The sky is the limit

‘Met een schone lei beginnen’ is een van de uitdrukkingen die dit kikkerlandje kent. Ik hou niet zo van spreekwoorden, het doet me algauw denken aan tegeltjes en spruitjeslucht* waar ik een broertje dood aan heb (ik kon het even niet laten). In dit geval is het pure overmacht, ik zit aan de Kralingse plas bij De Schone Lei, een tip van Marokkaanse Leila. Dit is misschien wel het terras met het mooiste uitzicht, hoewel onder aan de Erasmusbrug het ook Prachtig is.

De mensen naast me, zo te horen Brabanders, praten door m’n gedachten heen. Sommige mensen hebben van die nadrukkelijke, schelle stemmen.
‘Doe mij maar een tonic trouwens!’ zegt de dame met de harde stem.
Ik wil helemaal niet weten of jij een tonic wilt, denk ik met een glimlach.
‘Bijna platgeréde of nie?’ hoor ik dezelfde vrouw vragen.
Ik probeer de woordflarden terug te duwen naar de tafel waar ze vandaan komen.

Prachtig weer en een dito omgeving, de woorden van Aad komen even in me op. Ik voel me inderdaad steeds meer een promotor van m’n nieuwe-oude stad en doe het met liefde, zoals je eigenlijk alles zou moeten doen, denk ik erachteraan. Dit terras heeft ook een nadeel, mensen zitten hier teveel boven op elkaar, echt rustig lezen, denken of schrijven is er niet bij. Maar het warme broodje is lekker en het uitzicht sprookjesachtig.

Ik neem nog een hap brood-en-kaas op een bedje van sla, kijk naar de skyline van Rotterdam die zich verleidelijk voor me uitrekt. Op de glinsterende plas varen witte zeiltjes af en aan, het rustig kabbelende water, het ruisen van de wind, de warmte van de zon, als verder een paar essentiële dingen anders waren zou dit het ideale moment zijn.
Voor vandaag heb ik genoeg koetjes en kalfjes gehoord, gelukkig stapt het gezelschap links en rechts van mij op. Langzaam keert de rust terug op het terras, komt het landschap weer tot leven en krijgen m’n gedachten vorm.
‘Mag ik ook een tonic?’ vraag ik aan de dame die haar glimlach onderweg verloren is.
Marjelle

Run Honey Run John Martyn

 *Dat brengt me terug bij De avonden, een boek dat in mijn top-vijf staat samen met A Word Child, The Collector en A prologue to love

19 Reacties op “The sky is the limit

  1. Mooi ingehouden!

  2. Dank, Blew, mooi snel (& ik ook)! 🙂

  3. Het kan erg opdringerig zijn, die luide gesprekken, het kan ook je denken bijna wegdrukken, ervaar ik weleens…
    The collector heb ik ooit gelezen, heel boeiend…al ben ik veel weer vergeten eruit, zo vergaat het me met veel films en boeken, dat is fijn, want dan kan ik ze weer opnieuw gaan kijken of lezen, weer benieuwd naar de afloop… 🙂
    Groet van Bart – het wordt geen nachtbraken voor mij, deze keer, ik zit al op de rand van mijn mandje… 🙂

  4. Ja hoor, weer eens ont-ingelogd – schijnt met inactiviteit te maken te hebben, of gewoon pech… ;-))

  5. De laatste drie gelezen, maar alles gaat hier zo langzaam dat ik alleen hier wat krabbel.
    Dromen, piekeren, tobben en naar de olifanten luisteren weet je mooi te gebruiken om Rotterdam in zijn schoonheid te leren kennen.
    Blijf nog even mopperen en mooie dingen zien en vertellen.
    Ik zie je:-)
    Groet, Oliphant.

  6. Goed geschreven en mooie muziek. Kralingse plas, daar heb ik nog wel in gezwommen maar dat is lang geleden.

  7. *Nou ja, ingelogd of niet, je bent toch dezelfde Bart alleen met een ander gezicht. 😉
    Sommige mensen hebben ook niet door hoe hard ze praten, denk ik, en doen het niet expres, nou zaten we ook wel bijna bij elkaar op schoot. ;))
    Erg mooi boek, op een bepaalde manier gruwelijk ook, maar fascinerend, mensen en hun drijfveren blijven boeiend!
    Als je toch al op de rand van je mandje zit, dan geef ik je even een zetje. 😉 Slaap lekker!

