Na 22 ‘Bloggers in beeld’ was ik toe aan iets anders, toen werd het idee voor een nieuwe serie geboren die ‘Beeld van een blogger’ als titel meekreeg. Virtuele associaties hebben plaatsgemaakt voor een kijkje in het echte leven. Op zoek naar de mens achter de avatar ontmoet ik een blogger (M/V) in zijn stad. Het is daarbij niet de bedoeling om een diepte-interview te maken, wel om op speelse wijze foto’s van de stad, mijn impressie en de inbreng van de blogger zelf te combineren. Zijn wensen staan daarbij centraal, in het ene geval betekent dit dat hij je misschien wel paginagroot aanstaart of z’n diepste (bed)geheimen onthult, in het andere geval wordt er slechts een tipje van de blogsluier opgelicht…
Eerder verschenen in deze serie:
Beeld van een blogger (1) – Kuzz voor Guzz
Beeld van een blogger (2) – Gewoon gelul, Trektocht!
Beeld van een blogger (3) – Back to where I once belonged met Annelies!
Beeld van een blogger (4) – Op z’n Rotterdams met Marius!
Beeld van een blogger (5) – So what, man!
Beeld van een blogger (6) – He blew me away!
Beeld van een blogger (7) – Kiezels in m’n schoenen
(8)
M’n afspraak met Geroma brengt me op een herfstige vrijdagmiddag in Ermelo. Het plan om naar de Schaapskooi te gaan hebben we laten varen, je kunt nu eenmaal niet alles in een paar uur proppen, de schaapjes moeten nog even wachten. Als ik over het perron loop zie ik aan de overkant een flinke bos haar boven een auto uitsteken, dat kan niet missen en ik zwaai enthousiast. Vanaf de eerste minuut beginnen we te praten, beiden druk, een beetje chaotisch en lacherig, onze woorden buitelen af en toe over elkaar heen. Voordat we naar haar huis gaan, drinken we onderweg nog wat bij De Schout van Ermel waar ik ook getrakteerd word op een warme panini. Ze vertelt dat Geroma een samentrekking is van Ger, de eerste letters van de naam van haar vriend, Ro, de beginletters van de naam van haar jongste dochter en Ma, die van haar oudste dochter. Ook ‘oma’ zit erin, ze heeft inmiddels twee kleinkinderen, het derde kan elk moment geboren worden.
Bruinverbrand, net terug van een heerlijke vakantie in Portugal moet ze nog erg aan de lagere temperaturen hier wennen. Het was rond de 24°C in Almancil, lekker weer om te zwemmen. Een hobby van haar, vroeger deed ze het twee keer per week, baantjes trekken puur voor de lol. Ze is net als ik een waterteken en houdt van strand en zee. Ook joggen heeft ze jarenlang gedaan, totdat haar enkel roet in het eten gooide. Inmiddels gaat het na de operatie van mei dit jaar gelukkig weer een stuk beter. Ze vertelt over Tónárd, haar samenwerkingsverband met Lebonton, hoe leuk het is wanneer bloggers elkaar kunnen inspireren.
eenmaal thuis in haar knusse woning verscholen in het groen vraagt ze of ik er bezwaar tegen heb als ze een sigaret opsteekt. ‘ga je gang, hoor’. na haar scheiding tien jaar geleden is ze meer gaan roken, vertelt ze. ik vraag waar ze het meest aan moest wennen toen ze plotseling weer alleen woonde. ‘thuiskomen in een huis waar niemand op je wacht, maar ook de stilte om me heen vond ik confronterend’. in die tijd probeerde ze zoveel mogelijk afleiding te vinden. inmiddels is ze eraan gewend om af en toe alleen te zijn, bovendien zit ze nu in een heel andere situatie. de afgelopen zes jaar heeft ze een intense lat-relatie met gerrit, elk weekend zijn ze samen en doordeweeks skypen ze voor het slapengaan.
via lexa hebben ze elkaar leren kennen, wat haar aantrok in zijn profiel was dat hij ook van niet-alledaagse dingen hield zoals wandelen bij windkracht 10, wroeten in de aarde, het oerol-festival, anderzijds zag hij haar ook zitten getuige z’n berichtje ‘met jou zou ik wel een beschuitje willen eten’. toen ze aan de telefoon zijn rustige, mannelijke stem hoorde, was ze blij verrast. een stem is heel belangrijk, vindt ze, het zegt veel over iemand. ik herken dat gevoel en zou dan ook nooit kunnen vallen op iemand met een vervelende stem. naar aanleiding van haar blog ‘latten’ werd ze door een redactrice van libelle uitgenodigd voor een interview, een bijzonder leuke ervaring.
