De man met het halflange grijze haar had in grote letters CREW op z’n shirt staan. Hij glimlachte toen ik met de fiets aan de hand de Kralingse tuin inliep. Een leuk gezicht heeft hij, besefte ik, terwijl ik m’n fiets achter een bankje op slot zette. Ik had me voorgenomen om op zoek te gaan naar paddenstoelen, van die mooie rooie met witte stippen. Voor het eerst in m’n leven op paddojacht met de camera in de aanslag, maar waar ik ook tuurde en speurde ik kwam alleen maar kleine flutzwammetjes tegen, hun aanblik leek in de verste verte niet op de prachtzwammen die ik in m’n hoofd had.
net toen ik boven zo’n iel exemplaar hing, zag ik vanuit m’n ooghoek iets zwartwits voorbijflitsen. ‘was dat nou de botanische kat van vorige keer?’ ik ging op m’n hurken onder zijn struik zitten en we keken elkaar secondenlang sprakeloos aan. ‘blijf nou zoet staan’, smeekte ik hem. z’n kattenogen boorden door me heen, ‘wat zit dat mens daar dom in die struik’ zag je hem bijna denken. er wiegden steeds een paar herfstblaadjes voor z’n snuit waar m’n camera op scherpstelde in plaats van op hem.
opeens sprong hij weg, ik vloog erachteraan tot we weer een stil onderonsje hadden, nu onder een andere struik. ‘móói’, zei ik liefdevol tegen hem toen hij deze keer roerloos bleef staan. ik lijk wel gek, dacht ik toen ik mezelf zo hoorde en zag zitten daar in het groen, maar moest er tegelijkertijd ook om lachen. ‘dit moet ‘m worden’ en ik klikte. m’n rug begon weer fel te protesteren, het was echt de hoogste tijd om te stoppen met de catshoot, al was dit niet de haarscherpe foto die ik in m’n hoofd had. soms moet je genoegen nemen met minder, maar wel lief.
marjelle
mona bona jakon cat stevens
@ Ja, kun je daar goddomme lang naar een kat lopen staren.
Mooi nummer trouwens.
Liefde
(en een nummer van Jolie:http://www.3rco.org/mp3/JolieHolland_DoYou.mp3).
warmte, Sjaal).
Je moet er wat voor over hebben, sjaal, dingen gaan meestal niet vanzelf. 😉
Vond ik ook. Sowieso wel een leuke cd, ‘Tea for the Tillerman’.
Bedankt voor Jolie, het heeft wel wat, hoewel veel van je andere muziekkeuzes me nog meer aanspreken. Opvallend veel trouwens, ik kijk nu even met een schuin oog naar Ingrid. 😉
@ Echt???
Laten we elkaar kruiselings inspireren!
Warme groet, sjaal.
Laat ik het poezenbeest gemakshalve dan maar kruislings de ‘Paddokat’ noemen, Marjelle…..
Om scherp te zien, hoeft een foto niet altijd helemaal scherp te zijn, zeg ik maar.
Sterkte en take care:-)
Liefs van hier.
*Yes!!! 😉
Hoe doen we dat, vooral dat kruislings klinkt ingewikkeld. 😉 Maar even serieus, ik hou van je muzieksmaak, het deel(tje) wat ik ken dan. Hopelijk gaat het verder goed met het katterige kleintje.
*Volgende keer noem ik hem wel Paddokat als ik ‘m tegenkom, Geroma. 😉
Klopt het hoeft niet altijd maar liever toch wel, al vind ik soms expres-waaazig ook leuk, zeker met sommige Rotterdamse luchten en de Kralingse Plas-skyline…
Thanks en liefs terug.
De Paddocat, hm wel grappig gevonden.
Geinige foto Marjelle.
Hmmm, als ik moest kiezen tussen een foto van een paddestoel en deze prachtplaat…
groet,
cor
Een mooie foto van een mooie kat.
Die onscherpte valt wel mee, er is weinig scherptediepte. Ik denk dat de foto minder boeiend zou zijn als alles scherp was. Nu springt de kat er beter uit.
(De schilderijen van Monet, bijvoorbeeld, waren niet scherp, maar wel mooi.)
Ja, wuivende takjes, rietstengels…met de ‘moderne’ auto-focus komen die er haarscherp op….en ons onderwerp grvrdrie is dan net onscherp, ik maak het te vaak zelf mee, Marjelle…..
Ooit liep ik met een ouderwetsche Canon spiegelreflex, en kon, met de hand, perfect scherpstellen op wat en wie ik maar wou…leve de vooruitgang…. ;-))
Maar de botanische poes, mark II, staat er leuk en lief op, mooi indringend! 🙂
Mooie kat, maar met een vreemd oog
Waarom heb je de crew niet gefotografeerd? Of misschien toch? 😉
Waar is die muis nou gebleven?
Leuk dat we elkaar nu een keertje gezien hebben. Nee, die kat was ik niet.
