Maandag 13 juni, de 20ste editie van de Roparun, een estafetteloop van 520 km van Parijs naar Rotterdam met als doel geld op te halen voor mensen met kanker. De Coolsingel is een grote deinende massa, mensen op tafels en bankjes, onder de opzwepende klanken van een blaasorkest en aangemoedigd door bloemige spijkerbroekenmeisjes wordt elk team enthousiast binnengehaald. Er hangt een geweldige sfeer, ik geniet en maak de ene foto na de andere al dan niet gehinderd door tegen me aan springende kinderen en een spekgladde ondergrond. Rotterdam, stad met een hart.
Marjelle
‘Leven toevoegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven’
[slideshow]
Summer light The Cave Singers
Nieuwste blog op ‘Beelden van…’ deel 14 in de serie ‘Beeld van een blogger’:
http://marjelleontmoet.wordpress.com/2011/06/13/beeld-van-een-blogger-14-ik-wil-alleen-maar-zwemmen/
Zo te zien was het weer een hele happening.
Dat was het zeker, er hing een bijzondere sfeer, normaal ga (ging) ik nooit naar dit soort dingen toe, mensenmassa’s, etc., maar met camera ga ik er wel meer op af (moet alleen nog ietsje brutaler worden) en dit was echt mooi om te zien.
Geweldig dit is afzien maar voor een zeer goed doel.
Idd, Draver! M’n ex-liefste vriend heeft een paar keer meegedaan met de Roparun, dus ik heb er al veel verhalen over gehoord. Heel zwaar, maar ook heel verbroederend…
Ha de roparun. Ik woon in Ossendrecht en hier is het de hele nacht en ochtend feest. Absurd hoge bedragen weten we bij elkaar te sprokkelen. Dit zijn de momenten dat ik echt van mijn (huidige) dorpsgenoten hou, het enthousiasme, de inzet en creativiteit, de betrokkenheid. Hartverwarmend!
En heerlijke foto’s uit Rotterdam Marjelle!
Klinkt goed, Thera, daar in Ossendrecht en hartverwarmend, ja dat is het. 🙂
Rotterdam bruist… 😉
En nu is het Louis Theroux-tijd op Canvas.
Er komen nog meer momenten in Rotterdam deze zomer waarop je mensenmassa’s kunt vastleggen. Antilliaans carnaval bijvoorbeeld.
Weet ik, er zijn allerlei evenementen deze zomer, maar ik ga er alleen naar toe als ik er iets leuks of bijzonders aan vind zoals bij de Roparun. Vorig jaar ben ik per ongeluk in het Antilliaanse carnaval terechtgekomen, gelukkig had ik m’n camera bij me. 😉
Leuke diashow. Snel genoeg om spannend te blijven.
Het moet niet te langzaam gaan idd. 😉
Ik vond het altijd te massaal.
Ik ook, maar m’n camera sleept me erdoorheen de afgelopen twee jaar. 😉
Het Antilliaanse carnaval was trouwens wel mooi om te zien, een kleurrijke verzameling van meer & minder heupwiegende mensen, drumgeroffel, etc.
Ik vind het sowieso leuk om naar mensen te kijken die in hun element zijn.
Ja, dat zijn mooie momenten, met zo’n goede sfeer ook.
Goed om de energie op deze mooie manier gebundeld te ervaren…
Ja, zo was het, je voelt ook echt die energie als je ertussen staat, mooi om mee te maken, op dat soort momenten denk ik weer ‘zie je wel, het kan wel samen’.
…en leuke foto’s, was ik natuurlijk nog vergeten te zeggen! 😉
En leuk ook om zo’n sfeerimpressie samen te stellen. 😉
dit is liefde
en ik dacht: wat zien ik?
zag er van alles in…
maar geen struis:)
Had je m’n struis al gezien voordat je ‘Run… Roparun!’ las, Annet, anders begrijp ik het niet. 😉
Ik heb te snel gekeken….sorry…..
Niks te sorry, hoor, ik snap het gewoon niet. 😉