Na 22 ‘Bloggers in beeld’ was ik toe aan iets anders, toen werd het idee voor een nieuwe serie geboren die ‘Beeld van een blogger’ als titel meekreeg. Virtuele associaties hebben plaatsgemaakt voor een kijkje in het echte leven. Op zoek naar de mens achter de avatar ontmoet ik een blogger (M/V) in zijn stad. Het is daarbij niet de bedoeling om een diepte-interview te maken, wel om op speelse wijze foto’s van de stad, mijn impressie en de inbreng van de blogger zelf te combineren. Zijn wensen staan daarbij centraal, in het ene geval betekent dit dat hij je misschien wel paginagroot aanstaart of z’n diepste (bed)geheimen onthult, in het andere geval wordt er slechts een tipje van de blogsluier opgelicht…
Eerder verschenen in deze serie:
Beeld van een blogger (1) – Kuzz voor Guzz
Beeld van een blogger (2) – Gewoon gelul, Trektocht!
Beeld van een blogger (3) – Back to where I once belonged met Annelies!
Beeld van een blogger (4) – Op z’n Rotterdams met Marius!
Beeld van een blogger (5) – So what, man!
(6)
M’n afspraak met Blew is om drie uur en ik besluit me deze keer eens niet te haasten in de zomerse hitte. Het was zijn idee om me op het strand van Katwijk te ontmoeten, Blew’s territorium, in plaats van in z’n woonplaats Leiden. Om half één zit ik in een koele trein van CocoRosie te genieten zodat ik straks ruim op tijd bij de KatwijkseKust aankom en m’n spullen kan neerzetten. Alleen de kamernaam Zee en Zand is het haast waard om daar te overnachten, al moet je wel je best doen om dat plukje zee uit het raam te ontwaren blijkt als ik rond tweeën gearriveerd ben. Ik krijg een vakantiegevoel als ik even later laptoploos over de boulevard slenter en achter de met helmgras begroeide duinen de zee zie opgolven.
Ook bij deze ontmoeting werkt het weer prachtig mee, ik kies een terrasje vlak bij bushalte Nieuw Brittenburg waar we hebben afgesproken. Een paar mannen zitten er te wachten op een bankje, bij elke nieuwe man die zich aandient vraag ik me af ‘zou dat Blew zijn?’ Opeens zie ik een lange, tengere man met halflang grijs haar en blote voeten, in een impuls zwaai ik, de man zwaait ietwat aarzelend terug. Ik loop naar hem toe en krijg drie zoenen. ‘Wat ben je lang!’ flap ik eruit, ‘ik voel me haast een kabouter met m’n 1,64 m’. Dat laatste is niet zo vreemd, want hij is met 1,96 m de langste man waar ik ooit naast heb gelopen. Groengrijze ogen kijken me onderzoekend aan vanuit een sympathiek gezicht, hij heeft een zachte, vriendelijke stem die me ergens bekend voorkomt.
We gaan meteen op zoek naar een leuk strandtentje, ik heb wel zin in een cola light. Het gesprek komt al snel op Blew de blogger, die de dingen af en toe net iets anders verwoordt dan de man erachter, bepaalde zaken worden soms uitvergroot, andere weggelaten. Blew is ook iets brutaler en directer, vertelt hij, en wil graag to the point blijven zodat een mening geven niet ontaardt in kankeren, al kan hij wel heel verontwaardigd zijn over misstanden in de natuur en politiek. Tijdens het praten blijkt steeds meer dat de virtuele Blew en de man die tegenover me zit op een bijzondere manier verweven zijn, maar toch weer anders dan ik dacht. Hij praat rustig, weloverwogen, wikt en weegt, of zoals hij het zelf verwoordt ‘eerst nadenken voordat je iets doms doet’.
