Foto stellarsky
Sta je daar in een spagaat terwijl je probeert in zentoestand te komen, beginnen de kinderen weer boven je hoofd te springen, maar dat negeer je. In plaats daarvan concentreer je je op het mooie lijf van Rodney Yee op dvd, op zijn lange zwarte haren. Je ogen dwalen van zijn lichaam naar de prachtige natuur achter hem. Daar wonen in die rust, in die stilte, omringd door spiegelende meren en imposante bergtoppen, bijzonder lijkt me dat. M’n gedachten worden opnieuw wreed verstoord door het gedreun van de kinderen, ja kutkinderen zijn het. Ze springen met enorme veerkracht op het laminaat wat hun ouders nu al maanden weigeren te isoleren ondanks de eis van de woningbouw, slecht voorbeeld doet volgen. Ik voel onmiddellijk de zen dalen en de andrenaline stijgen en stoot een oerschreeuw uit. Heeft in de verre verte misschien ook nog wel iets met yoga te maken, denk ik erachteraan. Daarna adem ik diep in en wring mij vervolgens in een ooievaarspose, op één been blijven staan valt nog niet mee. Als het niet zo treurig was en ik niet zo moe geworden was van de jarenlange geluidsterreur was het bijna komisch. Sta je daar een beetje yogabewegingen te maken terwijl het plafond dendert boven je hoofd. Het lachwekkende eraan kan ik ondanks alles nog steeds zien. Gelukkig maar, want zonder humor is er geen leven.
Marjelle
