De zon brandt op m’n arm, ik kijk naar de witgelakte motorbootjes voor me met op de achtergrond welig groen en hier en daar een dansende vlinder. Tonic met citroen wordt zo gebracht, er is geen wolkje aan de lucht op een paar schaapjes na, toch is het voor een groot deel schijn. In werkelijkheid speelt mijn leven zich niet louter af op terrassen in de zon al dan niet aan het water.
Vlakbij ligt een te grote hond aan een veel te lange lijn mij aan te staren. ‘Zou hij voelen dat ik niet op m’n gemak ben of heeft-ie toevallig een voorkeur voor broodjes kaas?’ vraag ik me af. Ik besluit nog een kop thee te bestellen als ik hond en getatoeëerde baas zie vertrekken. De rust keert weer, al is het aan de oppervlakte, vanbinnen knaagt het. ‘Grote liefdes raak je nooit meer kwijt. En dat hoeft ook niet. Verdriet en koestering’* stond er laatst in de reactieruimte en zo is het.
Een felwit pak en rode schoenen trekken m’n aandacht, na Aboutaleb is dit de tweede BN’er die ik tegen het lijf loop. Hij geeft samen met Herman den Blijker hotels een make-over, z’n naam weet ik niet. Ik hou er wel van als mensen en dingen omgetoverd worden, maar het moet geen extreme vormen aannemen. Een tafeltje verder zit een leuke man met lange krullen, jongensachtig, beetje druk, echt Rotterdams. De zon verstopt zich opeens achter donkere wolken en ik twijfel tussen teruggaan of doorfietsen het onbekende tegemoet.
Via een slingerpaadje steeds dieper het bos in beland ik ten slotte bij een hertenkamp. Ik klim op een van de bankjes om de dieren van bovenaf te fotograferen, maar dat schiet niet op met m’n 1.64m. Ik besluit tussen de spijlen door foto’s te maken, een vak apart blijkt later. Een pauw volgt me trots en nieuwsgierig, maar weet nog niets van stilteposes. Sommige herten komen op kruimels af die ik niet in m’n hand heb. Op het laatst zie ik nog een stoere eland die te beweeglijk is voor m’n camera. Later als ik de weg weer kwijt ben, word ik door een aardige student op het juiste pad gezet. Aan m’n linkerhand zie ik de Schone Lei liggen waar ik een glas wijn neem en geen laatste sigaret.
Marjelle
Ek het gedink
Ek het gedink dat ek jou kon vergeet,
en in die sagte nag alleen kon slaap,
maar in die eenvoud het ek nie geweet
dat ek met elke windvlaag sou ontwaak:
Dat ek die ligte trilling van jou hand
weer oor my sluimerende hals sou voel-
Ek het gedink die vuur wat in my brand
het soos die wit boog van die sterre afgekoel.
Nou weet ek is ons lewens soos ’n lied
waarin die smarttoon van ons skeiding klink
en alle vreugde terugvloei in verdriet
en eind’lik in ons eensaamheid versink.
Ingrid Jonker
Glass Ingrid Michaelson
*Aad Verbaast
Samen met jou dwaal ik af…
naar de vonkels van het water
(wat een mooie foto)
en van het terras naar de liefde
en het dromen in het bos…..
ik ben geheel bevonkeld…..
lieve groet van Annet
Leuk je reactie waar de vonkels vanaf vliegen, Annet. :))
Ik vind het een mooi woord en hou ook van het zangerige Zuidafrikaans met z’n leuke, aparte woorden die soms zo veelzeggender zijn dan het oerhollands.
Ik heb ooit een ‘Lekkerleeslys’ (woordenlijst A-N) aangeschaft, o.a. omdat ik ook puzzels deels in het Zuidafrikaans wilde maken. 😉
Vonkel = vonken schieten (van Dale). Vonkelwater tevens een Zuid-Afrikaans woord? Ja lijkt me. Naar het Engels toe ‘bubbly water’ en dan is de stap naar tonic (met citroen) snel gemaakt, gezeten aan het flonkerend wateroppervlak dat uitnodigt om even een zonnebril op te zetten.
Afrikaans phrasenbook: http://iguide.travel/Afrikaans_phrasebook/Phrase_List/Eating
De slotzin is ook wel leuk, aan de linkerhand een Schone Lei zien liggen; wijn en sigaretten aanhouden maakt niet uit, er zijn belangrijkere zaken; hoewel het onuitwisbare zich niet laat uitwissen, wel in loop der tijd andere contouren kan aannemen.
