

  13. Nou ehm, kan je ook nog een beetje normaal lullen? Potverdorie.
    Noventius amadeo gratia.
    Wat het betekent? Geen flauw idee, maar het klonk wel goed, toch?
    Groet,
    Gus

  14. Moet dat dan, Gus, joh, ik doe niets anders de hele dag. 😉
    ’t Klinkt goed en zeker voor dat tijdstip, gratia is iets met dankbaarheid volgens mij. De rest onbekend of niet-bestaand. 😉
    Groet terug.

  15. Marjelle heb perongeluk op de groen pijl gedrukt. En als je mij in het F-side vak plaats doe ik dat natuurlijk regelmatig maar ik geef wel kritiek.
    á deo

  16. Had je dat nog niet gedaan dan, Roberto. 😉 Toen dat favorietensysteem er kwam, heb ik meteen besloten om er niet actief aan mee te doen in de zin van mensen uit mezelf als favoriet toevoegen (ik ben er niet zo voor nl., en dat afbevelen vind ik helemaal erg, welke gek dat bedacht heeft!). Wel zet ik een link terug als ze mij toegevoegd hebben en ik op de een of andere manier iets met ze / hun blog heb, anders vond ik het een beetje teveel eenrichtingverkeer. 🙂
    Eerlijk gezegd, geef ik zelf liever (opbouwende) kritiek aan mensen zonder dat het hele VK-blog meeleest, want dat geeft extra lading en maakt het moeilijker, vind ik en heb ik gemerkt, om het op zo’n manier te zeggen dat de ander zich niet aangevallen voelt.
    Het is veel te warm eigenlijk om te typen, ik had juist besloten om dat vanmiddag niet te doen en op de fiets te springen naar een park en terrasje hopelijk, maar af en toe moet je flexibel zijn. ;))

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.