Het gaat om afwegingen maken, zegt hij, een gevoel voor verhoudingen hebben in brede zin. Het verbaast me dan ook niet dat hij Weegschaal als zonneteken heeft. Hij geniet van mooie dingen, houdt van de films van Wim Wenders en Werner Herzog en leest onder andere Camus, Kafka en Wolkers. Daarnaast is hij gevoelig voor aandacht, complimenten. In dat verband worden reacties op zijn blog en aanbevelingen ook gewaardeerd, al is het eerste belangrijker. Op een gegeven moment komen we bij de periode na de middelbare school terecht toen hij als negentienjarige besloot voor de pedagogische academie te kiezen. De opleiding was erg leuk, de kinderen een stuk minder, vandaar dat hij het na acht maanden voor gezien hield.
Ondanks zon, zee, zand komt het gesprek toch op werk, een onderwerp dat hij zoveel mogelijk vermijdt in z’n blog – Blew is altijd onderweg, altijd een beetje op vakantie. Hij werkt bij het secretariaat van een adviescommissie, een stressbaan waarbij je steeds achter de feiten aanloopt. Gelukkig heeft hij wel bijna elke vrijdag vrij, dan is het weer Blew-tijd, genieten en wandelen op het strand. ‘Je loopt alle ellende van de afgelopen week er letterlijk uit’, zegt hij, ‘de negatieve energie en frustraties verdwijnen onderweg’. Hij geeft een voorbeeld van een typische winterwandeling, die gaat zo’n twaalf kilometer lang van Scheveningen naar Katwijk met een tussenstop bij de Hema voor een vers broodje kaas of een kop lekkere erwtensoep.
Aan zijn zomerwandeling komen we niet meer toe, inmiddels hebben we het over fotograferen, iets wat hij met veel plezier doet. De foto die hij vandaag maakt, moet er ook vandaag op, een ijzeren Blew-wet, een oudere foto is als de krant van gisteren. Drie camera’s spelen daarbij een rol, deze keer heeft hij alleen z’n zwarte Sony bij zich. Hij houdt wel van abstracte opnames getuige ook zijn strandpaalfoto’s. Een andere grote liefde is muziek. Het is ooit begonnen met The Velvet Underground en Soft Machine, hij zat toen tussen hippie en punk in tijdens de puberteit en kon ook Nico en Eno zeer waarderen. Als ik hem vraag naar recente ontdekkingen noemt hij Eleh en Drone-muziek, daarnaast heeft hij Jefferson Airplane en Jimi Hendrix herontdekt.
Het grappige is dat we virtueel met elkaar ook in contact gekomen zijn via de muziek, toen ik een keer in een blog aandacht besteedde aan Van der Graaf Generator was hij een van de weinigen die de band kende. Het onderwerp komt nog even op werk, hij is zich langzaam aan het oriënteren op iets anders, maar wil daar niet veel over kwijt. ‘Werk is de tijd tussen twee blogs’, zegt hij met een glimlach, ‘ik wil genieten van het leven, wandelen, praten en leuke dingen doen’. Ondertussen wordt zijn broodje Kwekkeboom-kroket bezorgd. Zeer tegen m’n gewoonte in neem ik deze keer geen pistoletje-met, de warmte eist z’n tol, m’n hongergevoel is verdwenen.
Als we later door het hete zand teruglopen komen we onderweg meeuwen in allerlei soorten en maten tegen. Hij vertelt over alles wat hij van deze vogels heeft geleerd, over de zilvermeeuw en de kleine mantelmeeuw—, opeens roept een vrouw geschrokken ‘dat was míjn broodje!’ We zien nog net een brutale Blew ervandoor gaan met de buit in z’n bek, ik maak snel een foto van plaats delict. Wanneer ik de volgende middag na een strandochtend en een duik in het Katwijkse water weer op hetzelfde terrasje op de bus zit te wachten, zie ik plotseling een bekend gezicht verschijnen. Blew komt op me af, soms is de wereld heel klein.
