Allerlei namen buitelen in m’n hoofd terwijl ik een slablaadje in de mosterdsaus doop. Heerlijk romig, het smelt haast op m’n tong. Ook de ovenwarme ciabatta smaakt nog lekkerder dan anders, deze keer had ik echt honger. Ik kijk om me heen, hier op deze vertrouwde plek aan de Oude Haven waar ik vaker zit. Alleen jammer dat het zo hard waait, op dit soort momenten wil ik stekeltjeshaar. M’n oog valt op ‘alles van waarde is weerloos‘, het is voor het eerst dat ik vanaf dit punt deze dichtregel van Lucebert zie. Dat heb je ook met mensen, soms ontdek je opeens een bepaald trekje dat je al die tijd niet eerder opgemerkt hebt.
Straks tijdens de laatste les nog even een paar uur Frans praten bij evenveel glazen wijn en dan bedenken hoe ik het kan blijven oefenen. Misschien spring ik nu wél op de TGV naar Parijs en dan spreek ik onderweg elke Parijzenaar aan die ik tegenkom. ‘Sst, eerst doen’, denk ik erachteraan. Vanmiddag kwamen opeens wat muziekflarden bovendrijven, ‘Voulez-vous coucher avec moi?’ en ‘Je t’aime… moi non plus’. Wat je er verder ook van mag vinden, Frans is het in ieder geval wel.
Als het morgen echt zo’n mooi weer wordt, dan pak ik m’n fiets en race door het groene hart van Rotterdam naar dat leuke parkje toe, het kleine zusje van Het Park. Aangezien ik een mooiweerdoener ben is dat in 25 graden een stuk aangenamer dan met een camera in je verkleumde vingers. Soms denk ik weleens dat ik in het verkeerde land geboren ben en dat heeft niet alleen met temperatuur te maken. De namen aan het begin dwarrelen weer terug, R. deed me heel even aan m’n eerste liefde denken, Martin uit Zuid. Hoe zou het met hem gaan?
Marjelle
Circle Edie Brickell & New Bohemians
