Beeld van een blogger (3) – Back to where I once belonged met Annelies!

Na 22 ‘Bloggers in beeld’ was ik toe aan iets anders, toen werd het idee voor een nieuwe serie geboren die ‘Beeld van een blogger’ als titel meekreeg. Virtuele associaties hebben plaatsgemaakt voor een kijkje in het echte leven. Op zoek naar de mens achter de avatar ontmoet ik een blogger (M/V) in zijn stad. Het is daarbij niet de bedoeling om een diepte-interview te maken, wel om op speelse wijze foto’s van de stad, mijn impressie en de inbreng van de blogger zelf te combineren. Zijn wensen staan daarbij centraal, in het ene geval betekent dit dat hij je misschien wel paginagroot aanstaart of z’n diepste (bed)geheimen onthult, in het andere geval wordt er slechts een tipje van de blogsluier opgelicht…


Eerder verschenen in deze serie:

Beeld van een blogger (1) – Kuzz voor Guzz
Beeld van een blogger (2) – Gewoon gelul, Trektocht!


(3)

Vandaag staat er weer een ontmoeting gepland, deze keer verleg ik zelfs m’n grenzen om een blogger in beeld te brengen. Voor het eerst in jaren ga ik naar België, niet jeugdstad Brussel, maar Grimbergen is het uiteindelijke doel. Voor de zekerheid ben ik ruim op tijd vertrokken, geen overbodige luxe bleek algauw. Toen de kaartautomaat Vilvoorde noch Mechelen herkende en ik in allerijl naar de ticketservice aan de andere kant van het station moest rennen waar de wachtruimte uitpuilde, begonnen de stress en het zweetdruppelgehalte toch wel iets op te lopen. ‘Het ergste dat er kan gebeuren is dat ik m’n trein mis en een uur later aankom’, sprak ik mezelf toe en legde me toen bij de situatie neer.

In dat soort gevallen moet ik altijd denken aan bamboe, aan meebewegen in plaats van je te verzetten. Gelukkig was ik toch nog snel aan de beurt waarna de loketdame meedeelde dat dit kaartje wel duurder was en dat de automaat een aparte België-toets had. Uiteindelijk kwam ik nog net op tijd op spoor 6 aan. Het moment dat ik eenmaal m’n zware tas en nieuwe laptop de trein in had gesleurd, The Black Swan van CocoRosie op m’n mp3-speler hoorde en in een klef broodje beet, voelde ik me gelukkig. ‘Ik ben veel te lang thuisgebleven’, dacht ik, ‘wat is het lekker om niet alleen met je gedachten ergens anders te zijn’. België, ik wil je nu
Tot zover deze inleiding naar m’n eerste blogvrouw in beeld.




in de verte zwaait iemand. ik loop naar haar toe en vraag ‘ben jij annelies?’ een brede glimlach is het antwoord. ze is iets kleiner dan ik met m’n 1.64 m. onder haar jeans prijken zilverkleurige nikes, erboven draagt ze een donkerblauw shirt. vanaf dat punt gaan de dingen in een stroomversnelling, uiteindelijk zullen we pas de volgende middag ophouden met praten. na een ritje naar hotel thermae waar ik m’n spullen drop en zij bij een kiosk nog gauw de humo en de morgen voor me koopt, rijden we door naar het huis waar zij en haar man midden in een landelijk stukje grimbergen wonen. eerst krijg ik een tour de la maison, de inrichting is een mix van oud en nieuw, van warm en strak, een mooie combinatie met veel oog voor details.

Het is een prachtige zonnige dag en we belanden dan ook al snel in de tuin waar we verder van de hak op de tak springen. Iets dat ongetwijfeld ook in dit blog tot uiting komt. Annelies heeft een vederlicht Belgisch accent en haar stem doet me even aan die van Sylvia Kristel denken, ook stopwoordjes als ‘voila’ en ‘bon’ geven het iets charmants. Als ik even later wat foto’s ga maken moet Josepha eraan geloven, bevallig leunt ze tegen een spar. Aan de vooravond van Nederlandse en Belgische verkiezingen komt het gesprek algauw op politiek terecht. Ze stemt vanaf haar achttiende op D66, Van Mierlo sprak haar zeer aan, maar ook Pechtold vindt ze een interessante man en goed debater. Mileubewust, democratisch, sociaal-liberaal, zo vat ze haar keus voor D66 samen.







