Tagarchief: De avonden

Aloha!

1 Onderweg
Het is koud in de tram, ik kijk door het raam en m’n oog valt op ‘Zonnebank Blue Hawaii‘ in schreeuwende neonletters. Het doet me denken aan plastic kerstbomen, nep-bloemenshirts, dito rieten rokjes en ingelijste tegeltjes. Ik proef de sfeer van spruitjeslucht die zo goed weergegeven wordt in ‘De Avonden’ van Gerard Reve, een van de beste boeken die ik ooit gelezen heb.


2 Therapie
Hij trekt, kneedt en rukt aan m’n nek. ‘Ik word een giraffe’, grinnik ik. Hij lacht, we hebben hetzelfde gevoel voor humor, een van de redenen dat we elkaar mogen. Leuke mannen bestaan wel, denk ik. ‘Je zult misschien een beetje boos op me worden’, zeg ik even later, ‘ik heb weer geen cash bij me, maar ik maak het bedrag vanavond meteen over.’ Als ik wegga voelt m’n nek iets losser, ik haal opgelucht adem.


3 Golven
Het strand lonkt, ik wil de zee zien, het zand onder m’n laarzen voelen, luchten en mensen fotograferen, aan honden ontkom je hier sowieso niet. Zouden ze nog steeds met hijskranen en bulldozers in de weer zijn, vraag ik me af als ik de straat oversteek. Vorige keer probeerde ik bij de pier te komen op zoek naar een vers broodje kaas met uitzicht op de golven, maar hekken en omleidingen hielden me tegen. Scheveningen, één grote zandbak.
Marjelle

De Avonden Gerard Reve (tekeningen Dick Matena)