Marjelle
Blew zwevend tussen stad en kust.
The best of two worlds?
|
Blew draait: |
Met plezier gelezen.
Leuk, en lekker dat jij ook een dagje strand kon pakken.
.
Mooi, Jezzebel.
Het was heerlijk idd, voor het eerst in Katwijk en dan ook meteen in zomerse sferen, en ja, Zon, Zand, Zee… wat wil je nog meer. 😉
wat een mooi verslag van je ontmoeting met Blew ! En ha! nu herken ik ook de setting van een eerder blog, die klapstoel op het strand, dat bootje! Dáár was je dus 🙂 Toen dacht ik nog aan een bizar verhaal, maar jij zat gewoon lekker met Blew op een terrasje! Niks aan de hand. Kroketje erbij 😉
Mooie meeuw-serie heb je gemaakt, brutalerds zijn het inderdaad. Dat is ook mijn ervaring… Nu naar bed, ik ga morgen nog eens even voor de muziek zitten ! Genoten!
Thanks, Flo! Klopt, die setting was idd in Katwijk. 😉 Maar ik zat toen allang niet meer op een terrasje met Blew, ik ben later in m’n eentje op pad gegaan met de camera in de aanslag. Toen het strand leegliep, de temperatuur milder werd, vlak voor een heerlijke pizza Margherita, ben ik foto’s gaan maken, de beste foto’s maak ik als ik alleen ben. Ik heb er trouwens nog een aantal die later in een blog voorbij zullen komen. 😉
Mooie reportage Marjelle, die Blew:-)
Die lege strandstoel was toch niet van jullie? Mooi verslag en mooie foto’s weer!
Gôh Marjelle, je maakt veel werk van de serie. Ik neem mijn hoofddeksel af voor al je inspanningen.
Maar ja, aan de andere kant houd je er wel mooie herinneringen aan over, lijkt mij.
Dit is een echte Blew ontmoeting!
😉
*Thanks, Antoinette! 😉
*Nee, die lag daar helemaal in z’n eentje, ZJ, het was ook een omgeving die erom smeekte gefotografeerd te worden! 😉
*Het kost zeker wel wat inspanning, JohanHvD, maar dat heb ik ervoor over, omdat het alles bij elkaar, ontmoeten, schrijven, fotograferen, ook leuk is om te doen!
Mooi – dan is dat goed overgekomen. 😉
Een echt zomers zeeblog…met Blew in meerdere gedaanten… 🙂
Ja, klopt, foto’s maken gaat mij ook véél beter af in mijn eentje, geconcentreerd.
In gezelschap fotograferen blijkt altijd weer een tegenvallend rommeltje, allemaal nét-niet-foto’s…..gevolg van het spreiden van aandacht, denk ik…..
Een zomers zeeblog, dat is het, Bart. Aan Blew valt niet te ontkomen. 😉
Klopt, bij fotograferen heb je al je aandacht nodig, en met iemand erbij wil ik het altijd snelsnel doen zodat die ander er ‘geen last’ van heeft. Bovendien ben ik nu eenmaal allesbehalve multitasking. 😉Beer kan dat veel beter, die trekt zich ook veel minder aan van mensen, ‘dan wachten ze maar even tot ik klaar ben’, bromt-ie. 😉
Als de stoel uitgeklapt had gestaan, had een meeuw erin plaats kunnen nemen :-).
