Give me a sign

Station Tilburg verdwijnt langzaam in de verte. M’n hoofd zit vol beelden en verhalen. Voor het eerst ben ik hier een huis gaan kijken. Het voelt bijna als verraad aan Rotterdam, stad van m’n hart, maar ik hou het niet lang meer vol in Overschie met buren, geschreeuw, geknal met deuren en vijandigheid. Vanochtend lag ik uren wakker, ik voelde me niet lekker. Toen de krampen eindelijk weg leken te trekken begon de jongen weer aan z’n dagelijkse roep- en renronde. Op de display van de wekkerradio zag ik dat het pas 08.00 uur was. Zaterdag, weekenddag. Na drie kwartier werd het stil, vervolgens zette de buurvrouw, die overspannen is, weer harde muziek op en begon even later het dagelijkse gejojo met het slepen van meubels over de kale laminaatvloer.

Getergd sprong ik uit bed en stampte een paar keer op de grond. Dit werd onmiddellijk beantwoord met een salvo aan beukslagen, 10, 20, 30 keer, en meubels die opnieuw zo hard mogelijk werden verplaatst. Bizar hoe ze telkens de rollen omdraaien en geen enkele verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen lawaai, maar woedend zijn als ik een keer reageer. De negatieve effecten op m’n gezondheid worden steeds groter en de verhuurder, Grouwels, die hier vanaf het begin van op de hoogte is steekt geen vinger uit. Ik bivakkeer nu al vijf maanden in een vreselijk gehorig en half bewoonbaar huis met muren waarop beunhazen hun sporen achtergelaten hebben en deuren die nauwelijks dicht- of open te krijgen zijn. Op zachte voeten loop ik rond, maar ik kan niet voorkomen dat de oude houten planken protesteren bij elke stap.

Het eerste woord wat in me opkomt bij de bovenwoning in  Tilburg van vandaag is troedelig. Het heeft rare hoekjes en kastjes, hangt hier en daar van plakband aan elkaar, maar het heeft wel een zekere charme. Erg praktisch is het ook niet, met weinig muur en deels schuin dak zie ik niet 1, 2, 3 waar ik al mijn spullen moet laten. De eigenaar die beneden woont, maar er volgens eigen zeggen bijna nooit is, was aardig. We hebben ruim een uur staan praten en hebben het ook uitgebreid over de buren aan weerszijden gehad. Op het einde zei  hij dat hij wel een klik voelde. Of ik het huis krijg weet ik niet, maar ik maak zeker een kans. De stap om van Rotterdam naar Brabant te gaan is erg groot en zevenmijlslaarzen bestaan alleen in sprookjes. ‘Zo moeilijk dit. Huis bekeken in Tilburg. Twijfel. Ik weet het niet #givemeasign’, twitterde ik.
Marjelle

25 Reacties op “Give me a sign

  1. Uit ervaring, woon zelf deels onder schuin dak in een verbouwde zwijnenstal. Een goedgemeend advies. Vensters, klapramen, geen dakkapel in het schuine dak? Extra kwetsbaar, als ze openstaan bij harde wind. Let op goede vergrendeling, die je niet vergeten moet als je het huis verlaat. Iedere dag weer opnieuw. Wind kan zomaar opsteken en als het dan ook nog regent, zijn de rapen gaar.
    Bovendien, regen en hagel op schuin glas -en dak- maakt behoorlijk herrie en kan een slaapverstoorder zijn. Ander belangrijk punt is de vluchtweg onder en over een schuin dak als er brand uitbreekt in het pand.
    Verder, een schuindak heeft iets gezelligs, maar de hoeveelheid verse lucht, is al snel de helft minder. Goed en heel veel ventileren een absolute ‘must’. En het kan warm worden onder het schuine dak. Ook als het dak is ge-isloeerd met ’s zomers weinig wind. Zonder electrische ventilator gaat het niet.
    Leuke weetje’s, In Duitsland telt het aantal vierkante en kubieke meters onder het schuine dak met een hoogte van minder dan 180cm niet mee voor het bepalen van de huurprijs die bij een kontrakt van onbepaalde duur alleen maar verhoogd mag worden i.g.v. structurele verbeteringen in en aan het huis of woning. Belastingen, allerlei heffingen van overheidswege en jaarlijkse huurverhogingen voor huurders bestaan niet.