als de thee inmiddels is verruild voor wijn komt het gesprek op de bloggers die we ontmoet hebben. in 2007 heeft ze een keer een bloggerslunch gehouden in brussel, maar dat was voor mijn vk-tijd. we praten verder over haar leven, man en bezigheden. 57 jaar geleden werd ze als ram geboren in rotterdam, niet een stereotiep meisje-meisje meer een tomboy. na de mulo kwam ze uiteindelijk bij procter & gamble terecht op de afdeling verkoop, waar ze later werk met avondhavo combineerde. ze vertelt me ook over die keer dat ze na twee weken kluizenieren weer eens wat mensen wilde zien en naar het vliegveldje vlak bij grimbergen fietste. daar werd ze door een wildvreemde man uitgenodigd om een tochtje te maken in een cessna. ’n bijzondere ervaring, naderhand werd ze ook lid van die club en leerde er veel leuke mensen kennen.

dat was nog voordat ze stefan, die later haar man zou worden, ontmoette
bij procter & gamble waar ze toen al jaren werkte. inmiddels was ze 39 en wat wilde haren kwijt. ze vullen elkaar aan, vertelt ze, zij druk, beweeglijk, hij rustig, lief, en verstaan elkaar met een half woord. op dat moment komt het onderwerp van gesprek de tuin in lopen en stelt zich voor, een aardige, bescheiden man. rond achten vertrekken we met z’n drieën naar ’s gravenmolen waar annelies een tafeltje heeft gereserveerd en me via mail al duidelijk heeft gemaakt dat zij trakteren. hun gastvrijheid voelt als een warme deken, ik sputter maar niet tegen. het uitgestrekte terras grenst aan een vijver waarin ik tot m’n blijdschap een zwanenfamilie aantref. vijf zwanendonsjes dobberen braaf achter pa en ma aan en ik pak onmiddellijk m’n camera.






even later zitten we geanimeerd te praten bij zeetong, steak, vlaamse frieten, salade en rode wijn, het is lekker buiten. ook hier komt politiek ter sprake, maar nu de belgische situatie. er is veel veranderd sinds ik jaren geleden in tweetalig brussel woonde. ik hoor over de n-va van bart de wever, die streeft naar een onafhankelijke staat vlaanderen binnen europa, over militante vlamingen, het arme wallonië. zelf zijn ze absoluut tegen een splitsing van belgië. inmiddels is het donker en worden de muggen brutaler, we zijn de laatste gasten en de ober wacht geduldig tot we aanstalten maken om weg te gaan. belgen zijn over het algemeen bescheidener dan nederlanders, valt me weer op. nadat ik bij een uitgestorven hotel ben afgezet en annelies gesms’t heb dat ik veilig op m’n kamer ben aangekomen, voel ik pas goed hoe moe ik ben. de enorme hitte die er hangt versterkt dat.

Opeens krijg ik het een beetje benauwd in deze ruimte helemaal bovenin, ik voel me niet op m’n gemak. M’n blik wordt getrokken door de deurklink en ik probeer er niet naar te kijken. Er is niemand die ik nu kan bellen voor wat afleiding, ik besluit met het licht aan te slapen en bereid me voor op een korte nacht. Het is lang geleden dat ik ’s nachts bang was. Drie uur later word ik wakker door het geluid van m’n mobieltje. ‘Heb je goed geslapen?’ vraagt Annelies. Ik mompel iets onduidelijks en we spreken af dat ze me na het ontbijt op komt halen. In de eetzaal hangt een serene rust, ik ben inderdaad de enige gast en geniet van een knapperig Belgisch pistoletje en versgeperst vruchtensap. De struise madam van de receptie informeert of ik lekker heb geslapen, vriendelijk maar beslist zeg ik nee.







een voorbijganger die een kop koffie komt drinken, knoopt een praatje aan en voordat ik het weet ben ik opeens midden in een discussie over politiek verzeild geraakt. hij gaat op de n-va stemmen, vertelt-ie me. als ik vraag waarom, krijg ik te horen dat die de wever een sympathieke gast is, dat het geld al jaren van vlaanderen in wallon gepompt wordt en dat dat nu eens moet ophouden! wat is de sfeer hier veranderd, de standpunten verhard, de messen geslepen… althans zo lijkt het voor een buitenstaander als ik. toch voel ik me ook wel weer thuis, net als annelies heb ik belgische én nederlandse wortels. het nadeel daarvan vind ik dat je uiteindelijk nergens echt bijhoort, het voordeel dat het je blik verruimt.

