Turkse buurtflarden

Binnen
Ik kijk naar de strakblauwe lucht. Het liefste zou ik nu samen naar een van de vele terrasjes gaan die Rotterdam rijk is, maar een paar vriendinnen hebben andere dingen te doen. De laatste jaren heb ik door veranderde omstandigheden
zoveel ook praktische dingen alleen moeten doen, vaak met bloed, zweet en tranen; te veel weet ik. In sommige situaties is de drempel die je ook letterlijk in je eentje over moet erg hoog hoezeer je ook probeert je onzekerheid te verbergen achter je meest stoere blik. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld als in deze periode, soms kom je niet op de bodem terecht, maar ga je er dwars doorheen.
~
~~
Met de fiets
Snel trap ik langs de overvolle terrasjes aan de Oude Haven. Flink m’n frustraties en onrust afreageren door zo hard mogelijk te gaan en iedereen voorbij te vliegen. Beer moet er altijd om lachen als ik dat doe, voor hem is een slakkengangetje al uptempo. Ik besef dat uitgerekend op paasmaandag een terrasje geen goed idee is, als je al niet in een dip zit zou je er acuut een krijgen.
‘Soms moet je over grenzen heen’, zegt Beer naderhand, ‘en soms moet je ze juist bewaken.’ Een beetje belerend is-ie wel af en toe.
Ik glimlach.
~~~
Op het balkon

Als ik de telefoon neerleg, vang ik Turkse buurtflarden op. Marokkaanse Leila had ik aan de lijn, niet alleen heeft ze een sprookjesachtige naam, ze klinkt ook aardig. Ze vertelde onder andere dat ze iemand miste om Frans mee te praten. Ik riep verbaasd dat ik over een week met een cursus van Alliance Française ga beginnen. Leuk om eindelijk wat nieuws te leren besef ik weer, dat wil ik op meer gebieden. Nieuwe impulsen, uitdagingen, tegenwicht, verbondenheid, ik mis het zó, maar nog meer mis ik liefde, aanraking en tederheid. We zijn allebei blij dat we iemand hebben gevonden om onze kennis van Frans op uit te leven. Zonder te zoeken. Zo gaat dat soms, of het nu om een taal gaat, inspiratie of een man.
‘Wie zoekt komt alleen zichzelf tegen’, bromt Beer vanuit de deuropening, hij is écht op dreef vandaag.
Ik glimlach weer.
~~~
Beer en ik

We zitten nu voor het eerst sámen op het balkon. Ik probeer angstvallig de laatste lentestraaltjes op te vangen, Beer boeit dat allemaal niet, die is al bruin genoeg van zichzelf en kruipt nog wat dichter tegen me aan. Míjn boom heeft haast ongemerkt prilgroene blaadjes gekregen en ik probeer er met m’n nieuwe telefoonspeeltje een foto van te maken. Terwijl ik daarmee bezig ben, kijk ik opeens recht in het norse gezicht van een man die net onder m’n balkon doorloopt.
Beer steekt z’n tong tegen hem uit en denkt dat ik het niet zie. Zag ik dat soort zaken maar niet, overpeins ik, of mensen nu hun broek ophijsen, aan hun kont krabben, dat zijn juist altijd de eerste dingen waar m’n oog op valt.
Marjelle

Who wants to live forever Queen

Meer Beer o.a. in:
‘Wát ga je doen?’
Ik heb zo’n zin in je!
Beer wil meer!

15 Reacties op “Turkse buurtflarden

  1. Ik vind de titel precies goed.En dat heb ik ook altijd,dat me de rare gewoonten opvalt van mensen.Vooral in de neus peuteren.
    Gaaf geschreven!

  2. Mooie titel, en goed idee!
    Soms stel ik mezelf ook beperkingen op, voor een titel, een blog of…een onderwerp.
    Ik vind dan bv. (als ik eventjes helemaal geen onderwerp weet om over te bloggen) dat ik gewoon naar de VK nieuwssite moet gaan, en uit het (dus beperkte) aanbod artikelen er nú een uit moet kiezen en daar een blog over schrijven. Over dat onderwerp, dus.
    Of ik stel mezelf de opgave, nú een haiku te maken, en er een bijpassende foto bij te gaan zoeken.
    Het is zó leuk om te zien wat daaruit komt. Ik ben ‘streng’ daarin, er bestaat op dat moment geen opgeven of toch maar terugtrekken van mijn probeersel… 🙂
    En…zo heb jíj nu een prachtige titel, mooi toch? ;~))
    Groet Bart