    Succes!

    • Serieus, is het een verbouwde zwijnenstal? Bedankt voor je advies. Het is zeker waar dat regen en hagel meer kletteren op een schuin dak.
      Qua ramen was dat het beste raam zo te zien (dakkapelraam), alle andere ramen waren enkel glas en het hang- en sluitwerk… tja, wat zal ik erover zeggen. 😉
      Ja, daar is wat voor te zeggen dat die ruimte niet meetelt in Duitsland.
      Bedankt!

  2. Is dit het beste huis uit een voorgaande selectie of is dit het eerste huis dat je gaat bekijken? Kijken is vrijblijvend en kost niks. Veel kijken levert alleen maar op.

    • Dit is het eerste huis in Tilburg, maar ca. het 20ste huis wat ik heb bekeken de afgelopen paar maanden. In dit geval kost kijken ook geld (nl. de reiskosten) en veel tijd qua op en neer sjouwen.
      Belangrijk hierbij is ook dat je dit huis direct van de eigenaar kunt huren en die zijn vaak coulanter (ik pas niet in een standaard-hokje als zzp’er) dan het overgrote deel van de makelaars is mijn ervaring.

  3. Ja, serieus, een verbouwde zwijnenstal verweg van al het gesnater met de originele eiken balken uit de tijd van de Duitse Keizers toen het nog een legerplaats was. Een juweeltje.
    Will je niet ontmoedigen, maar als de dakvensters enkel glas zijn, dan zal de dakisolatie waarschijnlijk ook niet veel voorstellen. Hoor de wind giert onder de pannen, makkers staakt uw wild geraas.

    • Klinkt goed, zeker die originele eiken balken.
      De rest is enkel glas, van het dakraam weet ik het niet. Tja, als ik een ‘gewone’ baan had was ik ook niet in Tilburg terechtgekomen, maar had ik in Rotterdam-Blijdorp een leuke bovenwoning gehuurd. Ik zit nu in een bijzonder lastige situatie waarin ik me de luxe van kieskeurig zijn volstrekt niet kan permitteren, maar blij moet zijn als iemand me uberhaupt de kans geeft gezien mijn afwijkende situatie om iets anders te huren.

  4. Als ik King Billy zo lees, lijkt Tilburg mij ook niet de oplossing. Maar ja, wie ben ik? Ik moet niet beslissen …Sterkte met de keuze!

    • Lastig, ik twijfel nog steeds heel erg. Het huis heeft zeker ook leuke dingen (kom ik hierna nog op terug) en zoals gezegd, ik hou het hier niet lang meer vol en voor de meeste huizen kom ik niet in aanmerking. Dat betekent dat als ik hier nee tegen zeg (als ik het al kan krijgen) het nog weleens erg lang kan duren voordat ik uberhaupt iets anders vind. Bedankt.

  5. Moeilijk Marjelle, je bent aan het einde van je latijn (en wil eigenlijk asap weg) en bent qua huren niet in de meest ideale positie…Maar of dit m moet worden? Ben je snel op zoek naar onderdak of stel je enige (minimum)eisen qua huisvesting (langer traject). Veel sterkte!

    • Het is een dilemma. Qua huren zit ik in een heel lastige positie omdat de meeste makelaars niet aan mij willen verhuren gezien mijn situatie. Idd, die vraag stel ik mij ook, maar is niet echt te beantwoorden.
      Laat ik het zo zeggen als dit huis in Rotterdam stond zou ik het doen. Er spelen een aantal dingen door elkaar, aan de ene kant het huis wat een beetje houtje-touwtje is maar wel charme heeft. Het is ook een bovenhuis waarvan de benedenbewoner erg weinig thuis is, wat heel belangrijk is voor mij. Aan de andere kant de gok om naar Tilburg te gaan terwijl ik dat nooit van plan was en liever in Rotterdam wil blijven. Maar aangezien de situatie hier erg vervelend is, heb ik geen tijd om nog eens een half jaar of langer te gaan zoeken. Dat is uitgesloten. Bovendien verandert mijn situatie in een jaar tijd niet zodanig dat ik dan wel makkelijk iets beters kan huren. Dat speelt ook een rol. Op zich ben ik op zoek naar snel onderdak maar liefst wel met de mogelijkheid van een langer verblijf. Alle overlast van de laatste jaren heeft er zodanig ingehakt dat als ik nu na 5 maanden weer moet verhuizen ik wel even moet bijkomen. Plus dat het heel veel geld kost. Dank je.