Kustdorp heeft de perfecte ambiance voor dit type ontmoetingen…;))
*Als een meeuw ergens wil zitten, dan zorgt hij er vroeg of laat wel voor dat-ie z’n zin krijgt, ZJ. 😉
*Dat blijkt idd wel uit de foto’s en het blog, Gala. 😉
Prachtige foto’s zeg, en een mooie beschrijving van Blew; wat een geluksvogel dat hij vlak aan de kust woont….en van dat broodje Kwekkeboom-kroket loopt hier het water uit mijn mond ;-))
Ja, ik wou af en toe dat ik een beetje van Beer’s wijsheid kon lenen, en…in de praktijk brengen…. 🙂
*Bedankt, Annelies, ik was er ook tevreden over (mag je natuurlijk niet zeggen, doe ik lekker wel ;)). Lijkt me ook heerlijk om vlak bij de kust te wonen, daar zou ik mss voor bereid zijn om uit R’dam te verhuizen (ben ik meteen van die olifanten boven af). Ha ha, zo’n kroket kan heel lekker zijn idd. 😉
*Soms zit er best veel wijsheid in zo’n klein bolletje, Bart. 😉
Ik hoor hem nu denken ‘soms??’… :p
De muziek past heel mooi bij de laatste foto.
Katwijk is mijn favoriete badplaats. Weer met
plezier gelezen.
Aanbevolen! ;-). Dank voor al je werk, ik besef dat ik het je niet heel erg gemakkelijk hebt gemaakt.
Het was mijn eerste keer Katwijk, Martin, en meteen heel zomers ook. Ik zou best nog een keer terug willen, de duinen in, meer foto’s maken, terrasjes, etc., alleen is de verbinding vanaf Rotterdam niet echt optimaal (fiets, trein, tijd wachten, bus). Maar wie weet, ooit. 😉
Onze reacties kruisten, Blew.
Natuurlijk! 😉
Ach, ik ben wel wat gewend, al spreek ik je niet tegen… 😉
Weer een fijne ontmoeting Marjelle! Ik vind het mooi beschreven. 🙂
Leuk gedaan!!
Ik ken blog en man
en kan het weten
*Thanks, Kitty! 🙂
*En leuk om te doen, Maria!
That makes two of us now. 😉
Prachtige foto’s en een mooi verhaal.
Laat ik nou altijd gedacht hebben dat Blew een vrouw was, ik ben echt verbijsterd.
Dank, Rene! 🙂
Ai, dat is wel even slikken dan. 😉
Nee slikken niet, maar het is niet eens bij mij opgekomen dat het een man zou kunnen zijn. De manier van met de dingen omgaan. Geen haar op mijn hoofd…….
Ha ha, eerst stond er ‘schrikken’, heb ik toen maar in slikken veranderd, was ik ook al niet echt tevreden over, dus ik hou het bij jouw uitleg. 😉
Hallo,
Tot mijn verbazing kwam ik op een foto uit waar ik op blijk te staan.
Het gaat over de foto met de ”gele boot” , alleen vind ik het erg jammer dat die foto een niet goede kwaliteit heeft maar dat komt natuurlijk omdat hij op een site staat.
Nu is mijn vraag zou de poster van deze foto mijn een originele foto kunnen versturen? Zodat ik hem in hoge kwaliteit heb.
Ik vind het trouwens wel leuk dat is me zelf nog ergens tegenkwam op internet.
Mvg,
Leonard van Rhijn.
Hoi Leonard, leuk dat jij jezelf tegenkwam. 😉 Ik had die foto toen juist gekozen vanwege dat mistigvage, dus ik denk dat het origineel ook niet veel scherper is. ’t Wordt even zoeken, maar als ik de foto gevonden heb dan mail ik ‘m.
Edit: het viel reuze mee, ik had de foto zo gevonden en kwam ook nog twee andere ongebruikte foto’s tegen van jullie+boot, die stuur ik meteen mee dan. 🙂
Hallo Marjelle,
Bedankt voor de snelle reactie maar ik vond het wel echt grappig dat ik mezelf nog eens zou terug zien.
In ieder geval zie ik wel dat het een leuk dagje Katwijk was en ik kan je verzekeren als het een beetje warme dag is dan is het altijd al wel gezellig hier. Want ik kom namelijk zelf ook uit Katwijk.
Ik wacht wel op de foto’s maar bedankt alvast.
Groetjes,
Leonard