‘Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.’
Rutger Kopland
Foto Monet gemaakt in Museum Boijmans Van Beuningen
‘Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.’
Rutger Kopland
Foto Monet gemaakt in Museum Boijmans Van Beuningen
Geplaatst in Fotografie, Gedichten, Kunst
Tags: Boijmans., foto, fotografie, gedicht, klik op de foto voor meer Monet, kunst, Monet, Museum Boijmans van Beuningen, rotterdam, Rutger Kopland, schilderij
Klik op de foto voor grotere skates
This Voice Ane Brun
* De titeltekst van Bei Dao zag ik vanmiddag staan op een Roteb-vuilniswagen
Geplaatst in Fotografie, Gedichten
Tags: Ane Brun, Bei Dao, foto, fotografie, gedicht, Poetry International, Roteb, rotterdam, skaten, Skatepark Westblaak, vuilniswagen
Klik op de foto voor meer duin
Ken je het verlangen naar een sigaret,
naar die gelukkige tijd dat je nog rookte?
Niemand begrijpt dit verlangen behalve ik.
Ik herinner mij iemand die altijd
als ik iets zei dat ze niet begreep
antwoordde: op zich is dit heel intrigerend.
En ik herinner mij ook dat ik dan
die uitspraak een aantal malen
in mijn hoofd moest herhalen:
op zich is dit heel intrigerend
totdat de betekenis verdampt was.
God kan ondoorgrondelijke dingen met ons doen
dankzij het feit dat hij niet bestaat
en zo kunnen ook ondoorgrondelijke dingen
worden beweerd dankzij het feit
dat ze nergens over gaan.
Sinds ik dit bedacht begrijp ik veel meer.
Het verlangen naar een sigaret is
het verlangen zelf.
Rutger Kopland
To let myself go Ane Brun
Geplaatst in Fotografie, Gedichten
Tags: Ane Brun, duinen, foto, fotografie, gedicht, hoek van holland, Over het verlangen naar een sigaret, persoonlijk, Rutger Kopland, strand, verlangen
Zoals de pagina’s van een krant
in het gras langzaam om
slaan in de wind, en het is de wind
niet die dit doet,
zoals wanneer een deken in de avond,
buiten, ligt alsof hij ligt
te slapen, en het is de deken
niet, zo
niets is het, niets dan de verdrietige
beweging van een hand, de weerloze
houding van een lichaam,
en er is geen hand, er is
geen lichaam, terwijl ik toch
zo dichtbij ben.
Rutger Kopland
Zet het blauw
van de zee
tegen het
blauw van de
hemel veeg
er het wit
van een zeil
in en de
wind steekt op
Willem Hussem
Zonder mij Boeijen Hofstede Vrienten
Geplaatst in Fotografie, Gedichten, Scheveningen
Tags: Boeijen Hofstede Vrienten, foto, fotografie, gedicht, klik op de foto voor meer strand, scheveningen, strand, willem hussem, zee, Zonder mij
De Mus
Tjielp tjielp – tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp – tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp
Tjielp
etc.
Jan Hanlo
Geplaatst in Dieren, Fotografie, Gedichten
Tags: De Mus, Diergaarde Blijdorp, dit is inderdaad geen mus, foto, fotografie, gedicht, Jan Hanlo, kluut, rotterdam, tjielp, Tom America, vogel, zoo
Geplaatst in Fotografie, Gedichten
Tags: Annabel Lee, Edgar Allen Poe, foto, fotografie, gedicht, klik op de foto voor muziek, liefde, Marianne Faithfull, muziek, persoonlijk, scheveningen, Stevie Nicks
Wat zal ik doen? M’n ex bellen naar aanleiding van z’n mail over puzzeldingen en andere dingen die voorbijgaan, een nummer van de Fleet Foxes opzetten, piekeren over de verkeerde dingen en mensen, nog meer toegeven aan m’n Tweetbui, van het kastje naar de muur lopen, kijken of er tussen wolk en zon nu wel een regenboog tevoorschijnkomt, niet aan H. denken en ook niet aan–, googlen op fitness-dvd’s, m’n mail checken, gro(o)t(s)e plannen maken, een duik nemen in de kast op zoek naar chocola, een druilerig zondagmiddagblogje schrijven, Ceylon-thee zetten, hopen dat het morgen niet regent in verband met m’n wandelafspraak, alvast een ei hardkoken voor in de sla, een wereld aan mogelijkheden strekt zich voor me uit, maar om met het begin te eindigen…
Zal ik weggaan of zal ik blijven?
