‘Kopje thee?’ vraagt het meisje vriendelijk als ik verhit neerplof op een stoel. Tot m’n verbazing herkent ze me meteen van de vorige keer met O. Nu zijn we allebei ook bijzonder aardig, dat scheelt.
Vandaag was het binnen en buiten warm, té vond ik. Toen ik de fiets uit z’n hok bevrijdde en de deur uitstapte, viel er een warme wollen deken boven op me. Net versgedoucht en nu al voelde ik zweetdruppeltjes op m’n voorhoofd. In een sukkeldrafje fietste ik achter een paar jongens aan. Ik besloot dit keer geen poging te wagen om iedereen in te halen, maar trapte rustig door.
Prachtig (was het uitzicht) weer, de bulldozer uit een vorig blog kwam ik onderweg ook nog tegen. Veel wielrenners op de Boompjes, elke keer als ik er een voorbij zie flitsen, kijk ik net iets langer dan normaal, misschien zit Hans er wel bij.
Terwijl ik dit schrijf, pikt links en rechts een duif stokbroodkruimels van de grond, een watertaxi stampt in volle vaart voorbij. ‘That’s the place to be!’ besef ik, en een koele duik ín de schuimende golven spreekt me ook wel aan.
Ik denk aan de Franse les van gisteren toen de vervreemding weer toesloeg. Na eindeloos gepruts met monitor en camera toonde een van de cursisten de foto’s van haar strandvakantie en iedereen oh-de en ah-de eromheen. Met les had het niets te maken en ik was te stupéfait om er iets van te zeggen terwijl toeristisch Tunesië meer dan een uur lang aan me voorbijtrok en we uiteindelijk een kwartiertje over hadden.
Een andere gedachte schiet door me heen, hoe lukt het sommige mensen toch om er zelfs in deze hitte zo oogverblindend koel uit te zien? Alsof ze direct uit de wasmachine komen, vervolgens netjes gestreken zijn, geen haartje verkeerd, hun kleren ‘witter dan wit’ aan het einde van de dag. Het rode shirt in de kleur van m’n nieuwe bank die nog steeds niet lekker zit past beter bij me.
Ik denk ook terug aan het telefoongesprek met P. zondag. Het is een begin, zodat ik nu daadwerkelijk een eind kan gaan breien aan de losse draadjes waarin ik verstrikt ben geraakt. Dit weekend ga ik A. weer bellen en voor het eerst voelde ik daarstraks op de fiets het idee opkomen om ook met Hans contact op te nemen. Niet nu of morgen, meer als een mogelijkheid op termijn.
Ook J., m’n laatste ex, zit in mijn hoofd vandaag, maar dat heeft met heel andere dingen te maken. Toen ik daarstraks een paar puzzelkaarten wilde genereren voor de enige klant waar ik af en toe nog aan lever, kreeg ik voor het eerst de melding dat er geen verbinding gemaakt kon worden met de local host. Op dat moment wist ik dat ook voor dit allerlaatste segmentje het doek was gevallen. Kennelijk heeft J. weer iets veranderd waardoor dit script van hem niet meer werkt bij mij.
Boos ben ik niet, verdrietig ook niet, ik ben voornamelijk murw. Morgen ga ik de klant bellen dat ze alle kaarten uit hun assortiment moeten halen en de paar openstaande bestellingen moeten annuleren. Het wordt nu steeds dringender om eindelijk iets nieuws te bedenken op freelance gebied, de afgelopen jaren bijna zonder inkomsten hebben erin gehakt. Ook al smaakte het stokbroodje vanmiddag naar vakanties-van-lang-geleden en de zongedroogde tomaatjes naar meer, het is wel het duurste broodjekaas dat ik ooit gegeten heb, ik denk dat ik straks m’n avondeten maar een keertje oversla.
Marjelle
Muziek: ik spinvis nog even door
Leest weer lekker weg in een gemoedelijke sfeer en tempo die goed bij het weer past.
Ik ben onder de indruk van een unieke vaardigheid die je (ook) bezit: op een ‘sukkeldrafje fietsen’.
Ja, ik probeer me aan te passen aan het weer, Aad. 😉 Valt nog niet mee, want normaliter doe ik alles snel, praten, fietsen, gebaren, etc., dus dat sukkeldrafje was wel bijzonder, straks weer zo’n slow tempo proberen, binnen is het niet te harden.
Hopelijk ben je al een beetje gewend nu je weer terug bent! 🙂
Ja, die warmte, het lijkt elke dag wel meer…….nu betrekt de lucht, ik geloof dat er flinke buien aankomen….
Mmm, een paar tropische buien mogen van mij wel, Bart, dan ga ik er lekker onder staan. 😉
Maar nu spring ik maar eerst eens onder de douche en dan op de fiets weer.
Mooie foto’s, Marjelle – heulemaal vergeten te zeggen! 🙂
Fijne vlakverdeling, met diagonalen, op een paar, dat doet het (mijn) oog altijd goed… 😉
En de gevel op de 4e-van-onderen doet me denken aan dat ruitjes- of grafiekpapier, een leuk grafisch gezicht, vind ik.
Bedankt, Bart, doet me goed in deze hitte om te horen. 🙂
Wie weet wat ik straks en in welke (gesmolten) vorm op de foto ga zetten. 😉 Maar eerst moet ik nog eens energie verzamelen om mezelf daadwerkelijk op de fiets te zetten.
