Tagarchief: broer

Zachte vlokjes strelen m’n gezicht, m’n haren wapperen in de gure wind, terwijl ik met m’n handen warm in m’n zakken gestoken door de sneeuw ploeg. Heel voorzichtig, iedere misstap kan er een teveel zijn voor m’n rug, zet ik m’n voeten neer. Het sneeuwwitte landschap doet haast pijn aan m’n ogen, ondertussen probeer ik ook van dit winterse tafereel de schoonheid te zien.


Vannacht rond drie uur begon het opeens te sneeuwen, voordat ik het wist stond ik met een camera in m’n hand driftig plaatjes te schieten. Een close-up van een wirwar aan vlokjes, en nog één. ‘De deur moet open’, dacht ik, ‘dan zie ik het beter’. Zo stond ik midden in de nacht op m’n balkon te fotograferen terwijl de kou me bijna de adem benam tot m’n camera al dat gedwarrel beu was geworden. Later bleek geen enkele foto de moeite waard. Met foto’s is het net als met mannen, je moet er een heleboel de revue laten passeren voordat er een echt goede bij zit.





gisteren belde m’n broer, voor het eerst in maanden hoorde ik z’n stem weer. we praatten door elkaar heen als vanouds, een overblijfsel van vroeger jaren toen je snel iets moest vertellen om gehoord te worden. volgende week komt hij langs, dan laat ik hem m’n huis zien en gaan we later aan bier en wijn in een ander stukje van rotterdam. kortgeleden was hij hier met z’n band, vertelde hij, en had toen na het optreden nog net de laatste trein van 03:00 uur weten te halen. behalve snelpraters zijn we allebei ook nachtbrakers. wat dit met de eerste sneeuw te maken heeft, geen idee, misschien dat mijn associaties soms ook van het ene naar het andere dwarrelen net als sneeuwvlokjes.

marjelle



snow (hey ho) red hot chili peppers