  6. Dit lijkt het ook niet te worden dus. Je moet er immers wel meteen een goed gevoel bij hebben. En dat proef ik niet. Niet nog een keer van de ene ellende in de andere. Dan toch nog maar even doorzoeken, hoe vervelend de huidige situatie ook is.

    • Mijn gevoel was en is nog steeds wisselend. Aan de ene kant heeft het huis zeker wel iets, iets eigens wat betonblokkige huizen missen, aan de andere kant is het erg basaal en niet best afgewerkt hier en daar, maar daar is de prijs ook een beetje naar. Wel of niet naar Tilburg gaan speelt daarbij een grote rol, ik ken er niemand behalve m’n broer en zou er helemaal opnieuw moeten beginnen. De laatste keren dat ik naar een andere stad ben verhuisd deed ik dat samen met m’n toenmalige partner, dat is ook een wereld van verschil vergeleken met nu.
      Alles bij elkaar heb ik geen slecht gevoel bij het huis, het heeft iets grappigs en je kunt er zeker wat van maken.

      Ik zal hieronder een paar punten op een rij zetten zodat jullie een beter beeld van het huis krijgen.
      Pluspunten: bovenhuis met eigen trap en twee kamers, keuken en douche, vaste trap naar zolder waar slaapkamer en dakraam plus wasruimte en aanrecht. Dakterras wat nu nog niet gebruikt kan worden maar eerst met tegels belegd moet worden en dan wel. Laminaat op de vloer. Mogelijkheid om fiets in de gang te zetten. Ca. 20 min. lopen van station en centrum, bus vlakbij, met de fiets ben je er helemaal zo. Benedenbuurman is erg weinig thuis, zit veel bij zijn vriendin. Buren aan weerszijden zijn oude mensen waar je volgens hem geen last van hebt. Rustige straat qua verkeer. Geen bemiddelingskosten. Geen minimale contractduur van 1 jaar. Huur 530 euro. Beschikbaar per 1 februari.
      Minpunten: erg basale voorzieningen, enkel glas (behalve mss dakraam), moet opgeknapt worden (o.a. zwart-wit behang en paarse muur), oud huis en gehorig, vreemde indeling met rare (inbouw)kastjes, lastig om meubels kwijt te raken door weinig muur en schuine plafonds boven. Volksbuurt (hoeft geen minpunt te zijn, maar dat kan wel), in Tilburg (wil liever in Rotterdam blijven), moet opnieuw beginnen in een andere stad. Grote gok, is het idd een rustig huis (enige reden om te verhuizen), kan ik aarden in Brabant…

  7. Nee, ik krijg hier ook geen echt goed gevoel bij – deze woning, niet het feit dat je het buiten Rotterdam zoekt.
    En als de keuze buiten Rotterdam misschien toch wat ruimer is, biedt dat zeker perspectieven…

    • Ja, daarom heb ik hierboven een overzicht gegeven van de plus- en minpunten, zodat je een beter beeld krijgt hoe het huis eruitziet en wat ik vind.
      Op zich is de keuze buiten Rotterdam niet echt ruimer (behalve mss in middle of nowhere-plaatsen?). Wat hier essentieel is, is dat het direct van de eigenaar is, dat kan soms een voordeel zijn omdat die meer kijken naar soort huurder dan louter naar wel of geen vaste baan, etc. Afijn, ik pieker nog even door.

  8. Een enorm dilemma, Marjelle. De situatie waarin je nu verkeert, met die krankzinnige buren, lijkt me zeker een goede reden om te vertrekken. Kun je niet een tijdje bij vrienden of familie bivakkeren en in de tussentijd doorzoeken?

