Tagarchief: Wilders

Dat doet de deur dicht

Ik wilde eigenlijk een buisje-, boompje-, beestje-blog schrijven totdat ik de zoveelste rare uitspraak tegenkwam in de Wilders-affaire. Nu wordt er door mensen, politici voorop, met de regelmaat van de klok grote onzin verteld, van eromheen draaien tot aperte leugens, maar sommige zinnetjes blijven hangen. Zoals columniste Ebru Umar gisteren in RTL Late Night met haar ‘deze man [Wilders] stelt een redelijke vraag, en deze man die zegt “wil je meer of minder?”‘ en ‘ik woon in Bos en Lommer en heb het heel erg naar mijn zin’, even later gevolgd door ‘ik weet tegelijkertijd ook dat niemand het prettig vindt om in Bos en Lommer te wonen’. Of de tweet van Thijs Rõmer ‘Volkert, waar ben je als je land je nodig heeft…’, die hij na alle commotie die ontstond nuanceerde met de woorden dat het cynisch was bedoeld.


Mark Rutte liet
op het allerlaatste moment weten niet meer met de PVV te willen samenwerken, pas nadat veel mensen verontwaardigd hadden gereageerd op de oproep van Wilders en achterban om minder Marokkanen in Nederland, en zijn partijgenoot Halbe Zijlstra reageerde met de volgende oneliner ‘De deur zat al dicht en is nu nog dichter komen te zitten’. Maar hoe je het ook draait of keert, een deur is dicht of hij is open, op een kier kan ook nog, maar dichter dan dicht is gewoon onmogelijk. Net zoals duizend procent ergens voor gaan ook niet kan, honderd is toch echt de max. Die overdrijvende trap doet me denken aan de spierballentaal die politici vaak uitslaan als ze duidelijk willen maken dat zíj de criminaliteit keihard, snoeihard… kortom hárder dan hárd aan zullen pakken. Holle woorden, waar je in de praktijk niks aan hebt, want daar staan gelukkig wetten in de weg en praktische bezwaren. In hun ijver om de kiezer te geven wat zijn onderbuik schreeuwt buitelen ze over elkaar heen.
Marjelle

‘Marokkaanse criminelen bestaan niet’ Chris Klomp 22-03-2014
‘Het is verboden dit artikel te lezen zonder een ID of een redelijk doel’ Folkert Jensma 16-11-2013

Het doek valt voor Rutte-rechts!


Foto gemaakt in De Dubbelde Palmboom

Meldpunt Kliklijnen


Gisteren was ik nog van plan
om een zinderend betoog te houden tegen het Meldpunt MOE-landers van Wilders of de manier waarop VVD’er Aptroot* alle ruimte kreeg bij P&W om z’n eenzijdige verhaal te vertellen zonder dat ook de andere kant vertegenwoordigd was. Aan echt kritisch commentaar en doorvragen ontbrak het wederom. Zijn er eigenlijk nog wel intelligente, kritische journalisten vraag ik me steeds vaker af. Vandaag probeer ik zonder veel succes nog steeds de griepbacillen van me af te schudden, een duik in m’n administratiestapel waarbij allerlei formulieren me om de oren vlogen, de aanblik van een aanmaning en blauwe envelop doen de temperatuur alleen maar stijgen. Zelfs het idee om een speels blog te schrijven gebaseerd op een aantal veelgebruikte zoektermen zoals ‘jij is lief’, ‘sunny side of sex’ en ‘marjelle blogt’ is een brug te ver. In plaats daarvan besluit ik een beker kippensoep te nemen – dat zou een positieve werking hebben – me niet druk te maken over politieke kwesties, politici in spagaat of anonieme kliklijnen. Vandaag hou ik het dus bij soep en strooi er nog wat positieve gedachten overheen.
Marjelle

*Schultz: mooi rapport, maar geen extra geld naar het spoor Volkskrant 16-02-2012

Home Wintersleep

‘Laten we ophouden met integreren en beginnen met samenleven’

Met dank aan Loesje!

İşim Tarkan

‘Doe effe sociaal man!’

Via de @volkskrant-tweets werd ik afgelopen week op de hoogte gehouden van oneliners, bijzonderheden en dieptepunten uit het ‘Doe eens normaal man!’-debat. Bij DWDD en P&W deden een aantal gasten het nog eens dunnetjes over. Ik zag Cohen voorbijkomen, te netjes om echt tegenwicht aan Wilders te bieden en moest glimlachen toen Claudia de Breij het gehakketak treffend typeerde met ‘Maaskantje’. Op een van de kamerbeelden was ook Pechtold te zien, hij diende Wilders op een bepaald moment zodanig van repliek dat deze even niets terugzei. Ook al is D66 bepaald niet mijn partij, toch vind ik hem een van de betere debaters, scherp, adrem en humoristisch.



Toen ik hem een keer
de tweet ‘die vergelijking gaat mank’ stuurde naar aanleiding van zijn ‘bij iedere levensfase past een vervoersmiddel, dus naast de fiets, de auto is dat aan het einde de rollator‘, een uitspraak waar ik het mee oneens was, kreeg ik vervolgens een tweet terug in de trant van ‘dan heb je juist een rollator nodig’. Daar kon ik dan wel weer om lachen. Bij politici als Bleker heb ik daarentegen altijd het gevoel dat ze de boel zitten te belazeren, maar dat heb ik met meer CDA’ers, Maxime Verhagen voorop. Laatst zag ik een foto waarop hij breedgrijnzend stond geflankeerd door vriendje Wilders en Rutte. Er hing een bepaald soort van old boys network-sfeertje, de twee oude rotten in het vak met hun zelfvoldane glimlachjes en daarnaast de immer Himmelhoch jauchzende Rutte, kinderlijk blij dat-ie met het politieke spelletje mee mag doen.

Wilders, de enige echte Grote Gedoger, die om te voorkomen dat hij zelf terecht met die benaming geconfronteerd werd nog even gauw met een beschuldigende vinger naar Cohen ging wijzen om de aandacht af te leiden van zichzelf en zijn spagaten. Pauw had er zoals vaker niet zoveel van begrepen, vermoeid schudde hij z’n krullen en kefte iets in de trant van ‘wat is er nou zo erg aan om bedrijfspoedel genoemd te worden?’ Om dat ene woordje gaat het natuurlijk helemaal niet, Jeroen, maar als jouw gasten elke keer als jij je mond opendoet beginnen te rellen en daarmee elke normale discussie onmogelijk maken, dan word zelfs jij op een gegeven moment dat infantiele gedoe meer dan zat.
Marjelle

Foto Witold Riedel

‘Mark, behandel Geert als een vmbo-leerling’ Volkskrant (28-09-2011)

Opvallende oneliners
‘Na 20 jaar Wilders op het Binnenhof kennen we hem wel: Hij blaft wel, maar hij bijt niet’ (Alexander Pechtold)

‘Dit kabinet veroordeelt werknemers in de sociale werkplaats tot de geraniums’ (Emile Roemer)

‘Wilders gooit af en toe een stuk rood vlees de Kamer in’ (Mark Rutte)

‘Straks is het: een gewei aan de muur is ook natuur’ (Alexander Pechtold)