Al heb ik me voorgenomen om niet aan voornemens te doen in 2010, toch schieten een paar dingen die nu echt opgelost dan wel aangekaart moeten worden voor de zoveelste keer door m’n hoofd. Eén ervan is de situatie met E., die inmiddels een eigen leven is gaan leiden. Dat krijg je ervan als je in bepaalde periodes te weinig energie hebt om de confrontatie aan te gaan en je terugtrekt. We hebben elkaar na die laatste keer een aantal maanden geleden nooit meer gesproken en ik moet oppassen dat ik nu met L. niet in soortgelijk vaarwater beland. Na onze afspraak vlak voor kerst voelde ik me zo leeggezogen dat ik sindsdien een aversie heb om te bellen.
Er komt een moment dat ‘wel of niet genoeg energie hebben’ niet meer uitmaakt, dan moeten er toch openingen worden gecreëerd en strepen worden gezet. Al die ballast in m’n hoofd vreet energie. Recent ben ik begonnen met terrein winnen in keukenkastjes en kledingkast, nu moet er nog actie gevoerd worden tegen de dreigstapels op m’n bureau. Met de hete adem van de belastingconsulente in m’n nek zou ik dat gevecht deze week aan moeten gaan, ik heb haar de cijfers over 2008 beloofd. Voor iemand die niet aan voornemens doet, is het wel opmerkelijk dat dit soort gedachten zich afspeelt in het prille begin van 2010, waarvan ik met hart & ziel hoop dat het zoveel liefdevoller wordt dan 2009. maar eerst moeten er een aantal spoken worden verjaagd en confrontaties aangegaan.
Marjelle
Turn to stone Ingrid Michaelson
