Tagarchief: Bear

Sleepless in Rotterdam

Niet kunnen slapen omdat je piekert over die behandeling waar je tegen opziet of degene mist met wie je graag lepeltje-lepeltje wilt liggen terwijl je je ondertussen afvraagt hoelang je het nog volhoudt in dit huis vol stampende, schreeuwende, timmerende buren is erg. Maar wakker liggen omdat je na uren pijn niet meer weet in welke houding je je protesterende lijf moet leggen is erger. Het begon met rugklachten, wat na een maand resulteerde in een spitaanval waardoor normaal slapen niet meer mogelijk was. ‘Ik probeer m’n lichaam gewoon andere standjes bij te brengen’, dacht ik optimistisch.

Maar dat lijf van mij is eigenwijs en rolde steeds terug in de oude vertrouwde positie. Een van de gevolgen daarvan was dat de pijn in m’n rug verschoof naar m’n heup, over variatie had ik dus niet te klagen. Toen ik laatst onder vaardige handen genomen werd door de triggerpoint-therapeut verzuchtte ik ‘misschien moet ik in een hangmat gaan slapen!’ Waarna zich een geanimeerd gesprek ontspon over palmbomen en waterbedden. ‘Hoe het nu is?’ Door slaaptekort ben ik inmiddels zo hondsmoe dat het niet alleen m’n spieren negatief beïnvloedt maar ook m’n concentratie. M’n glimlach is dan ook een ietsjepietsje minder stralend dan voorheen.
Marjelle

Sleepless in Seattle

Foto Witold Riedel

Slaap lekker Diggy Dex ft. Eva de Roovere