Beer kijkt me met glimmende oogjes aan, “deze titel moet je boven je blog zetten! Kort, krachtig en uitdagend.”
“Je hebt weleens betere ideeën gehad, Beer, als je echt graag favorietloos door het leven wilt moet je met dit soort titels gaan smijten, maar hopelijk onderschat ik m’n lezers.”
“Begrijpen die favorieten van jou dan niet dat dit met één grote knipoog geschreven is?” vraagt hij verbaasd. “Oké, en met een kerntje van waarheid”, voegt-ie eraantoe.
“Dat weet ik niet”, antwoord ik, “dat m’n gevoel voor humor niet altijd over(een)komt, weet ik wél, vandaar misschien dat ik soms wat voorzichtig ben.”
“Zo voorzichtig vind ik je anders niet, af en toe ben je bijzonder duidelijk in wat je wel en niet vindt zoals laatst bij die Kijkshopmeneer en ook tegen E. en C.”
“Ik ben het allebei, Beer, bovendien ben ik soms ook nog eens onhandig eerlijk, hoewel ik ontwapenend eerlijk mooier vind klinken. Dat doet me denken aan een paar dagen geleden toen ik midden in de nacht iets onhandigs heb gedaan, vooruit, noem het maar stom want dat was het ook. Ik dacht dat ik het gewoon meteen terug kon draaien, maar dat bleek niet zo te zijn. Nu weet ik niet of en hoe ik dat die ander duidelijk kan maken zonder dat het heel raar overkomt. De waarheid is namelijk soms veel onwerkelijker dan de leugen.”
Het is even stil. “Ik ben nu eenmaal iemand die nieuwsgierig is en overal aan- en inzit en knopjes wil uitproberen. Dat doet me ook denken aan die zeldzame keer dat ik ooit in een museum belandde”, pak ik de draad weer op. “Ik was er met een paar wildvreemde Polen die er al even weinig zin in hadden als ik. Gelukkig werd ik ervoor betaald door een goede vriend, dat stimuleerde wel. Op een gegeven moment raakte ik nietsvermoedend het schilderij voor me aan en kreeg toen een zeer alerte suppoost boven op me- maar ik dwaal af, sorry.”
“Nou begrijp ik beter wat je bedoelt met ‘de waarheid is vaak veel onwerkelijker dan…’”, reageert Beer.
“En nu weer terug naar die favorietenkwestie”, doet hij semi-streng, “hoezo heb je eigenlijk favorieten, jij had toch gezegd dat je dat hele groepsgebeuren, netwerken en vriendjes niet zo zag zitten?”
“Dat klopt, Beer”, zeg ik glimlachend, “en volgens mij ben ik daar aardig consequent in geweest. Ik dacht eerst, ik nodig gewoon niemand uit en doe er helemaal niet aan mee. waar ik geen rekening mee had gehouden was dat anderen mij als favoriet zouden kunnen opnemen. Toen dat inderdaad gebeurde, had ik dus de keus tussen heel erg principieel zijn en ze niet toevoegen of flexibel principieel zijn en louter degenen die mij toegevoegd hadden en die me aanspraken wel linken. Ik heb voor de laatste optie gekozen omdat eenrichtingsverkeer niet prettig voelde.” Ik kijk naar Beer en zie dat ik voorlopig geen reactie hoef te verwachten, hij is tijdens mijn verhaal op de bank in slaap gevallen. Zachtjes zoen ik hem op z’n slapende snuitje en loop op m’n tenen de kamer uit.
Marjelle
Muziek: Marillion