het gesprek springt van latten naar boeken, films en muziek. ‘eten bidden beminnen’ van elizabeth gilbert is het eerste boek dat in haar opkomt, ‘mam, ik bel je zo terug’ van wanda beemsterboer-avenarius ligt nu op haar nachtkastje. de film ‘as it is in heaven’ heeft indruk gemaakt, net als ‘de storm’ en ‘komt een vrouw bij de dokter’ met carice van houten, maar ook ‘the sound of music’ die ze als achtjarig meisje voor het eerst zag heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten. naar programma’s als ‘the voice of holland’ kijkt ze net als ik met veel plezier. haar muzieksmaak is breed, van queen, karl jenkins, libera en pink floyd tot anglicaanse koren en klassieke muziek. ze zingt graag, is al een aantal jaar werkzaam als zangcoach en heeft vorig jaar ook geauditeerd voor una voce particolara. ze moest toen voorzingen onder het toeziend oog van een jury van vier waaronder ernst daniël smid. het was een onvergetelijke happening die haar zangontwikkeling gestimuleerd heeft en resulteerde in het maken van een demo.
Als ik een paar foto’s genomen heb met m’n trouwe en eenvoudige Kodak-camera laat ze me haar imposante Sony F828 zien waarmee ze onder andere bruidsreportages en portretfoto’s gemaakt heeft. Een aantal hangt ingelijst aan de muur, andere komen tot leven in mooi vormgegeven fotoboeken. We praten verder over haar lat-relatie met Gerrit, voor hem is het de ideale situatie na twee huwelijken, voor haar ligt dat iets anders. Al hebben ze het momenteel heel fijn met z’n tweeën, toch ziet ze zichzelf niet haar hele leven latten, ‘het is net niet helemaal voor het echie’. Van Gerrit komt het gesprek op zingen, ik vraag wanneer ze daarmee is begonnen. Vanaf haar vierde zat ze al in een kinderkoor, daarna in een jeugdkoor en vervolgens in een gemengd koor. Toen ze op haar negentiende verhuisde van Moerkapelle naar Ermelo kwam ze bij een kamerkoor terecht.
Zang is haar passie, ze heeft jarenlang onder andere privéles gehad van Annemarie Ezinga en Talitha Nawijn, twee vrouwen die haar zeer geïnspireerd hebben. Een bijzondere ervaring was ook de week in Papendal met het Eurokoor, met als hoogtepunt het ‘Requiem’ van de componist Andrew Lloyd Webber. Na haar scheiding werd ze voor het eerst anderhalf jaar koorloos. Toen haar dochter vroeg of ze bij haar huwelijk wilde zingen, begon het idee te rijpen om bij (t)rouwdiensten op te treden. De laatste vijf jaar maakt ze deel uit van Duo ‘Momentum’, daarnaast heeft ze een parttime baan in de thuiszorg en werkt ze sinds 1998 als freelance correspondent. Nadat ik op de valreep nog een mini-zangles gekregen heb, eindigen we met Hallelujah. ‘Wat is zingen toch lekker’, denk ik, en neem me voor binnenkort weer op korenjacht te gaan.
Marjelle
|
Geroma draait: |
Vakwerk. Indringend portret met veel persoonlijke info.
Wat leuk om te lezen,
heel goed idee!
Zo apprecieer ik Geroma nog meer.
Weer zo’n mooie – dit keer wat kortere ?- reportage
Wat een mooi blog, en een leuk, persoonlijk portret van Geroma.
Die foto’s zijn ook al zo goed getroffen ja! 🙂
Graag gelezen, gezien en aanbevolen, Marjelle.
*Dank voor het compliment, View.
*Ik vind het ook nog steeds leuk om te doen, Stadsfotograaf.
*Hij is wrs wel iets korter dan de laatste met Kiezels, Jacob, maar ik vond ‘m toch nog vrij lang geworden. 😉 Zeker als je bekijkt dat we elkaar ‘maar’ iets van drie uur gezien en gesproken hebben (bij Kiezels ging het de volgende dag ook nog verder).
*Leuk om te lezen, Bart!
De volgende is ook al bekend – het is een hij deze keer. 😉
precies Geroma zoals ik haar ken van de jaren op het vkblog…..
aangevuld met wat nadere bijzonderheden….
en natuurlijk Helen Sjöholm…..
leuke blog…
jeggroet
De tijd was haast te kort, Marjelle…..
Maar, met twee van die Cascade’s zoals als wij!
Het gesprek begon vanaf de allereerste minuut en het ging maar door en door…..
Nogmaals, mijn grote complimenten aan jou hoe je uit onze spraakwatervallen dit log tot een geheel hebt weten samen te smeden!
