vanochtend werd ik om half 9 gewekt door ‘tubular bells’, uitzonderlijk vroeg voor een zaterdag of doordeweeksedag.
‘Wil je mee naar de dierentuin?’ vroeg E. gisteren, ‘ik ga rond half 11 met m’n twee neefjes’.
Nu hou ik niet van mensen en dieren in hokjes en ben ik ook geen kinderen gewend, toch was het enige logische antwoord op die vraag ‘ja, ik wil’.
Een dag om naar buiten te gaan, al je zorgen te vergeten, met een laatste zwaai naar je pc de deur achter je dicht te trekken. De zon scheen uitbundig toen ik op m’n ratelende fiets naar E. reed waar zij, haar vriend en neefjes al op mij wachtten.
Het was een beestenbende in de zoo, sommige dieren lagen tevreden lodderig op hun rug in het zonnetje, andere ijsbeerden in hun te kleine hokken. Dierentuinen en ik zijn nooit echt vrienden geworden. Toch kan ik wel genieten van al die verschillende dieren, van de mini-pinguïns die ons verwelkomden, kangoeroes die niet echt hun dag hadden, een schichtig vosje dat ik precies één tel heb gezien, zebrapatronen die pijn deden aan je ogen, olifantentantes druk bezig met kleintje Tonya, kuifeenden die ‘cool!’ waren volgens de neefjes, het schatttige boshertje dat niet uit haar hok wilde komen, giraffes die reikhalzend uitkeken toen hun voerbakken werd gevuld, de roze ibissen die net uit de verfpot leken te zijn ontsnapt, tot een paar manenwolven aan toe die ook al voor pampus lagen. Ik hou van dieren en kan er minutenlang naar kijken.
ze waren best aardig die neefjes, ik moet opeens
aan kwik, kwek en kwak denken, maar wat zijn ze vermoeiend. ook foto’s maken is geen geringe opgave als er eentje bijna aan je broekspijpen hangt, de ander door je beeld loopt, en je na vier foto’s alweer nieuwe foute batterijen in je camera moet doen. m’n volgende olifant staat er beter op en woont in arnhem of hilvarenbeek.
‘Marjelle, kom eens hier kijken!’ ‘Ik heb zo’n dó-orst!’ ‘Waarom doen ze dat, Marjelle?’ ‘Hij slaat me.’ ‘Nee, hij was eerst’. ‘Marjelle, wat is dat?’ ‘Wanneer gaan we nou eindelijk naar de krokodillen?’
Kinderen, leuk… voor even.
Marjelle
Muziek: Wolf song
*Blijdrop: de naam van dat dropbliksouvenir deed me even aan ‘De avonden’ denken
Ja, kinderen…vermoeiender dan dieren, die Kwik en Kwek! :))
Met dierentuinen hang ik ook altijd op twee gedachten, ik vind het aan de ene kant leuk om de dieren te zien, maar…zag ze eigenlijk liever dààr niet, natuurlijk…je snapt het wel…
Leuke foto’s – ach, dat kleine olifantje! :))
En zie ik daar een ooievaar samen met een flamingo in beeld? Grappig…
Ja, dat wordt wat, het ‘nieuwe blog’.
En dat afbevelen vind ik ook drie keer niks, een belachelijk idee, natuurlijk! Nou ja…
Klopt helemaal, Bart. 😉
Hij was lief, dat kleine fantje, cuddly.
Of dat een ooievaar en flamingo zijn, weet ik niet, ik haal ze soms door elkaar. 😉
Idd drie keer niks. Verder wacht ik het rustig af en dan zie ik wel wat ik er in de praktijk van vind.
Ik heb nog eens wat wilde dieren gezien in Afrika en die zijn pas echt lui , ze gaan rennen als ze honger hebben of omgekeerd als ze worden achtervolgd, maar liever deden ze niks, is hun uitstraling, maar ja, je moet wat in de natuur.
Lekker blogje.
*Iris, volgens mij zijn die dieren hartstikke slim, wat zou je je inspannen als er geen reden voor is, kunnen wij nog wat van leren. 😉
*Dank, Beus, lekker klinkt niet verkeerd. 😉
Voor mij heeft Blijdorp alles te maken met de geur van een washandje dat te lang in een plasticzakje heeft gezeten en waarmee ik van mijn moeder mijn mond af moet vegen. Toen ik er drie jaar geleden weer eens was, herkende ik het bankje nog waar het gebeurde.
foute batterijen na zoveel proberen is onzin…
Het vervelende van dierentuinen-nieuwe-stijl vind ik dat je weinig dieren ziet. Die vinden het nl. helemaal niet leuk om bekeken te worden.
Krokodillen in Blijdorp, ik heb er nog nooit beweging in kunnen ontdekken. Elk bezoek op exact dezelfde plek…
*Klinkt niet alsof je goede herinneringen hebt aan Blijdorp, Martin.
