Elk huis heeft zo zijn eigen gebruiksaanwijzing. Als je net verhuisd bent moet je al die grillen en kuren nog gaan ontdekken. In dit geval merkte ik vanaf dag 1 dat er een paar dingen niet zo werkten als je zou verwachten anno 2014. Mijn eerste douchebeurt kende dan ook een abrupt einde. Opeens werd de toch al minieme waterstraal koud en stond ik te bibberen in het douchehokje. Pogingen om weer warm water te krijgen, strandden. Het keukengeisertje doet me denken aan een van de etages in Kralingen waar ik gewoond heb tijdens m’n studie. Toen ik vervolgens het klapdeurtje opendeed om de handdoek te pakken sloeg een koude windvlaag me tegemoet. In een keuken zonder deur en verwarming wil je niet naakt gevonden worden. Inmiddels heb ik de buurman gevraagd of er een deur kan worden ingezet. Anders betaal ik ‘m zelf wel denk ik nu, want tegen kou en tocht is mijn lichaam niet bestand. Dat was als kind al zo.
Nu ik een week in m’n nieuwe huisje in Tilburg woon heb ik een vast patroon bedacht voordat ik ga douchen. Eerst leg ik een handdoek op de koude stenen vloer, vervolgens hang ik er eentje ín de douche, m’n nieuwe outfit leg ik er zo dicht mogelijk in de buurt. Daarna kleed ik me razendsnel uit en doe nog een paar schietgebedjes dat het water niet weer zo koud wordt als 80% van de tijd het geval is. Inmiddels overweeg ik zelfs m’n haren boven de gootsteen te gaan wassen en heb ik visioenen van een tobbe met heet water waarin ik lekker kan dobberen met badeend. Heel misschien wordt het geisertje op termijn vervangen door een heuse boiler, maar dat is voorlopig nog een vaag verhaal waarin een handige stiefvader die dit nog nooit gedaan heeft een mogelijke hoofdrol gaat spelen. Voorlopig hou ik de doucherituelen aan en hoop dat er snel een deur in de keuken komt plus een kacheltje.
Marjelle
Foto nrc.nl – Rubber Duck Florentijn Hofman
