Deze keer hoef ik geen uren in de trein te zitten, al na twintig fietsminuten kom ik aan bij de Capucijnenstraat in Tilburg. Baasje Kim doet de deur open en wordt op de voet gevolgd door Francis, het roze minivarkentje. Nieuwsgierig snuffelt hij aan mijn hand en legt ook een grote belangstelling voor mijn schoenen aan de dag. Het is mijn eerste interview met een varken, gelukkig is Kim er om te vertalen uit het Knors. Na de kennismaking met Frans, zoals hij in de volksmond heet, 14 maanden oud en 20 kg schoon aan de haak, gaan we in de tuin zitten. Het is mooi weer, hij knort tevreden en bijen zoemen af en aan. Algauw komt zijn lievelingskostje ter sprake. Appels, peren, hij kan er geen genoeg van krijgen, ook is hij dol op smoothies met sojamelk.
Als Frans aan de riem naar buiten gaat, heeft hij altijd veel bekijks. ‘Hoe vind je dat?’ vraag ik. Zijn antwoord laat aan duidelijkheid niets te wensen over. ‘Het interesseert me helemaal niks.’ Bovendien is hij wel wat gewend, hij woont samen met twee poezen en zit op hondentraining. Al geeft hij toe dat het wennen was de allereerste keer. Varkens begroeten elkaar door hun neuzen tegen elkaar aan te drukken en honden, euh … doen dat net iets anders. Hij heeft er wat op bedacht: als een matador springt hij dan in de houding, hanenkam fier rechtop, en kijkt zijn opponent doordringend aan. Bij koeien heeft hem dat al eens een succesje opgeleverd, ze renden allemaal verschrikt weg …
‘Ik ben een celebrity pig en ik kan prima overweg met alle aandacht.’
Frans’ favoriete bezigheid is wroeten en snuffelen in de tuin, in het Kromhoutpark vlakbij of in het bos. Ook de prullenmand oefent een grote aantrekkingskracht op hem uit. Het is dan ook geen toeval dat die zich inmiddels op pig-proof-hoogte bevindt. Verder vindt hij het heerlijk om ‘gekriebeld’ te worden en loom te zonnebaden, zoals een lui varkentje betaamt. Zijn grootste vriendin is baasje Kim, al heeft hij nog wel wat positieve feedback voor haar: ‘Haal meer fruit in huis!’ Esther the Wonder Pig, een plussizesoortgenoot, zou hij graag een keer willen ontmoeten, alleen jammer dat Canada zo ver weg is. Hij denkt soms met weemoed terug aan zijn vakantie in Duitsland. Een paradijselijke plek vol bomen, eikels in overvloed en een uitgestrekt grasveld waarop hij zich aan zijn tienmeterlijn ongegeneerd kon uitleven.
Niet alleen staat hij nooit knorrig op – hij is écht een vrolijke Frans – ook heeft hij een schoonheidstip, want ijdel is-ie wel een beetje. ‘Schuur lekker langs de muur.’ Hij zweert bij deze scrubmethode. Schoon zijn is ook belangrijk en hij gaat met plezier onder de douche. Al zijn de rozijntjes die hij als beloning krijgt wel een extra aanmoediging, geeft-ie toe. Ondanks zijn blakende zelfvertrouwen staat hij ook weleens voor schut. Bijvoorbeeld die keer dat hij elegant op de rand van het bed wilde gaan liggen om er vervolgens met een grote plof vanaf te vallen. Verder houdt hij wel van fans – Saskia is een megafan – maar niet van opdringerige mensen die op hem af komen rennen en ergert hij zich aan ‘mensen die niet doen wat hij wil’.
Liefste wens: ‘Simultaan eten en gekriebeld worden.’
De politiek boeit Frans niet zo, maar als hij dan toch moest stemmen, zou het op Marianne Thieme zijn. Een ‘partij voor de dieren’, dát ziet hij wel zitten en als hij de baas van de wereld was, zou hij ervoor zorgen dat er overal appels aan de bomen hingen. Op het einde wil hij ook nog even een kritische noot kwijt. ‘Mensen nemen soms veel te snel een minivarken in huis, natuurlijk zijn we schattig, slim en grappig, maar eerlijk is eerlijk, ik hou er ook van om af en toe de boel te verbouwen – me lekker uit te leven op het behang – en ik heb heel veel aandacht nodig, dus denk na voordat je eraan begint.’
‘Ben je gelukkig?’ vraag ik ‘m ten slotte. Frans kijkt me aan en kwispelstaart vrolijk.
Marjelle
Hobbyvarkenvereniging
Foto’s Kim Pattiruhu
Meer interviewseries vind je op Marjelle ontmoet
Klik op de foto’s voor een groter formaat