Even later zie ik het bekende autootje al de bocht om komen, ik stap in en we gaan op weg naar de struisvogelfarm vlakbij. M’n handen jeuken om zo’n gekke, verbaasde struisvogelkop op de foto te zetten, helaas blijkt het hek bij aankomst gesloten. Voorzichtig sluipen we dichterbij om toch nog een glimp op te vangen, maar de struisen steken hun kop in het zand. In plaats daarvan besluiten we naar de historische kern van Grimbergen te rijden en verder te praten op een terras. Als we langs de St. Servaasbasiliek komen, stelt Annelies voor om er even in te gaan. Het is járen geleden dat ik voor het laatst een kerk vanbinnen heb gezien, ik twijfel, maar ga dan toch de drempel over.


De orgelmuziek zwelt aan in de lege kerk en ik sta opeens oog in oog met Maria. Het doet me aan H.* denken, in een opwelling loop ik naar haar toe en en steek een paar kaarsjes aan, eentje voor hem en een voor iemand anders die me lief is. Enigszins ‘verlicht’ wandelen we vervolgens naar Het Fenikshof waarna Annelies de draad oppakt en vertelt over haar ervaringen in Engeland en Zwitserland waar ze samen met haar man een aantal jaar gewoond heeft. In Genève heeft ze een heel leuke tijd gehad, het was er schoon, zuivere lucht en Franstalig. Ze vertelt ook dat ze goed alleen kan zijn, wat mooi uitkwam aangezien haar man in de periode dat hij nog werkte zo’n 70% van de tijd op reis was. Inmiddels zijn ze allebei met onbetaald verlof tot hun zestigste en genieten van elkaar, de tuin en leuke dingen ondernemen.

Voor volgend jaar staat er een concert van Roger Waters in Antwerpen op het programma en kortgeleden zijn ze nog naar een optreden van The Cranberries geweest. Andere favorieten zijn The Editors en Amy Winehouse. Verder houdt ze ook van cryptogrammen en quizzen. Tot voor kort belde ze elke vrijdag met haar moeder om samen de Vrij Nederland-puzzel door te nemen. Aan de Nationale Krakercompetitie doet ze elk jaar fanatiek mee. Ik herken de liefde voor taal, het spelen met puzzelwoorden en de onderste googlesteen boven willen krijgen. Welk boek heeft veel indruk op je gemaakt, vraag ik haar. Ze noemt meteen ‘Millennium Trilogie’ van Stieg Larsson, behalve schrijver ook een bevlogen mensenrechtenactivist. Daarnaast houdt ze van films als ‘Death in Venice’, ‘Broken Flowers’ en kijkt graag naar ‘Later… with Jools Holland’, ‘De Canvascrack’ of mooie docu’s.


Donkere wolken pakken zich samen als we bij het terras vertrekken. ‘De Belgische dondergoden vinden het de hoogste tijd dat ik naar Rotterdam ga’, zeg ik tegen Annelies. Op de terugweg zie ik een bordje met Peutie en moet onmiddellijk aan Raymond van ’t Groenewoud denken. De gereedstaande trein naar Mechelen haal ik gelukkig nog net, onderweg rijdt hij langs stationnetjes als Eppegem en Weerde. Door ‘panne’ aan de computer bij de ticketbalie in Vilvoorde moet ik weer een kaartje kopen in Mechelen. Aangezien ik m’n aansluiting daardoor mis en de volgende trein pas over een uur gaat, slenter ik de stad in. Wat is het hier lawaaierig en grauw, een paar terrasjes aan drukke straten, veel vermoeide gezichten bij de bushalte. M’n tas voelt loodzwaar, m’n hoofd bonst en ik besluit een kop thee te gaan drinken, dan kan ik ondertussen nog wat ansichtkaarten schrijven. ‘M’n eerste keer in België na zoveel jaar mag niet onopgemerkt voorbijgaan’, bedenk ik en moet om mezelf glimlachen.
Marjelle

Annelies draait:

Wim Mertens

*Ex-liefste vriend na 25 jaar

‘Back to where I once belonged’ titel van een nummer van m’n broer (componist & gitarist) geboren in België