Het was gezellig en leuk en ik kijk er met een goed gevoel op terug en voel me hiermee vereerd.
Tot slot: Bloggers ontmoeten is zo leuk. Het zijn net ‘gewone’ mensen….Het is net een afspiegeling van de maatschappij. Het mooie aan bloggen is en blijft voor mij, de ontmoeting met de ander. Elkaar inspireren, respecteren en leren van elkaar.
Dank je, Marjelle!!
x
*Mooi, Jeg.
*Idd, het vloog voorbij (zoals dat heet, maar dan echt), Geroma. 😉
En dank voor je complimenten! Het was nog/weer een hele klus om wijs te worden uit m’n ‘aantekeningen’ (een duur woord voor losse flarden en doorhalingen, but well).
Het zijn zeker net gewone mensen, leuk en minder leuk, alles passeert de revue… 😉
Graag gedaan!
wederom een boeiend portret
Marjelle ontzettend knap hoe je dat doet
Geroma ontzettend knap dát je dat doet
voor beiden petje af
met groet
svara
@Marjelle: Weer een treffende BveB.
De mevrouw op de foto’s heb ik onlangs nog gezien… 😉
*Mooie reactie, Svara. 🙂
(Nog geen nieuws op ander gebied trouwens.)
*Dank, Glaswerk.
Dat heeft die mevrouw me helemaal niet verteld. ;))
De mevrouw op de foto heeft Glaswerk gezien, na haar ontmoeting met Marjelle……Dus, dat kon die mevrouw ook niet hebben vermeld………:::—)))
Ah… niet eens een beetje clairvoyant, Geroma. 😉
(’t Was ook met een dikke smile(y), want al had je bij wijze van spreken het halve blog ontmoet voor m’n komst, dan hoef je me dat uiteraard niet te vertellen, maar het mag wel.) :-))
Wat leuk dat je dit doet, helemaal op trektocht naar bloggers in het land.
Ermelo, ik ken het vrij goed. De schaapskooi…
En soms vraag ik me ook wel eens af hoe en of waarom bloggers zichzelf een aparte naam geven.
Ik bedoel, ik heet Gus, daar is niet veel eer aan te behalen :-)))
Heette ik maar anders……
Leuk artikel.
Het brengt me overal, Gus (nou ja, waar ik wil dat het me brengt ;)), van Antwerpen tot Maastricht. De volgende woont gelukkig wat dichterbij!
Wie weet ga ik ooit nog naar de schaapskooi als het mooier weer is, lijkt me wel leuk om zo’n schaapskudde te fotograferen en een heuse schaapherderin. 😉
Hoe had je liever willen weten?
Welterusten alvast.
Boeiend weer.
Je kunt nog een tijdje vooruit Marjelle; met al die bloggers.
En dan bundelen in een boekje 😉
Zingen in een koor wil ik "later" ook.
Straks weer op de fiets:-)
Leuk om Geroma zo beter te leren kennen. Het idee van Laila om al die blogbijdragen eens te bundelen, is geen gek idee. Al is het maar voor jezelf.
Weer een mooi portret, je kunt nog een tijd vooruit:-)
weer een leuk hoofdstuk in dit vooralsnog eindeloos project.
en een leuke blogger uitgekozen.
zo eentje die ik nog nooit kon betrappen op een grein onaardigheid.
marjelle, weer een fijn blog
sfeervol en warm beeld van een duo
groetjes
Weer een boeiend verslag van een sympathieke vrouw met zoveel interesses!
En weer zo’n prachtige omgeving, wat is Nederland toch mooi….ik ken de helft nog niet.
Chapeau Marjelle….en Geroma!!
Het is je wel toevertrouwd, een persoonlijk portret neer te zetten. 🙂
Veel wist ik al vanuit haar blogs en ik heb haar één keer ontmoet bij een blogborrel. (met Gerrit)
Mooi gedaan!
*Er zijn er idd nog wel een paar die ik ga ‘doen’, Laila. 😉
Dat idee van een bundel opperde iemand anders ook een tijdje geleden, wie weet…
Ik heb sowieso plannen voor een vervolgserie, maar dan zonder bloggers.
Succes op de fiets, ik heb inmiddels weer gegoogled op koren, maar ze zijn of te laat, te ver of het is niet mijn muziek, dus voorlopig zing ik binnenkort alleen een keer tijdens een Afrikaanse zang-workshop.
*Dat is de bedoeling idd, ZJ. 😉 Voor mezelf ga ik dat niet doen wrs.
*Dank, Antoinette. Klopt, al wordt het toch nu al soms iets lastiger omdat ik even geen zin/puf heb om naar de andere kant van het land te reizen.