  3. *Mooi, Paco, ik had m’n vraagtekens er een beetje bij achteraf, maar als je dan de titel wilt veranderen, verdwijnen al je tags en moet je die weer opnieuw doen. 😉 En bedankt voor je compliment, als er minder mensen langskomen, zou je er bijna aan gaan twijfelen. Heb mezelf vannacht ook maar een aanmoedigingsaanbeveling gegeven, anders is het wel erg minimaal. 😉
    *Herkenbaar, Bart, soms is het leuk om jezelf daarin beperkingen op te leggen idd! 🙂
    Mss de volgende keer iets met ‘neuken’ erin (grapje), want ‘Turkse buurtflarden’ is nou juist een titel waar de meeste mensen niet op afkomen, en dat vermoedde ik al. 😉

  4. Mooi verhaal, en er zit geen woord frans bij!

  5. Dankjewel, Aad, en idd, maar speciaal voor jou (effe zoeken), ‘j’espère que tu avais un bon anniversaire hier!’ ;))

  6. Ja, het is geen kunst om veel lezers te trekken met pakkende woorden in je titel.
    Wees maar blij met een mooie, welluidende originele titel, wat kan jou die ‘scores’ schelen, Marjelle! 🙂

  7. Ja, ik begrijp wel wat je bedoelt, Bart, en ‘mooie, welluidende originele titel’ vind ik dan weer fraai klinken. 😉 Maar om te beginnen ben ik ook gewoon een mens (en anders Beer wel ;)), en verder vind ik het leuk als meer mensen me lezen/reageren, enz., daar kan ik heel kort over zijn. Ik schrijf om te schrijven én om gelezen te worden. :)Reactie is geredigeerd

  8. Ja je hebt gelijk, Marjelle, ik kan wel heel flink doen (‘o, weinig reacties, kan mij wat schelen’), maar onderhand heb ik wel een beetje de pest in, evenzogoed, haha! :~))
    Mijn kijktips stranden vaak op maar een paar reacties, terwijl dat nou net grtvrdr$#%$# de stukken zijn waar ik vaak uren tijd in stop… ;~)

  9. Ik chat gewoon even verder, Bart. 😉 ‘k Moet wel nog naar fitness en om dat wat leuker te maken, eerst naar een terrasje in de zon waar hopelijk een knapperig broodje op me wacht (oké, eerst bestellen).
    Precies, we willen allemaal gewoon aandacht. 😉
    Dat is heel wisselend idd, op sommige blogs krijg je veel meer reacties dan gedacht, ik denk even terug aan die foto van m’n vensterbank (net verhuisd) in m’n vorige blogleven, had ik totaal niet verwacht, de commentaren erop ook niet trouwens, was wel grappig. 😉
    Bij kijktips hangt het ervan af of het mijn soort film is, als je nog een tip hebt voor een goeie Franse film (dat wil ik nu meer gaan doen, ik hield er altijd toch al van, maar nu mss eens een keer zonder ondertiteling??? &*%#@$ ;)) Et maintenant, …, ga wat doen, Marjelle!

  10. Oui, alors…un peu d’action, s’il vous plaît, Marielle… ;~))
    Ik zal vast een keer, in mijn kijktips, aandacht besteden aan een goede Franse film, ik zie ze graag – ze zijn vaak erg mooi gestileerd vind ik…

  11. Je mag ‘tu’ zeggen, hoor. ;)) Nou, op deze manier kom ik wel aan een hoop reacties, bedenk ik nu, maar dat was helemaal niet de bedoeling. Ah well, eerst maar eens naar de bieb om ‘Contrapunt’ en een boek(tip) van Aad te halen.
    Ik zal opletten als ik wat Frans bij jou voorbij zie komen, nu móet ik wel haast naar Parijs met Beer. 😉
    (Beer vindt het er veel te druk, hij houdt niet zo van grote steden en hij wil liever naar Andalucía, Extremadura, lieflijke Griekse eilandjes zoals toen Aegina en Angistri en Italiaanse eilanden. Maar ja, met mijn fladderfobie is dat erg lastig.)Reactie is geredigeerd

  12. Je kunt met de titel ook spelen: flard is een turkse buurt; mijn buurt ligt in de turkse flarden; mijn turkse buurman heet flard; in een flard zat ik aan de Oude Haven; enz

  13. Je kunt met alles spelen, Kuifje, maar als ik te vaak het woord ‘flard’ hoor dan krijg ik ook kriebels. 😉

  14. Beer zat weer vol met wijsheid die dag.

  15. Zo is dat, Edu. 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.