53 Reacties op “Beeld van een blogger (3) – Back to where I once belonged met Annelies!

  1. Heel mooi en veelzijdig verhaal over Annelies, Belgie en muziek en liefdes.
    Graag gelezen.

  2. Bedankt voor je snelle reactie en compliment, Rene.
    Ik werd ook bijzonder gastvrij onthaald. 🙂

  3. Hijs weer mooi Marjelle. Thumbs up!

  4. Thanks, Guzz! 😉

  5. warm onthaal
    had niet anders verwacht van een belgische gastvrouw;-)
    ben blogster Annelies een beetje uit het oog verloren
    je maakt me wel weer nieuwsgierig

  6. Ontzettend leuk om te lezen hoe warm het onthaal was in Grimbergen bij Annelies en echtgenoot!
    Je hebt het boeiend weergegeven, Marjelle.
    Hopelijk heb je de slaap weer ingehaald:-)
    Liefs.

  7. *Zo is het, Assyke. 😉
    Ik vind het leuk om iemand in het zonnetje te zetten en ook leuk als dat mensen nieuwsgierig maakt naar meer.
    *Dat was precies de bedoeling, Geroma. 🙂
    Nou, niet echt, het is bar en boos met slapen de laatste tijd weer. Mss is een hamer een idee. 😉
    & Liefs terug.

  8. het grootste geheim van dit blog is de foto met de titel drie pijpen…ws. loopt iedereen daaraan voorbij.

  9. @Marjelle:Inmiddels was ze 39 en wat wilde haren kwijt.
    Volgens mij zijn die sindsdien weer behoorlijk aangegroeid 😉
    Geinig blog van een leuke ontmoeting zo te lezen.

  10. Nu i.i.g. niet meer, Zwollywood… 😉

  11. Ha ha, dat klopt wel, Glaswerk. 😉
    Het was leuk idd, ook lekker gegeten & gezeten, een medeterrasjesliefhebber getroffen. 😉

  12. Heel mooie serie aan het worden, Marjelle! De bezoekjes worden steeds langer…!

  13. Het lijkt er wel op, ja, Wattman. 😉 De volgende keer blijf ik een week (nee, hoor) en als ik ooit in Griekenland beland (wonen daar bloggers dan? ;)) dan kom ik noooooiiiiit meer terug. :p

  14. Heel mooi weer…. en Annelies is hartverwarmend…

  15. Dank je, Grutte, en idd dat is ze ook.
    Euh, maar ikke dan!? 😉

  16. Boeiend verslag!

  17. antoinette duijsters

    Leuk blog, fijn om over een leuke ontmoeting te lezen.

  18. zelfstandig_journalist

    Ik was erbij tijdens de bloggersborrel in Brussel. Heel sympathieke dame, Annelies. Leuk verslag, maar: waar komen die slaapproblemen vandaan?

  19. *Bedankt, Maria-Dolores!
    *Op naar de volgende, Antoinette! 😉
    *Weet ik, ZJ, heb inmiddels ook het verhaal gelezen. 😉
    In dit geval had ’t niet met slaapproblemen te maken, maar met de hitte op de zolderverdieping en met het feit dat ik me volstrekt niet op m’n gemak voelde (lees bang was) in een verlaten (onbemand) hotel.

  20. Leuk verslagen. Wim Mertens is verrassend. Gelukkig kon ik het horen na reparatie van een van de geluidsboxen ( jaha, ik heb een pup)
    Gaat zo’n blog nog in overleg, ik bedoel: laat je het van te voren nog lezen?
    groetje

  21. Dank, Dianne, ik hou van de rol van ‘interviewer’, ik ben benieuwd naar de mens achter de avatar, schermen, maskers,…
    Ooo, maar hij is wel lief & cuddly! ;))
    Alles gaat in overleg, voor publicatie mail ik het blog door naar de desbetreffende blogger en verwerk ik eventuele aanvullingen.

  22. zelfstandig_journalist

    Een verlaten hotel is wat doods. Dat je je daar niet thuisvoelt, valt te begrijpen.

  23. Ja, dat vond ik ook, ZJ, daar kwam nog bij dat ik dacht dat ik er niet meer uit* kon en ik ben nogal claustrofobisch.
    *Toen ik door de automatische deuren naarbinnen ging en wilde uittesten of ik ook weer naar buiten kon, gingen ze niet open… wrs stond ik er verkeerd voor, maar ik ben dat midden in de nacht niet verder gaan controleren omdat Annelies en man aan het wachten waren (later durfde ik niet meer alleen naar beneden om dat nog even te checken).

