‘Mag ik je een rare vraag stellen?’

Nadat ik het huis heb gestofzuigd, vier vuilniszakken vol kleren heb weggebracht en later nog een zootje lege flessen in de glasbak heb gekieperd, besluit ik mezelf op bloemen te trakteren. Als ik m’n fiets wil stallen op het Oostplein stribbelt m’n paar maanden oude slot voor het eerst tegen. Met geen mogelijkheid lukt het me om de sleutel eruit te halen. Tegen een passerende jongen zeg ik ‘mag ik je een rare vraag stellen?’ ‘Ja, hoor’, grijnst hij. Even later zit ook hij verwoed te wrikken, maar kan er evenmin enige beweging in krijgen. ‘Heb je hier wel tijd voor?’ informeer ik belangstellend, ‘je hoeft toch hopelijk geen trein te halen!’ ‘Nee, nee’, en de jongen werpt zich weer vol overgave op het slot. Uiteindelijk geeft hij het op en raadt me aan om het met olie te proberen. ‘Dat vraag ik hier dan wel’, en wijs naar de Dijk achter me, ‘misschien hebben ze wat slaolie over’. We zwaaien.




met het rode slot over m’n ene schouder en de grote tas over de andere loop ik het eetcafé binnen en vertel aan de blonde vrouw die ik hier wel vaker zie dat ik wat olie nodig heb. onmiddellijk grist ze het slot uit m’n handen en verdwijnt ermee voor onbepaalde tijd naar de keuken. opeens zie ik naast me een dampende kop tomatensoep staan en besef dat ze daar net aan wilde beginnen, iets dat ik met m’n blindevinkenogen niet heb opgemerkt. ‘maar je soep wordt koud’, roep ik in de richting van de keuken. ‘geeft niet!’ schreeuwt ze terug, ‘we hebben de sleutel er al uit en gaan nog even door’. ik kies een tafeltje bij het raam zodat ik m’n fiets in de gaten kan houden. in afwachting van thee en een gesmeerd slot schiet ik nog een paar plaatjes van m’n fiets omringd door trapmaatjes. ‘heb ik in ieder geval een herinnering als-ie gestolen wordt’, grinnik ik inwendig. ‘voor de verzekering?’ hoor ik opeens een stem achter me.

marjelle



orca wintersleep*

* 22 februari 2011 in Rotown, Rotterdam

31 Reacties op “‘Mag ik je een rare vraag stellen?’

  1. Gelukkig, hij is er nog, de helpende hand. Geven de dag een gouden randje. Zeker als je daar de verse bos bloemen bij optelt. Geniet van het moment, geniet van je bloemen en van alles wat er vandaag op je pad gekomen is. Tenslotte, een opgeruimd huis is ook heel prettig.

  2. Spannend. Ook leuk om het Oostplein weer eens te zien. Heb er goeie herinneringen dichtbij. Maar het belangrijkste: er bestaan nog tig goeie hulpvaardige mensen, dat geeft de burger moed.

  3. *Verse tulpjes altijd goed, Amedee, en een opgeruimd huis is ook lekker. πŸ™‚
    *Heb je in Rotterdam gewoond, Apie? Ja, er zijn zat mensen die je gewoon willen helpen, als je het ze maar lief vraagt. πŸ˜‰

  4. Leuk verhaal. Eea is zeer ad-rem.

  5. Ha ha, indeed it is, Grutte. πŸ˜‰

  6. antoinette duijsters

    Prachtig verhaal.

  7. Dank, Antoinette.

  8. Zelfstandig journalist

    Altijd een aangename omgeving geweest. Oostplein, Kralingen, studentenbuurt ook. Goed dat je slot het nu weer doet!

  9. Leuke omgeving idd, ZJ, alhoewel het er in de winter wat saaier en troostelozer uitziet, maar ja, dat vind ik van alles in dit jaargetijde. πŸ˜‰

  10. wat een leuke mensen!
    en welke fiets, de roze?

  11. Zelfstandig journalist

    Rotterdam in wintertijd is niet echt bruisend :-).

  12. zo was het toch altijd?
    de soep wordt nooit zo heet gegeten…

  13. @Marjelle, ja, lang geleden, met veel plezier.

