Het waait zo hard dat m’n Franse aantekeningen en miniwoordenboekje over de tafel van het Kunsthalcafé heen vliegen. Ook m’n haar staat inmiddels alle kanten op, behalve de goede. Ik besluit de rest thuis af te maken en R. te bellen, een blogger die ik nog nooit gesproken heb.
Het gejoel van kinderen om me heen vormt niet meteen het ideale decor voor een eerste gesprek, maar ik geloof niet in ideaal. Oké, Beer komt een aardig eind in de buurt, dat dan weer wel. Geen toeval ook dat ik een tijd geleden het blog ‘Mijn ideale blogman bestaat niet’ schreef. Gelukkig maar, het zou doodsaai worden.
Ik pak m’n mobieltje, klik op ‘R….’ en hoor de telefoon overgaan.
Toch wel spannend, hoe klínkt iemand die je alleen van mailen kent?
Marjelle