  24. Petje af, mooi blog, en ik ben trouwens helemaal gek van Wim Mertens, mijn favoriete zondagmorgenmuziek!

  25. Dankjewel, Trek! 🙂
    Ik kende Wim Mertens nog niet, maar hij heeft wel iets speciaals idd.

  26. Prachtig blog geworden, leuke reacties, kortom een geweldig initiatief van je, dat er nog maar vele blogs mogen volgen…dank nogmaals!!

  27. @Marjelle: Even off-topic een reactie die ik plaatste onder het blog van Antoinette:
    "@Marjelle:en krijg van de meer dan 200 foto’s die ik gemaakt heb er maar 86 geimporteerd…?
    En rechtstreeks via "My Computer"?
    Daar staat de camera als je die met een USB kabeltje aangesloten hebt – of het docking-station als je dat gebruikt – als portable device. Daar kun je dezelfde dingen mee doen als met een "gewone" harde schijf."

  28. *Heel graag gedaan, Annelies!
    Er zullen er zeker meer volgen, al heb ik ook nog een aantal bloggers op m’n ‘verlanglijstje’ staan die ik nog moet benaderen. 😉 Wat ’n beetje lastig is als je berichtenverstuuroptie niet werkt.
    *Bedankt voor het meedenken, Glaswerk! Inmiddels is het opgelost, jouw optie had ik ook nog in m’n achterhoofd idd, maar toen ik daarnet weer een poging waagde kreeg ik deze keer een venster waarin wel cameraopties stonden (dat was gisteren leeg en onklikbaar nl.) en toen kwamen ze er toch alle 280 uitrollen. 😉

  29. Mooi blog, de mens achter de avatar is soms heel anders dan ik me voorstelde.

  30. Lang verhaal kort geantwoord…mooi log met veel menselijk kontakt
    groet Rob

  31. Mooi blog, over een bezoek aan een heel aardige blogster… 🙂
    Jammer van die tegenvallende nacht. Claustrofobie, de warmte, het zijn ook geen opwekkende factoren, nee…
    Groetjes, Bart

  32. Jij ook…

  33. *Grappig is dat soms, M.O. 😉 Of het moet erg tegenvallen, dat is weer minder en heb ik ook meegemaakt.
    *Kort maar krachtig en waar, Rob. 🙂
    *Gelukkig was die nacht maar een onderdeeltje van een verder leuk bezoek, Bart. 🙂 Maar dat zijn idd momenten dat je zo midden in de nacht iemand mist (ik wel i.i.g.). Al kan het nog erger, mss schrijf ik daar nog eens over, over die night out of hell… :-o)

  34. Ah… dat was eigenlijk het enige goede antwoord, Grutte, tenminste vind ik dan. 😉

  35. Tsja…. 🙂Zit nu in de Dojo wat Rijst te eten…. nadat Sensei F. meent te hebben gewonnen (‘band’ is allang verjaard overigens, weet hij veel… 😉 )

  36. op grond van niks
    ben ik weer verbannen van het weblog
    marjelle
    als je me nogmaals uitnodigt
    wil ik het vertellen:
    fred van der wal is een narcist en borderliner
    en manipuleert zijn dochter niet
    totdat ik wist wie
    hij was

  37. @JoostX
    Ah, dat is de reden. Maar goed, je had een afspraak met de moderators…. En ja, als iemand goed is in het indrukken van de rode !….
    Ik heb intussen wat verder feitenonderzoek gedaan: de ketel verwijt de pot dat ie zwart ziet vind ik nog mild in deze… DSMIV komt idd in beeld….

  38. Heel graag gelezen. Ik ‘ken’ Annelies nog maar net en leer ook haar wat beter kennen. Knap gedaan!

  39. Daar komt niets van terecht.
    Maar we moeten deze er wel inhouden.

  40. Wat een gedegen en gevoelig/sensitief interview! En wat een interessant concept. Ik ben benieuwd naar meer. Ik kon niet eerder reageren omdat ik 2 avonden moest werken.

