Sinds een aantal weken word ik weer regelmatig wakker met een droom in m’n hoofd. De laatste keer lag ik heel stil, roerloos bijna, om de slang die zich overal kon bevinden niet boos te maken. Gelukkig bleek ik in werkelijkheid niet in die kale ruimte te zijn met op de grond versleten tapijt en op de vensterbank planten in met water gevulde vuilniszakken die op knappen stonden. Ik draaide me behoedzaam op m’n zij op het vertrouwde matras en rook de geurige Bee & Flower-zeep op het tafeltje naast me die me altijd een goed gevoel geeft. Door de donkerrode veloursgordijnen viel een spleetje licht op m’n kussensloop.
‘Dit is Rotterdam-Crooswijk, hier zijn geen slangen en hangt ook niet dat pluizige waterwaas uit m’n droom als een spintgordijn tussen het groen’, besefte ik, ‘dit is mijn huis, ik hoef niet bang te zijn’. Een paar woorden bleven in m’n hoofd rondtollen, regenslang en makassar, geen idee wat het precies betekende. De afgelopen periode mail ik af en toe zo’n droom naar m’n vriendin in het buitenland die geïnteresseerd is in dromen en in mij. Samen proberen we er een beetje achter te komen waar de elementen uit de droom voor zouden kunnen staan. Deze keer speelde H.* ook een rol, ik waarschuwde hem voor de slang die levensgevaarlijk was als hij te dichtbij kwam, maar hij wuifde het weg.
Ooit heeft mijn intuïtie hem waarschijnlijk het leven gered, dit in combinatie met het feit dat hij dat voorgevoel toen ook onmiddellijk serieus nam, bedenk ik terwijl ik dit typ, maar dat is een heel ander verhaal. Ik google op ‘makassar’ en kom in Indonesië terecht. Makassar, het vroegere Ujung Pandang is de hoofdstad van Zuid-Sulawesi. ‘Ondanks de snelle groei is Makassar een plezierige stad. Dankzij frisse zeewinden is het er niet zo verstikkend als in de meeste Indonesische steden. De stad is rijk aan groen. De voetganger hoeft er niet voor z’n leven te rennen, er zijn voldoende voetpaden, en het verkeer lijkt zelfs met deze in Indonesië bedreigde diersoort rekening te houden‘.
Die beschrijving klinkt aantrekkelijk en ook de zonsondergang ziet er aanlokkelijk uit. Wat me direct opvalt is dat het centrum rond Fort Rotterdam ligt, er bestaat dus een link met de stad uit m’n droom en de stad waar ik woon. Nieuwsgierig geworden zoek ik verder, nu op ‘regenslang’. Op een paar Surinaamse sites kom ik het woord tegen, het zou gaan om een swipi, een groene boomslang of paradijsboomslang, ook wel zweepstaartslang genoemd. Welk addertje zou hier onder het dromerige gras zitten, vraag ik me af, meteen komen er een paar namen in me op van mensen die het afgelopen jaar hun valse kant hebben laten zien.
Marjelle
Huil honderd tranen Jan Rot (geboren in Makassar)
*Ex-liefste vriend
Mooi! Heb je ook al een ander onderkomen?
Thanks, Blew. Nee, heb ik nog niet over nagedacht, eerst eens hier en daar wat blogs opslaan en dan op m’n gemak rondkijken en -lezen. 😉 Jij wel?
Ik denk met slangen in dromen altijd aan Kundalini-energie. Die wil op een wat gevorderde leeftijd wel vrij komen :)http://nl.wikipedia.org/wiki/Kundalini
Dit is maar een deel van de droom, K, dus ik denk dat je op basis van het loutere feit dat er een slang in voorkomt weinig kunt opmaken, daarnaast heb ik ook een aantal andere dromen de afgelopen weken gehad, heel verschillend van deze, een interessant geheel wel. Het is trouwens wel met een relativerende glimlach geschreven, zoals alles. 😉 Het verhaal in Wiki vind ik eerlijk gezegd een beetje vaag.
Wellicht zou je een reis naar Indonesië willen maken?
Naar dromen moet je luisteren.
Overigens zit ik nu op http://pacopaintersatire.blogspot.com/
Wat moet je anders
*Ik zou sowieso weleens naar een ander deel van de wereld willen, ZJ, met een heel andere natuur, weids en onbegrensd, verschillende cultuur, en dan vooral veel foto’s maken en schrijven, en daartussendoor lekker eten, drinken, mensen kijken, dieren bewonderen, genieten van alles om je heen, … (‘maar tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren’, zeg ik nu uit m’n hoofd).
*Idd, Paco, daarom is het ook leuk om het daar met m’n vriendin over te hebben die wat meer van dromenuitleg weet dan ik.
Dat is een snelle verhuizing! Of zat je daar al? Ik heb nog geen idee waar ik met m’n blog onder m’n arm naartoe ga…
Mooi fascinerend en raadselachtig verhaal!! Soms kun je inderdaad ineens woorden, plaatsen … binnenkrijgen via je dromen. Heb daar ook tal van fascinerende voorbeelden van. Soms betekent het iets, soms niet, althans voorzover ik kon nagaan met mijn beperkte inzicht.
Dromen over slangen .. daar zijn inderdaad boeken over volgeschreven, maar dat Makassar is heel bijzonder, althans als je er echt nog nooit van had gehoord, nog nooit horen noemen.
Zo zonde dat je nu niet gewoon naar je ‘hoofdredacteur’ kunt gaan, of je uitgever, je producer, en zeggen: he, ik wil een ticket, en dan lekker die reis maken en fotograferen en schrijven wat je beleeft en wat er door je heen gaat.
Was bloggen maar winstgevend, dan zouden mensen als jij gewoon bij een mooie blogsite werken, betaald, en dan konden dit soort dingen. Ik denk toch ….. dat we over een jaartje of wat naar nu zullen kijken en zeggen: WAT??? En dat deden we allemaal gratis, daar betaalde niemand voor??? Nou moe! Zucht.
Ben zelf regelmatig in Indonesie geweest, is geweldig in alle opzichten. Foto’s die ik daar heb gemaakt behoren tot mijn persoonlijke favorieten .. Zucht, er is nog zoveel te plaatsen, zoveel te schrijven .. maar nu eerst maar eens een veilige stabiele beschutte mooie site vinden of behouden, dan komt het vanzelf wel weer.
Mooie reactie, Apie. Klopt, je kunt soms heel aparte dingen binnenkrijgen via je dromen…
Van Makassar as such had ik nog nooit gehoord, het grappige is wel dat het woord antimakassar me ergens vaag bekend voorkwam, maar ik wist niet wat het betekende.
Dat is idd zonde, waar blijft die aardige hoofdredacteur die met een ticket staat te wapperen? 😉
Betaald lijkt me wel wat, ik moet sowieso op relatief korte termijn nu iets van een nieuwe freelance activiteit zien te bedenken.
Leuk dat je ook in Indonesie geweest bent! Ja, er is nog zoveel te zien en te beleven, Nederland is maar een klein stipje op de wereldbol, wel een aardig stipje nog steeds. 😉
Dat laatste hoop ik ook voor 1 maart te vinden!
Ik wacht in spanning op je volgende ‘beeld van een blogger’, benieuwd!
;)))