*Geinige kat, Gus. 😉
*Dank je, Cor. Ik begon me ook steeds meer af te vragen wat me bezielde toen ik dat zwammenspul zag staan. 😉 Maar ik had er een bepaald idee bij… mss komt dat nog een keer, en nu ik erover nadenk komt opeens een heel andere associatie met een roodmetwitstippengeval in me op, punniken, iek 😉
*Bedankt, Antoinette, als ik ‘m weer tegenkom zal ik het doorgeven. 😉
*Zo kun je het ook zien idd, Henk. 🙂
Monet vind ik ook mooi, ik heb zelfs een schilderij (in de vorm van een ingelijste poster) hier hangen van hem (tenminste dat denk ik, want de naam is weggevallen onder de lijst).
*Soms is het ook wel een leuk effect, Bart, maar in dit geval was het idd niet mijn bedoeling, ik had alleen geen tijd om uitgebreid de instellingen te gaan bekijken daar onder die struik en probeerde me zo min mogelijk te bewegen om hem niet aan het schrikken te brengen. 😉
En doe je helemaal niets meer met die ouderwetsche camera?
Kat heeft nu al twee namen, volgens mij luistert-ie toch naar geeneen. ;))
*Ik hoop voor hem dat er een vreemd waas over z’n foto-oog hangt en niet over z’n echte oog, Paco.
*Niet gedaan, j-p, achteraf gezien wel een leuk idee, want leuk gezicht. ;)) Maar ik hou er vooral van om mensen te fotograferen als ze ongeposeerd zichzelf zijn (voorzover ze dat zijn).
*Ik moest even lachen, Aad. 😉 Tja, wie van ons twee, ik denk dat deze keer de kat zich even een muis voelde.
*Ik vond het ook leuk, Trek, alleen zei je wel erg weinig. 😉
Ik heb het nog héél lang volgehouden, met mijn Canon AE-1 spiegelreflex.
Maar wat krijg je: geen of heel duur onderhoud en reparatie.
Filmpjes niet of nauwelijks te koop, en héél duur geworden (en werd iedere keer weer duurder).
Ontwikkelen en afdrukken inmiddels ook erg duur (ik val in herhaling)…. 🙂
En de tijd die het duurt voor je je resultaten ziet, …..we zijn het niet meer gewend hè, zo lang te moeten wachten.
Gelukkig is de kwaliteit van de huidige digitale camera’s behoorlijk goed, daar schortte het tot een jaar of 5 geleden echt wel aan, vind ik.
Mooi geschreven weer Marjelle.
Je fotografie is boeiend om te blijven volgen.
Ik ga morgen flutzwammetjes fotograferen,
als ik ze kan vinden tenminste en niet toevallig gedwarsboomd word
door paddenstoelen met van die mooie stippen.
Met zo’n blik doet zo’n blaadje niet ter zake. Prachtig!
Toch heb je ‘m! 🙂
*Uiteindelijk is er dan idd geen lol meer aan, Bart, dat snap ik.
Digitaal heeft zeker veel voordelen, ik vind het vooral leuk dat ik zoveel foto’s kan maken als ik wil en ik ze ook meteen zie als ik thuiskom. 🙂
*Bedankt en leuk dat je m’n woorden en beelden regelmatig volgt, Joost. Je mag er wel een paar van mij hebben, die hangen toch alleen maar een beetje slap rond in Picasa, krijg ik een rooie van jou. 😉
*Idd, we kijken deze keer even niet op een blaadje meer of minder, Blew. 😉
Onze reacties kruisten, Edu.
Idd, de kat die even muis was, staat er toch op. 😉 Hopelijk volgende keer in een andere pose, of mss zie ik dé botanische kat ook weer.
Wat een prachtig woord… flutzwammetjes….
en jij neemt genoegen met minder….
wat is er meer dan flutzwammetjes?
groeten
Er is zoveel meer, Jan. :))
In mijn perspectief?
Flutzwammetjes….. ik geniet weer door het te schrijven….
is dat schelden eigenlijk bedenk ik net ?
groeten
Nee, dat van mij, Jan, ik ga niet over iemand anders z’n perspectief, ik kan alleen maar voor mezelf praten. 😉
Waarom zou dat schelden zijn, daar kan ik me echt niets bij voorstellen?
Hoi,
Helder….vanuit mijn perspectief was flutzwammetjes eigenlijk allesomvattend… op dat moment…
Eigenlijk zag ik dus het zoveel meer niet, dank voor aanwijzing..
Nee, dat is het ook niet, het was een poging tot humor…denk ik
Als ik het nu zie, begrijp ik ook niet waarom ik dat schreef eigenlijk…
Zal wel aan het nadenken geweest zijn over de Blog Terror…
ga nu weer bezig met Libelles en Vliegen foto’s
prachtig stuk en aanbevolen,
groeten
Oké, inmiddels is het duidelijker wat je bedoelde, Jan.
Gelukkig begreep je zelf ook niet echt waarom je dat schreef, ik begon al bijna… ;))
Bedankt, en als alle insecten uit je blog weggekropen zijn, kom ik weer een keer langs.