De bel gaat. Ik verwacht niemand op dit tijdstip en zeg zachtjes ‘hallo’ in de intercom. ‘Met de bovenbuurman’, hoor ik vervolgens aan de andere kant. Op dat moment gaat er van alles door me heen, de burenoverlast door stampende kinderen, het gegil en slaan met deuren tot drumsalvo’s aan toe. ‘Dat ben ik niet van die Turkse muziek, hoor’, roept hij. ‘Momentje, ik kom naar beneden’, zeg ik en loop de trap af. Even later sta ik oog in oog met de man waarvan ik zoveel last heb het afgelopen jaar. Ik geef hem een hand en we glimlachen een beetje ongemakkelijk. Dan vertel ik hem wat er zoal dagelijks aan gespring en gestamp boven m’n hoofd plaatsvindt en dat er momenteel keiharde muziek door het plafond dreunt. ‘Kom maar mee, dan kun je het zelf ook horen.’ ‘Wat een gebonk’, zegt hij verbaasd als hij de kamer binnenloopt, ‘dat zijn de buren van een paar deuren verder.’ Hij begrijpt dat ik ervan uitging dat zij het waren omdat het geluid direct van boven lijkt te komen. ‘Ik dacht eerst dat het een cd was, maar het zijn echte drums, dat is toch bizar in dit soort gehorige flats!’ Gelukkig lijkt de man nu wel van goede wil en er evenzeer op gebrand als ik om erachter te komen wat waar vandaan komt.
Hij belt z’n kinderen en spoort ze aan te gaan springen en rennen, en schrikt een beetje als hij hoort hoe hard dat in m’n woonkamer klinkt. Z’n dochters blijken een voorliefde te hebben om meermalen per dag op hun Wii-matje op het laminaat tekeer te gaan. Als ik hem vertel welk geluid een ware marteling is voor m’n zenuwstelsel en z’n kinderen dat even later op commando produceren schrikt hij weer. ‘Het klinkt hier veel harder’, zegt hij en vervolgt, ‘ik dacht dat je misschien een zeur was, maar dit is heel vervelend inderdaad.’ Waardoor is het nou het laatste jaar nóg erger geworden, vraag ik hem. ‘M’n jongste dochter is natuurlijk wel een paar jaar ouder inmiddels en ze is nogal ADHD’erig.’ Dat verklaart een aantal veranderingen niet, maar ik laat het zitten voor nu. Het gesprek verloopt best redelijk, hij wil me ook per se z’n autoverzekering-site laten zien en is benieuwd naar m’n blog. Later biedt hij aan om de plafondlamp te maken die kapotgetrild is onder de voeten van z’n kroost zodat ik niet meer hoef te koken bij schemerlicht. Toch moet ik nog maar zien of er werkelijk dingen structureel gaan veranderen*, al hoop ik zó van wel. Aan het eind spreken we af om elkaar volgende week weer te ontmoeten, maar dan met de woningbouwconsulente erbij.
Marjelle
* De volgende dag is het rustiger, maar tussen elf en twaalf uur ’s avonds wordt er weer als vanouds rondgeklost op het laminaat en met deuren gesmeten
Inmiddels met een geluidsisolatiebedrijf gebeld, er bestaat contact- en luchtgeluid, bij het eerste kun je je plafond isoleren tot je een ons weegt volgens de medewerker, maar dat helpt niet. ‘Je kunt dus nog beter een buurman hebben die trompet speelt’, zeg ik. ‘Ja, eigenlijk wel’, beaamt de man.
Une seule fois Kyteman ft. Reazun
Ja, het komt duidelijk van verschillende bronnen, en die contactgeluiden zijn niet echt afdoende te isoleren. En als goede wil geuit wordt, en het gestamp en geknal gaat doodleuk door, schiet je daar ook niet mee op.
Mijn eigen buren, naast me, hebben twee dochtertjes, een vrij galmende ‘harde’ inrichting, en een kale houten trap.
Als die kinderen lopen te stampen en te rennen en te klossen wordt het mij ook wel een beetje teveel. Dat gaat af en toe uren door.
En dan heb ik nog niet eens turkse drums, bonkende bassen, noch bovenburen, kun je nagaan!