Marjelle
Mykonos Fleet Foxes
Zal ik weggaan?
Zal ik verdrietig worden en weggaan?
Zal ik het leven eindelijk eens onbelangrijk vinden,
mijn schouders ophalen
en weggaan?
Zal ik de wereld neerzetten (of aan iemand anders geven), denken:
zo is het genoeg,
en weggaan?
Zal ik een deur zoeken,
en als er geen deur is: zal ik een deur maken,
hem voorzichtig opendoen
en weggaan- met kleine zachtmoedige passen?
Of zal ik blijven?
Zal ik blijven?
Toon Tellegen
Geplaatst in Persoonlijk
Tags: alleen, communicatie, donker, dordrecht, druilerig, exen, Fleet Foxes, foto, fotografie, frustratie, gedicht, gedichten, herfst, herhaling van zetten, lente, muziek, Mykonos, persoonlijk, regen, rotterdam, skyline, Toon Tellegen, varen, verbondenheid, verdriet, vergankelijkheid, verleden, vertrouwen, vriendschap, water, waterbus, Zal ik weggaan?, zondag, zondagmiddag
‘Wie zie je het liefst, de poes
of mij?’ vraagt ze.
En zoent me, niet om mij,
maar om haar lippen te proberen.
Als ik haar optil, slaat ze haar armen
om me heen omdat ze anders valt.
Als ik haar neerzet loopt ze weg
en ik haar na.
Nader is een comparatief die nooit
eindigt, zoals vader.
Herman de Coninck
Leap The Cave Singers
Geplaatst in Dieren, Fotografie, Rotterdam
Tags: blij, blijdorp, de poes of mij, dieren, familie, foto, fotograferen, fotografie, gedicht, gedichten, herman de coninck, kind, Leap, lente, liefde, mensen, muziek, persoonlijk, rotterdam, The Cave Singers, Wie zie je het liefst
Terugblik
“Bezweet rijd ik ’s middags naar huis, het is volop lente in Rotterdam. Ik kom net terug van een weekend bij I. met dansen, eten, praten, wijn en veel Lisa Gerrard. Voor het eerst in tijden werd ik weer eens echt in de watten gelegd.
‘’s Avonds worden er aardappeltjes uit de oven met geroerbakte spinazie, kaasbestoven broccoli en een glas heerlijke witte wijn voor me klaargezet terwijl we over alles praten wat ons bezighoudt. Als ik de volgende ochtend fris gedoucht naar beneden loop, liggen er op de zonnige terrastafel al een vers belegd broodje, roombotercroissant en een zachtgekookt eitje op me te wachten. De zachte muziek, diepblauwe lucht en felgroene bomen op de achtergrond complêteren het geheel.
Ik voel me welkom.’
Er is nog net genoeg tijd om boodschappen bij AH te halen en een boterham te eten voordat ik weer op de fiets spring naar station Noord. In een opwelling heb ik me opgegeven voor een klankhealing concert. Een beetje healing kan zeker geen kwaad. Op het laatste nippertje kom ik binnenstuiven, de meeste mensen liggen al op een matras. Ik zet m’n verstand op oneindig en ga ertussen liggen.
Vanaf de eerste klanken van trommels en zang word ik meegevoerd door de muziek. M’n lippen beginnen te tintelen, de trillingen gaan door m’n hele lijf. Het is heerlijk om het samenspel van verschillende instrumenten te horen, het opzwepende geluid van de drum met daardoorheen een ijle vrouwenstem en mistige rainstick-geluiden, afgewisseld met de zwaardere klanken van de didgeridoo’s en het getinkel van klankschalen. Ik laat me meeslepen en denk ‘ga door, ik wil meer’. Het is een bijzondere ervaring, bijna lekkerder dan seks.”
Marjelle
Vaarwel
En al die tijd lag daar
Dat heel gewone stukje papier;
Niemand wist
Dat er zo’n vreselijke afscheidsbrief
Op zou worden geschreven.
Rudy Kousbroek
Geplaatst in Persoonlijk
Tags: afscheid, foto, fotografie, gedicht, klankhealing concert, lisa gerrard, mari boine, mens, muziek, persoonlijk, rotterdam, rudy kousbroek, shaman, vriendschap, wereld, Zoetermeer