Als ik naar beneden loop om m’n fiets uit z’n hok te halen voor een ritje naar de Kralingse Plas zie ik opeens dat de vloer bezaaid ligt met glasscherven. Het draadglas in de gemeenschappelijke voordeur is met bot geweld naar binnen geslagen. Ik loop naar buiten om te kijken wat er aan de hand is en sta vervolgens oog in oog met de politie. Aan een van de agenten vraag ik wat er is gebeurd, terwijl een aantal omstanders me aangaapt. Ze antwoordt dat het ‘incident’ net heeft plaatsgevonden en niemand wat gezien of gehoord heeft. Ik vertel haar dat ik ook niets gemerkt heb, maar dat er hier wel vaker lawaai is en het al de tweede keer in korte tijd is dat die glasplaat aan diggelen gaat. Ik beloof dat ik het meteen aan de woningbouwvereniging zal doorgeven. In plaats van naar de plas loop ik weer naar binnen en bel het reparatienummer. ‘We zorgen ervoor dat er over twee uur iemand ter plekke is’, zegt een medewerkster.
Beneden vraag ik aan de buurkinderen een bezem zodat niet alle fietsbanden lek geprikt worden door glassplinters, daarna bel ik bij de minst stressbestendige buurvrouw aan om haar te waarschuwen. Ten slotte haal ik m’n fiets nu echt uit z’n hok, al is de animo inmiddels iets minder, ook van de voorspelde zon is niets te zien. Onderweg krijg ik het zo koud in m’n dunne trui dat ik besluit rechtsomkeert te maken. Op de terugweg kom ik langs het bord ‘Ooms open huis zaterdag 9 oktober 2010 van 11.00 tot 14.00 uur‘. Verhuizen, het idee zit al langer in m’n hoofd, maar dat soort huurprijzen kan ik niet betalen, bovendien wordt het zonder baan als onderpand erg moeilijk om een andere, rustigere flat te vinden. Opeens moet ik weer aan Marx’ onderlaag denken, aan de tweedeling in de maatschappij, aan hoe raar het soms kan lopen in een mensenleven, en dat ik me er niet bij neerleg. Nóg niet.
Marjelle
Chleb i Krew Ankh
Getver, waar is dat toch voor nodig, dat vernielen…
Het was vandaag kil, ongezellig en donker, geheel tegen de voorspellingen in.
Voor wat die waard zijn, dus, het blijkt weer eens.
Morgen een herkansing beloofd, met uitbundig stralend zonnig weer.
Zeggen ze… 🙂
Ik hou ze er mooi aan!
Daar begrijp ik de lol ook niet van idd, Bart, het zal wel veel met frustratie, etc., te maken hebben, maar het lost niets op. Dan kun je beter aan een vechtsport gaan doen, kun je je niet alleen lichamelijk uitleven, maar leer je ook je agressie op een bepaalde manier juist onder controle te houden.
Nou, ik ben benieuwd, kom maar op met dat stralende weer, en dan hou ik jou eraan! 🙂
Ach, iemand was gewoon boos op iets. Beter zo’n ruit dan andermans voortanden.
Tuurlijk, Gus, de volgende keer ram ik jouw voordeur in elkaar als ik gewoon een beetje boos op iets ben. 😉 Klopt, je kunt je altijd nog veel beter op spullen uitleven dan op mensen.
Ruiterlijk blog.
Geen olifant die door de porselein kast liep denk ik dan maar. Die stampen immers enkel maar boven je.
Hoop voor je dat je daar ook geen last meer van zult hebben. Of omdat ze verhuizen, of omdat je wat anders vindt. Eindelijk rust. Het is je (en beer) van harte gegund.
Nee, een paar olifanten die verdwaald waren zeker, Aad. 😉 Ik begin echte olifanten opeens met andere ogen te bekijken, grapje.
Dankjewel, lief van je. Ik hoop het ook, er spelen sowieso teveel dingen de afgelopen tijd en ik heb juist nu behoefte aan een beetje rust, warmte, lieve dingen, niet aan gezeik, politie en gestamp boven m’n hoofd. (Ook Beer is het steeds meer zat.)
op zich is het al een vervelend ding
gebroken glas dat heel was
maar als noodzakelijke verelendung
ontbreekt bij lokaal kwaad vaak de as
om de aandrijfstang te kunnen pakken
tasten we in het duister naar de klootzakken
die bij voorkeur op gewapend materiaal botvieren
wat zich allemaal thuis of op school ophoopt in hun klieren
hoewel er is toch wel iets aan te doen
als we ze leren omgaan met hun sexualiteit
zouden we dat ook moeten doen met hun agressiviteit
ontwikkeling van een identiteit hangt af van het hele fatsoen
zie ook http://www.vkblog.nl/bericht/276292/Time_flies
Waarom toch altijd weer
Bij mij werd met oudjaar 2005 de brievenbus opgeblazen. Was voor mij de druppel. Omdat ik toen toch al niet lekker in mijn vel zat en ‘iets anders wilde in mijn leven’ heeft die druppel ervoor gezorgd dat ik daadwerkelijk ging verhuizen. En omdat ik toch al altijd naar het buitenland wilde, werd het dus Antwerpen. Ook hier zijn er genoeg dingen om je aan te ergeren. Buren die een zooitje maken in de hal, die ’s nachts luid keuvelend langs uwe haldeur passeren waardoor je wakker wordt. Etc. Kortom: nergens is het gras echt groener. Hoe dan ook ben ik wel blij dat ik toen die stap heb gezet. Ik ben nu een stuk rustiger en zit beter in mijn vel. Ik hoop voor je dat je binnenkort de zon ook weer figuurlijk ziet schijnen.