Ik heb ook gehoord dat als de buren een extra isolerende ondervloer (of iets dergelijks) zouden aanleggen dat dat wel heel veel kan schelen. maar de bovenbuurman is niet van plan om iets te betalen bleek woensdag, alleen als de woningbouw het vergoedt. Verder betwijfel ik of zijn laminaatvloer een TNO-label heeft en aan de 10 db-reductie voldoet. Al vind ik het sowieso asociaal dat woningbouwverenigingen laminaat in dit soort extreem gehorige huizen toestaan, het zou veel overlast en ellende kunnen voorkomen als of de huizen beter geisoleerd waren of de vloeren alleen met tapijt bekleed waren.
Je begrijpt i.i.g. helaas ook uit eigen ervaring wat ik bedoel.
Mss moet ik maar trompet gaan spelen ofzo, al lijkt een didgeridoo me nog geschikter… 😉
Ik heb ook een tijdje in een flat gewoond. Daar was het expliciet verboden om harde vloeren zoals laminaat te hebben!
Ik heb één keer de buurman beneden mij gebeld: hij had een onaangekondigd feestje. Alleen… Maar we hebben het rustig besproken, het stopte en is niet weer gebeurd.
Terecht vind ik dat idd.
Mooi, dan heb je daarna gelukkig geen last meer van gehad.
Mijn buren naast me zijn zich momenteel ook weer aan het laten gaan met hun gedreun. Ik begrijp precies waar je het over hebt :-(.
Helaas wel. Ik vind het triest dat bepaalde mensen zo weinig rekening met anderen houden. De wereld zou er een stuk beter uitzien als mensen ook op het gebied van geluidsoverlast anderen behandelden zoals ze ook zelf behandeld zouden willen worden. Ik denk dat als het andersom was geweest, ik de buren zoveel overlast had bezorgd als zij mij de afgelopen jaren, ze al na een week verontwaardigd op m’n stoep hadden gestaan…
Al zal het misschien niet direct resultaat opleveren, toch prettig een rustig en redelijk gesprek met de boven buurman.
Wie weet leidt het tot begrip, dat is tenminste iets, van je probleem.
Groet Luuk
Dat vond ik in eerste instantie ook, maar dat gevoel ebde een beetje weg de afgelopen dagen omdat bepaalde dingen gewoon doorgingen. Ik hoop dat het bezoek van de woningbouwconsulente volgende week echt verandering teweegbrengt. Kan er ook niet meer tegen, ben inmiddels oververmoeid geraakt door het kabaal en slaapproblemen die ik het laatste jaar daardoor gekregen heb. Maar ik hoop nog steeds op een oplossing.
Ik ben mettertijd steeds dover geworden en geluidsoverlast stoort me nu minder dan vroeger, maar waar ik wel een grafhekel aan heb zijn jongelui die staan te paffen op het balkon (wat officieel niet mag) en dan de peuken naar beneden gooien. Het zijn meestal meiden ook, want de jongens hier gebruiken vaak snus in plaats van gifstokjes.Enfin, we verhuizen binnenkort naar een rijtjeshuis en dan zijn we in elk geval van dat soort zaken af.
Vervelend idd, gelukkig verhuizen jullie binnenkort en zijn er dan vanaf!
Mijn vorige adres was in een rijtjesblok en weet nog dat er avonden lang werd getimmerd en verbouwd tot na het nachtelijk uur. Uiteindelijk stond ik dan schuimbekkend bij de buren aan de bel te trekken. Bleek het geluid van het laatste huis uit het blok te komen, drie woningen verderop. Betonvloeren uit één stuk die het geluid via het hele blok transporteren 🙁
Ik moest wel lachen om je schuimbekkend, ik zie het haast voor me en kan me daar inmiddels (helaas) wel iets bij voorstellen… 🙁 Bizar idd, die betonvloeren uit een stuk. De akoestiek is hier ook bizar, je hoort bijna continu water stromen en kranen open- en dichtgaan, en het is natuurlijk idioot dat ik de drumsolo’s van de buren een aantal deuren verder hoor alsof ze pal boven me zitten.
Door al dat burengeweld sneeuwt het Badkonijn helemaal onder en hij dobbert daar zo leuk in het Vroesenpark. 😛
Ja, dat konijn is het haasje in dit blog.
Zeg dat wel. 😉
O, dit is zo erg!
Ikzelf word errug pissig van geluidsoverlast.
Ik heb het heel lang volgehouden maar op den duur grijpt het je naar je strot idd.