Mooi steeds
Hoi John, zeker is vonkelwater een Zuidafrikaans woord, ik zet die link onderaan er niet voor niets bij. 😉 Lees ook mijn reactie aan Annet. M’n associaties spreken als het goed is voor zich. 😉
Bedankt, ik vond hem ook wel leuk, alleen bedoelde ik dat er niet mee, op het moment dat ik het schreef dacht ik aan een zinnetje uit het nummer ‘Gutenacht Freunde’. 😉Edit: je laatste deelzinnetje stond er eerst niet, mooi verwoord idd.
@ Marjelle
Ik pas (en vul) teksten vaak aan na herlezen. Zit in mijn stijl en techniek ingebakken. Inderdaad hoor, ‘vonkelwater’ staat ook in de lijst van het Zuid-Afrikaanse phrasenbook waarnaar ik verwees. Over jouw aangegeven snelkoppeling had ik heengekeken, ga vaak snel zelf even op onderzoek uit. Maar dat was hier dus overbodig.
*Dankjewel, Iris. 🙂
*Soms kan dat verwarrend zijn, als iemand al aan het reageren is, John, maar ik doe het zelf ook, hoor, bijschaven enzo. 😉 Soms ben je iets te snel daarmee. 😉
Wat een schitterende ‘Vonkel-Foto’ …..Marjelle!
Liefs.
Mooi kabbellend stukje, met kabbelende gedachten en sfeer.
Verbluffend mooie foto en beeldend verhaal, neem een wijn en geef je "verslavende" sigaret niet op.
Inderdaad een mooi verhaal. Ook de verwijzing naar Ingrid Michaelson is een verwijzing naar een voor mij nieuwe prachtige zangeres! Een vonkelblog.
*Dank voor schitterend, Geroma. 🙂
& Liefs terug
*Martin, bedankt. 🙂
*Ik ga voor verbluffend mooi, Trek. 😉 Aan de wijn zit ik idd (rood), en die laatste sigaret die ik niet neem, was dus een associatie met een zin uit een liedje, ik ben al een jaar of zeven een roker die niet meer rookt. 😉
*Gelukkig vonkelt niet alleen de titel, Rotsbloempje. 😉 Mooie zangeres idd, ik heb haar recent leren kennen via weer een andere blogger.
het eerst stuk blog ik eindelijk gelezen…ik hoop dat dit me vaker gegunt wordt..wat het is vanouds je weer fijn te lezen..liefs sm
Een hertenkamp in Rotterdam? Bij ons kan er nog niet eens een konijnenplein vanaf
Mooi sfeer blog Marjelle, je voert ons mee naar je diepere gedachten tijdens je zwerftochten.
Een hele belevenis!
*Leuk om je weer hier te zien, Sylvia! Gelukkig lukt het nu ook met reageren. 🙂
*Rotterdam is een grote stad, Paco, ietsje groter dan Edam. 😉 Een Konijnenplein heeft ook wel wat, ik zie de foto’s al voor me. 🙂
*Dank, Aad, en dan heb ik de helft nog niet eens opgeschreven, m.a.w. mss wel hier en daar gecensureerd. 😉
Mooi, hè, dat Afrikaans… 🙂
Het klinkt meteen ‘as een gedichie’… :))
Ik lees (en hoor!) het altijd graag, en het is ook zo fijn dat je het eigenlijk zo makkelijk verstaat….
@ Bart
Inderdaad een mooie taal. Klinkt zo losjes en nonchalant. Wat mij onder andere opvalt is het veelvuldig ontbreken van de z, stelselmatig de s. Veel pregnanter nog dan Amsterdammers met hun spreekwoordelijke "Ik sie de son onder de see sakken".
Op WikiPedia wordt ook een interessant artikel aan deze taal gewijd:http://nl.wikipedia.org/wiki/Afrikaans
Poëzietaal inderdaad, Bart. 🙂 Veel dingen zijn goed te verstaan, maar bij sommige woorden als ‘kerjakker’, ‘druipeling’ en ‘hoed ophang’ had ik geen flauw idee wat het betekende, toch handig zo’n leeslys. 😉 Al was het bij ‘worshondjie’, ‘moltrein’, ‘platskiet’ en ‘springjurk’ weer wel duidelijk.
Goed idee, ik zet er zo wrs nog een Zuidafrikaans gedicht bij van een bijzondere dichteres.
John
Ja, zo ontwapenend van toon en klank…het zingt…..dankje voor de link, ik ga kijken! 🙂
Marjelle
Heel mooi, het gedicht, ja! Wat een krachtige, prachtige taal toch…. :))
(…ik was weer eens zomaar ont-ingelogd, zou daar ook een mooi Afrikaans woord voor zijn?) 😉
Beeldende zinnenstrelende taal, Bart. 🙂
Geen idee, wel weet ik dat website ‘webwerf’ is en blog ‘webjoernaal’, omdat ik dat net even opgezocht heb. ;))