Beer vindt het veels te warm, hij wil niet achterop in een mandje en vroeg of ik gek geworden was, maar dan iets vriendelijker. :~)
Lekker loom verhaal, mooie foto’s.
Die brug had ik nog nooit gezien (die rooie) tot vandaag, Gala (geloof ik) had ook al een blog erover. Toeval?
Dank je, Heyta, een heel mooie brug vind ik dat en ik heb er ook al eerder foto’s van gemaakt, o.a. in (jaja, ik heb het even opgezocht voor je ;)) ‘Dat vind ik vervelend om te horen’ en ‘De zwaan die geen zwaan was’. 🙂
Herkenbare plek 🙂
Bedoel je ‘Prachtig’ bij de Erasmusbrug, Edu? 😉 Mooie plek!
@ mooi!
ik ga vooral voor de spinverzinsels.
maar de losse eindjes hebben ook wel iets.
Uiteindelijk blijkt alles los.
Dank, Sjaal, ik twijfelde even, maar dat komt later wel.
Uiteindelijk moet alles los(komen).
Marjelle misschien met je naar
breiles i.p.v. Frans, dan leer
je losse eindjes wegwerken.
Ik vind de foto van het hout
langs de kade en water mooi.
Martin, als ik iets geleerd heb dan is het wel dat je het uiteindelijk allemaal zelf moet doen, en dat doe ik m’n hele leven al. Het zal wel humoristisch bedoeld zijn, maar dan hebben we in dit geval toch echt een ander gevoel voor humor. 😉
Bedankt voor je fotocompliment. 🙂 Ik begrijp alleen steeds minder waarom je me favoriet hebt gemaakt, positieve dingen zegt en weer niet aanbeveelt, die logica ontgaat me ten enenmale, zal wel aan mij liggen. 🙂
Marjelle dat hele aanbevelen
vergeet ik heel vaak gewoon,
omdat het me niet boeit.
Dat iemand opnemen bij
favorieten betekent dat je
altijd aanbeveelt hadden
ze me nog niet verteld.
Reacties vind ik wel leuk. Maar
ik zal zo even op de groene pijl
drukken.
Het is eerder voorzichtige
bemoeizucht dan humor.
Dag Martin, toen ik dit gisteren schreef wist ik al dat de kans groot was dat ik er een wat flauwe reactie op zou krijgen en als ik je antwoord zie had ik daar dus ook gelijk in.
Als je goed leest wat er staat, dan staat er juist níet dat iemand bij je favorieten zetten automatisch betekent dat je ze altijd aanbeveelt, zou ook bizar zijn, vind het wel kinderachtig om dit zo uit z’n context te halen, het gaat uiteraard om de combi van favoriet én een positieve reactie geven. Dat jij aanbevelingen niet belangrijk vindt verwondert me enigszins, dan begrijp ik niet waarom je ze dan nog wel aan halve volksstammen uitdeelt. 😉 (Dit is dan weer mijn humor.) Ik herinner me ook vaag nog een blog van jou over je bijdragen met de minste aanbevelingen en reacties maar wellicht heb ik dat verkeerd onthouden (ga het niet zoeken, te warm).
Waarom ik dit soort dingen vervelend vind, wil ik best uitleggen overigens. Het heeft zoals zo vaak niet eens zozeer met de aanbevelingen zelf te maken (het systeem deugt niet, en van mij mogen ze het vandaag nog afschaffen), maar wel met de context waarin iets gebeurt. Ik zal een voorbeeld proberen te geven. Als iemand jarig is en degene die uitgenodigd is komt langs zonder cadeautje, dan komt dat ook op een bepaalde manier over. Wat overeenkomt met het voorbeeld van aanbevelingen is dat het ook hier helemaal niet om het cadeau zelf gaat (ik geef veel liever cadeaus dan dat ik ze krijg, de verwachtingsvolle blik in de ogen van de ander legt altijd een soort druk (zo ervaar ik dat) van ‘ik moet dit leuk gaan vinden en enthousiast genoeg zijn’ ;)) maar om de context.
Met bemoeizucht ben je overigens bij mij aan het verkeerde adres, verder blijkt uit m’n tekst juist dat ik er actief mee bezig ben. 🙂
Foto 1 met die ongedwongen meiden vind ik erg mooi. Genier er maar van, je ziet Rotterdam nu op zijn mooist, zeker met dit weer.
Ik loop ook te zweten en het ontneemt je nogal wat energie. Morgen naar Friesland, hopelijk is het dan wat minder heet.
Groet, O. enneh, lief, dat hoeft toch niet iedereen te weten:-)?
Bedankt, Oliphant, die vind ik zelf ook wat hebben. 🙂 Klopt, morgen weer op pad met camera!
Vanavond in Delfshaven geweest, eten met een vriendin, lekker aan het water, ook leuk.
Alvast veel plezier in Friesland en een verkoelend briesje!
Ha ha, nou er stond ‘bijzonder aardig’, hoor, lief is nog een treetje hoger. 😉
@Marjelle
Een erg leuke en mooie plek inderdaad! Je overziet alles en kan even losraken van het dagelijkse leven!
Idd, Edu, lekker lichtjes dobberend op de boot waarop je ook kunt eten en dan hopen dat er niet teveel wind staat… 😉