Het lijkt mij erg onprettig. Al gebeurt op veel plaatsen wel eens wat. Helaas!
*Klopt, Marius, ik schreef hierboven dat door bv. op een vechtsport te gaan, mensen kunnen leren hun agressie onder controle te houden. Ik weet trouwens niet of het in dit geval om jongeren ging, vorige keer waren het een aantal mannen die teveel gedronken hadden.
*Frustratie en agressie zit in mensen, Paco, en als je dan op elkaar gepropt woont in grote steden, bv. ook geen werk hebt, etc., dan krijg je dit soort dingen eerder. Op zich begrijpelijk, zeker als -zoals in deze wijk ook gebeurt- allerlei voorzieningen drastisch wegbezuinigd worden. Iets waar ik erg tegen ben.
*Goed dat je die stap hebt gezet, ZJ. Ik ben niet op zoek naar groener gras, maar ik zou wel minder lawaai willen. Ik hoop ook dat het op een aantal essentiele gebieden beter zal gaan, maar dat zijn andere dingen (waar ik (nog) niet over schrijf) dan waar ik het hier over heb, al zou het wel fijn zijn als ik meer rust om me heen had.
*Het is niet leuk, maar ik schrik er verder niet van, Edu, het is meer de woede(?), onvrede, verveling die erachter zit… die serieus genomen moet worden. Zelf heb ik het meeste last van bovenburen, en die dagelijkse overlast redeneer je niet zomaar weg, al kom ik een heel eind tot nu toe. Een mens moet wat. 😉
Heel vervelend allemaal. Ik herken een beetje het verhaal, wij hadden vroeger in Schiebroek een kelder met zo’n raam, nadat er voor de vijfde keer een voetbal doorkwam hebben ze het raam verwijderd en er een houten plaat gezet, opgelost. Misschien voor jullie ook een idee, wel donkerder natuurlijk maar ik neem aan dat er ook licht binnen is.
Zie nu dat het een deur is, er zijn hele mooie houten deuren….;-)
Inmiddels zit er idd een houten plaat op, Annelies, maar als tijdelijke preweekendoplossing. 😉 Maandag wordt dat weer glas. Met een houten deur (en de woningbouw ziet me aankomen, het zijn allemaal dezelfde voordeuren ;)) wordt het idd een heel donkere gang. De buurman vroeg gisteren of ze er niet nog dikker glas in konden zetten, dat ga ik volgende week wel even informeren.
Marjelle: Als je van een particulier huurt, vaak de betere woonruimte, krijg je ook huursubsidie en je hebt ook alle huurbescherming. Verdiep je daar eens in. Vaak ook geen wachttijd en zo.
bij ons in het appartementencomplex was het ook een paar keer raak
dat is erg vervelend en geeft ook een raar sfeertje zo’n vernielde voordeur
open huis is blijkbaar landelijk, wij hebben vandaag ook twee huizen van binnen bekeken
waarvan één duidelijk ver buiten ons bereik, maar dromen is ook leuk;-)
hier schijnt het zonnetje nog volop
Zulke trollen als Carlijn hebben vanaf volgende week hoop ik geen kans meer om hun onzin nog langer te spuien. Niets van aantrekken Marjelle.
Het levert wel een mooi persoonlijk en direct blog en een prachtige foto op!
*Bedankt voor het meedenken, Bas, mijn situatie ligt essentieel anders, maar om privacyredenen kan ik daar niet nader op ingaan.
*Een beetje troosteloos gezicht idd, Assyke, terwijl het zo’n leuk huis is (met je oren dicht), we waren wat dat betreft vriendjes vanaf de eerste dag, alleen bleek de woningruilmeneer bepaalde dingen verzwegen te hebben qua buren enzo.
Dus jullie zijn lekker naar de open dag geweest, ik ben benieuwd naar je droomhuis, maar ook naar datgene wat mss wel binnen handbereik ligt. 😉
*Gelukkig kun je dat soort mensen een ban geven, ZJ, na 3 reacties heeft hij/zij die nu ook. Wel leuk dat je er even op reageert.
Onze reacties kruisten, Blew.
Dank, er zit ook nog een stukje mij in de foto. 😉
die foto is zeker apart
jou had ik niet gezien, daar ga ik nu naar op zoek;-)
mijn droomhuis bevindt zich dicht bij de dijk
gelukkig gaat het niet door, want het is daar een en al modderpoel
en de huizen worden geloof ik leeg opgeleverd, zonder sanitair of keuken
Ja, tis natuurlijk balen. Gewoon a-sociaal!
Waar ik me de pestpokke aan kan ergeren is dat mensen hun supermarkt karretje helemaal mee naar huis rijden, daar hun 50 eurocent er uit breken en vervolgens het ding laten staan…..
Die karren zijn hartstikke duur joh.
*Een paar fragmentjes maar, Assyke.
Dat huis klinkt iets te modderig om van te dromen… 😉
*Dan zie je af en toe van die verloren winkelwagentjes ergens staan, Gus, is idd heel jammer.