  41. *Ik begrijp eerlijk gezegd je cursieve opmerking niet, Grutte, en ik had al hoofdpijn… 😉
    *Joost, vervelend dat je weer verbannen bent, ik ga verder niet speculeren over hoe of wat, want ik heb het niet echt gevolgd en het is er hier ook niet de plaats voor, vind ik. Verder weet je dat je nog steeds welkom bent om mee te doen (al is dat een onderwerp voor mail en niet voor in m’n blog). Het is alleen niet het doel van de serie dat mensen tijdens een ontmoeting hun frustraties over andere bloggers gaan uiten, ongeacht wie er gelijk heeft, maar ik denk dat je dat ook wel begrijpt en even reageerde in the heat of the moment. 🙂
    *Dank voor je compliment, Pierra!
    *Waar komt niets van terecht, Jim?
    *Ik ben ook heel gevoelig, hoor, Blew. 😉 Leuk, je reactie. En hopelijk was dat de laatste werkavond deze week.

  42. Erg leuk blog weer, Marjelle. Had eerde geen tijd om deze hele lap tekst te lezen ;-)))
    Leuk concept, de blogger achter de avatar te leren kennen. En zo kom jij ook nog eens ergens!

  43. Wat schrijf jij lange stukken en wat een massa reacties krijg jij.
    Bij mij reageert niemand.
    Waardoor komt dat denk jij Mar?
    Heb je stuk niet gelezen,zal het straks doen
    want heb nu geen tijd en rust.

  44. -Op zoek naar de mens achter de avatar ontmoet ik een blogger (M/V) in zijn stad. –
    Mar,bedoel je dat je echt naar die stad toegaat en iemand ontmoet?
    Of fictief?
    Ah,rooms van huis uit,weet je dat ik dat onmiddellijk dacht bij jou.
    Geloof je vast niet.
    Betekent`peutie`therapeut in het Vlaams?
    Bruxelles is een van mijn favo steden.
    Wil je niet veel liever daar wonen dan in Rotterdam?
    O,je wilt in Arhene wonen,
    maar hoe moet dat dan met je zonneallergie,meid???

  45. Ja,mooi relaas.
    Heb ook wat irri`s,maar weet niet of je tegen kritiek bestand bent.
    Zeg het me….please..

  46. Leuk verhaal, maar het mag iets meer beta:)
    Wanneer kom je mij interviewen?

  47. *Bedankt, Heyta. 🙂 Het leuke is ook dat het je ‘dwingt’ om veel dingen te combineren en nog beter te luisteren dan ik al deed. :p
    Het stimuleert me ook om op plekken te komen waar ik nooit eerder of lang geleden ben geweest.
    Mss toch eens naar Limburg i.v.m. m’n Limburgse wortels (m’n ouders waren Limburgers).
    *In deze nieuwe blogserie schrijf ik voor het eerst lange(re) blogs, Fleur, afhankelijk van de ‘lengte’ van de ontmoeting. 😉 En in de inleiding leg ik uit hoe ik te werk ga.
    Peutie is een plaatsje in Belgie. In Brussel ben ik heel lang niet meer geweest en in Athene zou ik niet willen wonen.

  48. Thanks, Godenkind. 🙂 Ach, zo heeft iedereen wel wat te zeiken natuurlijk. :p Hoewel ik dan weer niet weet wat je in dit geval met beta bedoelt en nee, dat is geen vraag. 😉 En ik ga natuurlijk m’n alfa-aard (wat een woord!) niet verloochenen.
    Ha ha, ik kom ‘net’ uit Apeldoorn vandaan en kindertjes die… 😉 Maar ik hou wel van je directe aanpak, dat dan weer wel.

  49. @ marjella ook weer zo mooi!
    @Annelies
    dank je dat je dit allemaal wilde delen.
    De muziek van Wim Mertens kende ik niet
    muziek voor mij om heerlijk vrij op te bewegen en de omgeving te vergeten.

  50. @Svara; Met veel plezier gedaan, het was trouwens een hele prettige ontmoeting met Marjelle!
    Wim Mertens is een Belg, heeft al meer dan dertig CD’s gemaakt, hier redelijk onbekend maar beroemd er buiten, en een grote held voor mij qua minimalistische composities.

  51. *Bedankt, Svara, leuk!
    Je reactie zie ik nu pas, ik heb wrs een VK-reactiemelding iets te snel weggezapt in m’n MailWasher. 😉
    *Annelies, the same here!

  52. Héle mooie serie, idd.
    Ga zo door ende verder.
    Heel boeiend!
    Hé, Wim Mertens!
    De collectieve trots van elke weldenkende Belg 🙂
    En óf die kan spelen.

  53. Ik zie jouw reactie ook nu pas, Mephisto, en bedankt voor het compliment!
    Annelies haar favoriet idd. 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.