Tagarchief: jimi hendrix

Volkomen verwaaid loop ik naar binnen. Op het laatst werden fiets en ik bijna weggeblazen tijdens een poging om nog wat tegenstribbelende meeuwen op de foto te zetten. De oude man begroet me knorrig. Ik voel meteen de onzekerheid toeslaan en plof snel neer aan het enige nog vrije tafeltje. Bij dat soort mannen moet ik soms de neiging bedwingen om er iets van te zeggen, wellicht is ‘meteen slaan‘ een beter idee. Ik moet even aan een opmerking van H. denken, hij vroeg weleens ‘heb jij dat nou ook, dat je soms de raarste dingen denkt terwijl je vriendelijk met iemand staat te praten?’ Hij noemde een paar voorbeelden die zo vol agressie zaten dat ik ervan in de lach schoot.

Ik ben weer veel te laat met alles, de kinderboerderij is nog vijf minuten open en de botanische tuin blijkt in november zelfs in het weekend onbereikbaar voor groenliefhebbers met camera zoals ik. Daarom besluit ik ter plekke datgene wat voor m’n lens komt te fotograferen, honden, vogels, bomen, de wandelende, fietsende en dravende medemens, kortom alles waar m’n blik over struikelt. Ik fiets over het gras naar de plasrand toe. Mooi is het hier aan het water. In de verte zie ik een paar honden rennen die net een maatje te groot en te fanatiek ogen. Jammer dat ik door m’n hondenangst niet op m’n gemak foto’s kan maken. Die ene prachtfoto die ik in m’n hoofd had van wild opstuivend hondenhaar, zand en golven zal het dan ook niet worden. Het begint steeds harder te waaien, m’n zonnebril wordt bijna van m’n hoofd gerukt. Ik spring weer op m’n fiets, trap terug naar het pad en rij door naar Taste waar ik even op adem kom bij een glas hete thee en een lekkere tosti-met-kaas.

Door het raam zie ik opeens een paard voorbijdraven, z’n donkere contouren verdwijnen in de verte. Het is 16:54 uur volgens m’n mobieltje, de schemering zet nu al in. Dit is echt het verkeerde land voor mij, al is m’n paspoort het daar niet mee eens. De essentie staat vaak niet in dat soort officiële documenten. Diep van binnen bruist geen Nederlands maar veeleer een zuidelijk temperament, het Hollandse blondmetblauweogen-gen is dan ook aan mij voorbijgegaan.

Marjelle


Jimi Hendrix