  8. Ja, bedankt, dat zetje kon ik goed gebruiken, Marjelle! :))
    Voor jou ook welterusten, al duurt dat misschien nog wel eventjes… 😉

  9. *Begrijp ik, Oliphant, de intentie is ook belangrijk. 🙂
    Oké, ik blijf nog even mooie dingen zien en vertellen, maar mopperen en tobben doe ik niet, dat laat ik aan andere mensen over (die ik liefst zomin mogelijk om me heen wil). 😉 Vloeken gaat me soms weer wel goed af, maar dat had je al gelezen. 😉
    *Bedankt, John, ben sinds kort naar John Martyn aan het luisteren, er zitten heel mooie nummers bij vind ik. Gezwommen heb ik niet, maar kijken naar alles wat erin en -op beweegt is ook al leuk. 😉
    *Edit: goed zo, Bart, bij mij duurt het nog wel even idd, ik ga zo eerst eens een glas rode wijn inschenken. 😉

  10. De Kralingse plas, daar ben ik nog wel eens in ged*nderd tijdens een zeiltochtje met de zeeverkenners. En na die duik ben ik er mee opgehouden (het was in oktober, frisjes dus) en verder dan de Kralingse plas ben ik dan ook nooit gekomen met het zeeverkennen.

  11. Die schone lei doet me wel een beetj aan de ingang van de efteling denken, fraai plekje en terras lijkt me.
    Mooie rustige sfeer roep je op.
    P.S. ik dacht alleen even: het moet ook wel een echte wifi plek zijn want tussen de tekst door zie ik ook overgenomen "gesprekken" van echte html-ers. . Die praten toch als volgt met elkaar (begrijp ik):
    –[if !supportEmptyParas]– ??
    –[endif]– !!

  12. *Als je het over ‘ged*nderd’ hebt, dan heb je denk ik m’n vorige blog niet gelezen, M.O. ;))) Doe ook maar niet dan. 😉 Brrr, in oktober is het erg koud in het water, dat doet mij weer denken aan die mislukte zeilvakantie ooit toen het zeil ongeveer van de boot afwaaide (anders ik wel ;)) en ik alleen nog maar naar binnen wilde waar het warm was.
    *De ingang van de Efteling kan ik me niet meer herinneren, Aad, ze hebben er inmiddels ook een sprookjes(?)hotel las ik. 😉
    Vervelend dat je de echte layout niet ziet, dat begrijp ik tenminste uit je verhaal. Iris had dat ook een tijd geleden en iemand anders schreef toen dat je het met Google Chrome wel in de goede weergave ziet (zonder rare codes dus).

  13. prachtig geschreven

  14. Dankjewel, Paco, doet mij goed om vandaag als eerste te lezen. 🙂

  15. Leuk blog uit rotjeknor waar mijn moeder geboren en getogen is tot ze op 28 jarige leeftijd opgehaald werd door een Amsterdammer (mijn vader) om daarna nooit meer terug te komen.
    Ja, familiebezoek, maar dat was dan alles.
    Leuk blog heb je.
    Kende je niet tot je bij mij langs kwam.

  16. Hai Jim, en bedankt. 😉 Ik ben benieuwd waarom wij niet gewoon berichten kunnen versturen.
    Wel een overgang voor je moeder toen van Rotterdam naar Amsterdam. 😉

  17. Mijn moeder ging van R’dam naar Turkije waar mijn vader toen werkte in een haven bouwproject. De bedrijven Havenwerken en Holland beton. Vanuit Turkije zijn ze naar Soest gegaan. Toen waren ik en mijn twee broers al geboren.
    Ik heb je zojuist een berichtje gestuurd zonder foutmelding te krijgen.

  18. @ nou, weer van harte aanbevolen. Je verdedigt je stad met verve.
    En die Brabo’s doemen overal op.
    Ik kom net uit Nijmegen terug. Vierdaagsechaos. ook Prachtig.
    Jeez…mooie muziek. Had ik mee naar Firenze.

  19. *Toen ik die reactie typte, Jim, dacht ik later het feit dat je vader uit Rotterdam kwam hoeft natuurlijk niet te betekenen dat hij toen ook in Rotterdam woonde. 😉 Turkije is weer heel wat anders idd.
    Je berichtje is goed aangekomen. 😉
    *Dank, Sjaal. 🙂 Alles wat mij raakt verdedig ik, bedacht ik toen ik je woorden las.
    In jouw blog ben ik John Martyn voor het eerst tegengekomen, ik vind het mooi.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.