(As we speak ben ik weer half in de lappenmand waaruit ik daarstraks ben weggevlucht, omdat ik het bed werd uit geboord, zelfs dromen van zonnige stranden en wuivende palmbomen en rokjes lukte niet door het lawaai… ;))
*Ik kies alleen maar leuke bloggers uit, Ton. ;)) Tenminste dat denk ik van tevoren, grapje.
Het zijn i.i.g. mensen die mij op de een of andere manier nieuwsgierig maken naar meer, en dat ‘meer’ kan van-alles-en-nog-wat zijn…
*Goed dat die sfeer overkomt, Vuurjuffer. Groetjes terug.
*Nederland heeft zeker mooie plekjes, Annelies, daar kom ik ook steeds meer achter.
Maar ‘Grimbergen in de zomer‘ heeft ook wel wat! 😉 Zeker dat idyllisch gelegen restaurantje met -speciaal voor mij- zwaan & zwanendonsjes in de vijver…
*Bedankt, Kitty. Dat is wat me boeit, de mens erachter, of het nou achter de avatar, achter het beleefdheidsmasker, …, is.
Voor mij was dit de eerste ontmoeting.
Heelijk weggelezen. Gek, ik heb nog nooit een blog van Geroma gelezen, terwijl haar reacties op andere blog me altijd heel erg aanspreken.
Leuk om te horen, Cor! Nou, dan kun je je hart ophalen, want het duizelt van de linkjes (naar haar blogs en diverse sites) in deze tekst. 😉
@Marjelle,
Dank je! *knakt de vingers en zet het Riha 2-vinger systeem in werking*
Leuk portret van een ontzettend leuk mens.
Afgelopen zondag was de middag ook veel te kort. Bloggers ontmoeten blijft leuk, zien en horen hoe mensen werkelijk zijn nadat je hun geschreven gedachten al kent. Het is toch net of al een beetje oude bekenden van elkaar bent.
🙂 Heel graag gelezen en Geroma is natuurlijk ook een leuk en betrokken mens.
groetje
*Ah, kan niet tegen dat geluid, Cor! :-0)
*Bij sommigen is het idd alsof je ze al veel langer kent, Heyta, doordat je ook (veel) meer van ze weet dan je normaal doet als je iemand voor het eerst ontmoet.
Onze reacties kruisten, Kiezels.
‘Heel graag gelezen’ daar ga ik voor. 😉
Voor anderen dan :-).
Als ze me met van die Puss In Boots-ogen aankijken, ZJ, wie weet, smelt ik dan. ;))
Voor degenen die niet weten wie dat is…http://www.atomicpopcorn.net/wp-content/uploads/2009/11/Puss_in_boots1.jpg
O ja, ik zie het…die Puss in Boots ogen zijn inderdaad onweerstaanbaar.
Wie dan niet smelt… :-))
Daar kun je geen nee tegen zeggen.
*Voor hem smelt ik eerder dan voor menige man, Bart. 😉
*Inderdaad, ZJ. Toen ik laatst weer even ‘Shrek’ keek, wilde ik ‘m zo van het scherm af plukken en onder m’n arm meenemen, hij is zo lief en cuddly… :))
ik heb Geroma ook in het eggie ontmoet
van dit verslag wordt ik nou blij
bijzondere mensen!
vriendelijke groet Moonfairy
Goedgeslaagd, sfeervol portret, je wordt steeds beter en je kiest je ‘onderwerpen’ goed!
*Blij is niet verkeerd, Moonfairy! 😉
*Thanks, Blew! Het grappige is dat ik mijn onderwerpen ook soms vanwege een combinatie van factoren kies… o.a. waar iemand woont kan daarbij een rol(letje) spelen, dus het heeft ook te maken met wat je eruithaalt. 😉
Wat een vrouw!
zo veelzijdig en dan die roodharige kat
net als het mensenvrouwtje
mijn beeld van haar kan niet meer stuk
dank je, marjelle
Graag gedaan, Assyke.
Een mooi beeld heb je geschetst.
Dank je, Edu. Leuke avatar trouwens. 😉
Slaap lekker, Marjelle……………..::–)) Liefs van hier!
Dankjewel, Geroma! Ik neem het mee voor vannacht als ik onder m’n dekbed kruip.
Mooi portret: allemaal dingen die ik niet wist, omdat ik lang niet alles zie.
Ik ook niet, hoor, Rene, maar sommige dingen heeft ze me verteld, dat helpt wel. 😉
Chapeau! Prachtig gedaan!
Thanks, Paco!
Ken jij mevrouw Oboema?