‘We hebben nieuwe theeglazen, hoe vind je ze?’ Het meisje showt de glazen onderzetter waarop een theeglas, honingcupje en stroopwafel prijken. Ik herinner me haar van de laatste keer dat ik er met L. was. ‘Lekker groot en handiger dan de vorige’, zeg ik glimlachend. Ik had haar net gevraagd of ik aan het al dinerklare tafeltje aan het raam mocht gaan zitten, zodat ik foto’s kon maken van een regenachtig Rotterdam.
Soms lijkt het alsof een camera m’n aanwezigheid iets extra’s geeft, maar waarschijnlijk is het toch vooral m’n vriendelijke uitstraling die het ‘m doet. Ik schuif alles aan de kant en regel op de valreep nog een stokbroodje-mét al staat dat niet meer op de nieuwe kaart, is het ver na lunchtijd en moet de kok nog eten. Ze wuift mijn ‘laat hem dat lekker op z’n gemak doen en het broodje maar zitten’ weg en tien minuten later wordt er een stokbroodje rijkelijk belegd met jonge kaas en krulsla voor me neergezet.
Ondertussen denk ik aan I. die ik zondag in Gouda voor het eerst in anderhalf jaar weer ga ontmoeten. Aan de telefoon laatst pakten we de draad op alsof er niet meer dan 500 dagen tussen lagen. M’n gedachten gaan ook naar T. waarvan ik heel lang niets gehoord heb en deze week een mailtje kreeg met de uitnodiging om met kerst in Hollandsche Rading langs te komen. Ik had juist besloten om dan zo diep mogelijk onder een dubbeldik dekbed weg te kruipen samen met Beer die er een net zo grote hekel aan heeft als ik.
Binnenkort hak ik die knoop door, maar nu eerst even alles van me afzetten. De woorden van Etty Hillesum komen in me op ‘soms heb ik het gevoel of ieder woord dat er gesproken wordt en ieder gebaar dat er gemaakt wordt het grote misverstand vergroot. Dan zou ik willen ondergaan in één groot zwijgen’.
‘Mensen-‘, de opmerking van m’n fysiotherapeut, een man naar m’n hart, flitst weer door me heen. Hij had gewoon gelijk. De muziek van Outlandish die ik vandaag heb ontdekt leidt af, lokt me naar oosterse sferen, ik wil dansen, zand en golven. Er is meer.
There’s gotta be more.
Marjelle
“I see, world’s in misery
I feel, all my enemies
I hear, the battle never dies
And I fear, you’ll fly away and leaving me here”
Outlandish
Pacific to Pacific
Any given time
Bond between us
Peelo