  14. @ Marjelle
    Zo zie je maar weer, de behulpzaamheid is de wereld nog niet uit.
    Maar even een praktisch advies:
    Het is niet zo’n goed idee om een slot te smeren met plantaardige olie. Die gaat namelijk na verloop van tijd oxideren en dan wordt het een kleverige troep. De gevolgen kun je wel raden.
    Om te voorkomen dat je zometeen weer problemen krijgt, zou je de olie moeten uitspoelen met een oplosmiddel – zo’n spuitbusje met WD-40(*) werkt goed – en vervolgens het slot smeren met grafiet of goede kwaliteit lichte machine-olie. Als je dat laatste gebruikt, niet overdrijven. Een klein druppeltje is normaal gesproken genoeg.
    (*) Typisch amerikaans wondermiddel.You only need three items in your toolbox: Duct tape, WD-40, and a hammer.
    If it moves and it shouldn’t: Use duct tape.
    If it doesn’t move and it should: Use WD-40.
    For everything else: Use the hammer.

  15. *Rotterdam barst van de aardige mensen, Maria-Dolores, ik voorop natuurlijk. πŸ˜‰
    Als je met je muis over de foto glijdt (mijn foto’s ‘praten’) dan zie je dat het de blauwe rechtse is.
    *Dat is mss wel aanstekelijk mss, ZJ. πŸ™‚
    *Now you’ve lost me, Ton, of slaat ‘zo was het toch altijd?’ op de (inmiddels) lauwwarme soep. πŸ˜‰

  16. De laatste twee reacties zie ik nu pas.
    *Leuk dat je ook in Rotterdam gewoond hebt, Apie, dan herken je wrs wel veel dingen als ik over deze stad schrijf.
    *Je hebt er duidelijk meer verstand van dan ik, Drive South, bedankt voor je tips.
    Die hamer lijkt me trouwens ook wel wat, maar het is zo’n gedoe op de fiets. πŸ˜‰

  17. inderdaad.

  18. Heerlijk verhaal over warme, hulpvaardige mensen. Uiteindelijk wemelt het daarvan op de wereld, zolang je het inderdaad maar lief vraagt πŸ˜‰

  19. Hulpvaardigheid bestaat, gelukkig, nog.
    Als er op straat iets gebeurt waar iemand hulp lijkt nodig te hebben, schiet ik ook altijd meteen even toe om de helpende hand te bieden.
    Een soort reflex, die ook bij veel anderen nog aanwezig is, lijkt het wel…

  20. Prachtig verhaal
    ‘je hoeft toch hopelijk geen trein te halen!”
    Een understatement

  21. Heb al eens eerder betoogd dat mensen in Nederland zo slecht nog niet zijn.
    (ook geboren Rotterdammer en trots erop)

  22. Leuk verhaal!

  23. Doet me denken aan die beroemde uitspraak van Johan C.: het voordeel van de trein missen is dat je op tijd bent voor de volgende.
    Sluitende uitspraak. Kom er nog maar eens om πŸ˜‰

  24. *I see, Ton.
    *Idd, ‘c’est le ton qui fait la musique’, Cor. πŸ˜‰
    *Ik denk het ook, Bart, sommige mensen zijn nog niet eens zo van slechte wil, maar eerder afwachtend, wantrouwend ook en als je dan iets heel vriendelijk vraagt, zie je ze ter plekke ontdooien. πŸ˜‰
    *Ha ha, ik hou van understatements, Paco!

  25. *Daar zijn we het helemaal over eens, Iers Dagboek, er wordt, vind ik, een hoop overdreven en angst aangepraat, en nee, ik woon niet in een prachtpand aan de Vijverlaan, maar eenhoog midden in Crooswijk. πŸ˜‰
    *Dank, Beeldsprekers!
    *Zeer sluitend idd, Aad, ik hou (alweer, zie boven) wel van dat soort ‘logica’ waar geen speld tussen is te krijgen. πŸ˜‰

  26. En zo klopt het Rotterdamse hart maar door πŸ˜‰

  27. Doet me aan ‘Cirkelredenering’ denken, Kuifje. ;)http://www.vkblog.nl/bericht/356901/Cirkelredenering%3F

  28. Ja, Marjelle, dat ‘ontwapenende’ helpt zeker, heb ik ook wel ondervonden.
    Een lach en een vriendelijke vraag of opmerking doen wonderen is mijn ervaring.
    En mooi dan, dat ‘ter plekke ontdooien’, ik zie het graag πŸ™‚

  29. Als ze hun argwaan / angst laten varen, dan zijn mensen meteen een stuk leuker, Bart.

  30. @Marjelle, ja, daarom lees ik je blog graag. Foto’s ook altijd welkom. Misschien ga ik er ook ooit eens over schrijven. Heb er heel veel meegemaakt.

  31. Alleen daarom, Apie… Kon het even niet laten. πŸ˜‰
    Ben benieuwd wat je hier allemaal meegemaakt heb (ik kan er inmiddels een boek over schrijven, maar dat doe ik niet).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.