*Hé Landheha, wat is dit nu weer voor een flauwekulopmerking en dit is geen vraag. 😉
Je weet niets van de problemen die ik de afgelopen week heb gehad met mijn camera en diverse batterijen, verkeerde voorlichting and all that crap, dus bespaar me je voorbarige conclusies die nergens op gebaseerd zijn en ook deze keer begrijp je weer niet dat ‘foute’ deels met een knipoog is.
Dat dieren het niet leuk vinden om bekeken te worden is een open deur. Doei! ;)Reactie is geredigeerd
De laatste twee keer dat ik er was (de afgelopen vijf jaar), heb ik me wel vermaakt. Op de foto’s die ik er nog van heb dat ik daar de eerste keer als klein jochie rondliep (met matrozen petje) zie ik er best vrolijk uit. Maar ik kan me er niets meer van herinneren. Van een later bezoek – ik was een jaar of acht – is het vooral dat washandje dat is blijven hangen.Reactie is geredigeerd
Vanochtend werd ik om half 9 gewekt door ‘Tubular bells’, ‘
Die zin intrigeert mij. Hoe wordt een mens gewekt door Tubular bells?
*Dus ook wel goeie Blijdorp-herinneringen, Martin. 😉 Ik ben benieuwd naar Arnhem en Hilvarenbeek, nooit eerder geweest.
*M’n ‘wekkerradio’ is een cd-speler, Paco, en daar kan ik instoppen wat ik wil (in huis heb). 😉
Mike Oldfield in De Doelen daar heb ik ook goede herinneringen aan, maar rnhem (vooral het aquarium) vond ik heel mooi, ondanks alleen op pad met vier kinderen tussen de zeven en tien.
Leuk dat je hem hebt zien optreden, Martin. Ik kan me steeds levendiger voorstellen hoe dat moet zijn gegaan met vier kinderen die alle kanten op willen, maar mss waren die van jou anders. 😉
Mooi weblog, leuke, amusante schrijfstijl met humor. Best wel raakvlakken (geen groepsmens en toch lief, niet willen afbevelen). Ik krijg altijd medelijden met dieren in kooien/dierentuinen of circussen. Ik vind dierentuinen meestal heel erg zwaar tegenvallen. Ik heb namelijk medelijden met de dieren en je ziet ze zelden volop in actie. We zijn in Duisburg wel eens bepist door een kwaaie leeuw die z’n kont naar ons toekeerde en ging sproeien door de tralies… Had zeker een pishekel aan mensen. Gelijk heeft-ie… :)!Reactie is geredigeerd
Marjelle ik ben bang van niet. Mijn eigen kinderen zijn niet braaf en de oppas kinderen ook niet. Wel zijn er een paar verstandig en dat helpt. Maar het komt altijd wel goed is mijn idee, als ik alleen met de kuinderen op pad ben en dan is et wel vol te houden.
Leuk, aan zo’n reactie had ik nu echt behoefte, Roland. 🙂 Vandaag werd ik overspoeld door alles wat speelt (echt spelen doet het dus niet helaas) en dat is (te) veel.
Dat heb ik dus ook met dieren en circussen, en aan clowns heb ik altijd een hekel gehad, dat opgefokte, gemaakte gedoe, zoals ik het ervaar, daar kreeg ik plaatsvervangende schaamte van. 😉
I.i.g. een erg duidelijke leeuw. ;)Reactie is geredigeerd
Zie nu jouw reactie ook, Martin. Nou, Kwik en Kwek leken dan zeker op die van jou, af en toe gillen, niet luisteren, dreinen, etc., maar verder waren ze wel lief,hoor. 😉 De oudste was echt geinteresseerd in dieren en wist er ook veel van, hij keek regelmatig naar Animal Planet, etc., leuk. Dat heb ik ook een periode gedaan, dan keek ik ’s nachts allerlei dierendocu’s. Het vervelende was als ze elkaar gingen opeten, dan zapte ik weg. Verder wel heel mooie beelden vaak van wolven, hyena’s, grote katten, olifanten, nijlpaarden, giraffes, …, jaja, ik stop. 😉
Dagje http://www.volkskrantblog.nl/bericht/262258 was beter geweest?!
Met m’n blote voeten in het warme zand lijkt me idd ook wel wat, Grutte en ik wil ook wel weer eens de zee zien en ruiken en pootjebaden. 😉
Cujo had het naar z’n zin zo te zien.
Hi, ben al een half uurtje aan het lezen over luduvudu en camera’s, uitjes en katten, foto’s en mooie Franslieden…
Heel wat te schrijven, maar is Blijdrop nou een geintje of schrijffoutje???
Liefs, Chiel.
Het gaat over verdriet na een relatie van 25 jaar met m’n beste vriend, Chiel, en dat is toch echt heel wat anders.
Ja, er is elke dag wel wat te schrijven over lief & leed en groot en klein. 🙂
Het is expres, ‘Blijdrop’ verwijst naar (en het staat er ook echt in onder ‘Wolf song’ ;)):
*Blijdrop: de naam van dat dropbliksouvenir deed me even aan ‘De avonden’ denken