    • Dat is het zeker. Precies, dat ik zsm weg moet staat buiten kijf, het lastige is dat ik doordat ik voor allerlei huizen niet in aanmerking kom ik me noodgedwongen maar op een bepaald segment van de woningmarkt kan richten en dat zijn niet de beste huizen (understatement). Een vicieuze cirkel waarbij blijven geen optie is en weggaan een grote gok. Nee, dat kan niet (bovendien word je dan een soort van nomade met al je spullen in een container, en moeten werken als freelancer terwijl je bij anderen inwoont).

  9. Je moet er niet aan beginnen. Klaar! Dit is het ook niet. Punt. Op naar de volgende.

    • Welke volgende? Dat is nu juist het probleem. Afgelopen anderhalf jaar zijn er 3 huizen geweest die ik kon krijgen (1 ervan was in een zeer slechte buurt) waaronder dit waar ik nu woon en wat door grove nalatigheid van verhuurder Grouwels onbewoonbaar was toen ik erin kwam.
      Wat ik ook doe, het is kiezen tussen twee kwaden. Morgen hak ik de knoop door. Verder weet ik niet of ik het risico van nog (veel) langer hier blijven durf te nemen ivm alle negatieve effecten op mijn gezondheid en freelance werk, inmiddels loop ik de halve dag rond met maagpijn door alle stress en de vijandige sfeer die hier heerst.

  10. Ik krijg net een mail van de eigenaar waarin hij zegt dat er nog iemand komt kijken a.s. week, maar dat ik een goede indruk heb gemaakt en voorrang op de woning heb.

  11. Soms moet je durven springen. Niemand kan voor jou evalueren, dat is heel moeilijk. Mag ik gewoon even vragen wat je dan zo schitterend vind aan Rotterdam en wat er je bindt ?

    • Het gaat niet zozeer om wel of niet durven springen, maar om kiezen tussen twee kwaden en dat is een groot dilemma m.n. omdat ik gesloopt ben geraakt door alles wat er de afgelopen vijf jaar gebeurd is (ben in een slechte b-film beland). Klopt, niemand kan dat voor mij doen, maar interesse en feedback worden altijd gewaardeerd.
      Dat mag je vragen. 😉 Rotterdam heeft een sfeer die me aantrekt, geen poeha, down to earth, mooie natuur als je goed om je heen kijkt, de Rotterdampas, dus gratis in en uit musea en kunsthal hoppen. Leuke terrassen aan het water, lekker eten, verschillende culturen, een bijzonder station, ik heb er m’n eerste liefde ontmoet, een paar vrienden, vertrouwde plekjes, en zo kan ik nog wel even doorgaan… Ideaal nee, dat bestaat niet. Heeft het ook minpunten? Zeker. In bepaalde wijken wil je niet dood gevonden worden. Waar ik nu woon bv., officieel nog Rotterdam, vind ik dus helemaal niks, je moet wel op de goede plek zitten en dat geldt overal. Maar toch Rotterdam, stad waar ik me thuisvoel vooral in de lente en zomer.

  12. Zo, dat is al weer even geleden, Marjelle. En dit stuk vertelt meteen heel veel. Ik heb een waardeloze 5 jaar achter de rug, na mijn 65ste 🙂 De laatste keer dat ik je zag…het gelukspoppetje heb ik nog.
    Heb je wel eens over Dordrecht gedacht? Dicht bij Rdam, niet zo duur, best veel aanbod van allerlei. Tilburg is niet echt boeiend als stad, op een aantal cafés na. Ik zou kunnen kijken, vragen, met je mee gaan, als ik een te besteden bedrag weet. Misschien gewoon eens hier afspreken?
    Ik wens je hoe dan ook succes, en vind je blogs nog steeds de moeite waard, zeer verzorgd.
    Groetjes, Chiel.

    • Dat is zeker een tijd geleden, Chiel. Klinkt niet best jouw afgelopen vijf jaar, helaas heeft het gelukspoppetje niet geholpen. Inmiddels heb ik de knoop doorgehakt, zie m’n nieuwste blog.
      Bedankt, en je bent ook welkom in Tilburg.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.