Voordat ik iets ga drinken in de zomerzon besluit ik naar de kinderboerderij te fietsen. Ik heb behoefte aan een rustgevende omgeving waar leven inzit. Ik voel me er op m’n gemak, een beetje rondslenteren, m’n ezel op de foto zetten en af en toe een vertederde blik werpen op pluizige langoren en jong geitenspul. De pijn die de laatste dagen weer begonnen is nadat het een paar jaar veel beter ging, heeft hard afleiding nodig en ik ook.
Na m’n rozige maandag in Scheveningen volgde er weer een week waarin niet de zon maar lethargie hoogtij vierde. Mijn wereld zit muurvast en ik klem. Dat doet me even aan ‘Alledaags draaiboek’ denken, een gedicht van Marianne Reeders ooit.
Het afgelopen weekend had een vriendin ook andere plannen en vandaag besluit ik er weer zelf op uit te trekken.
terwijl ik tussen pauwen en kippen door manoeuvreer flitst het idee door me heen om een half dagje mee te helpen op de boerderie, vrijwel meteen besef ik dat dit nu veel leuker lijkt dan in de pure winterkou. bovendien hou ik wel van aanpakken, maar niet van strontscheppen. nederlandse les aan buitenlanders is wellicht een beter idee of heel misschien m’n oude beroep van corrector/redacteur weer op proberen te pakken.
als m’n ogen uitgeknuffeld zijn strijk ik neer op een terrasje vlakbij. m’n strandplannen heb ik een dagje uitgesteld, omdat ik morgen met e. in hotel new york ga lunchen. als het woensdag mooi weer is, dan ga ik voor de tweede keer in jaren weer naar zee, lekker loom in het zand liggen en alles even van me afzetten voorzover dat kan.
zand – zee – zon – zijn.
marjelle
are we there yet? een erg mooi nummer van ingrid michaelson
Gratis e-books
-
Recente reacties
- Marielle op Tilburg spoort wel!
- Ron op Tilburg spoort wel!
-
Recente berichten
Categorieën
MEER LEZEN?
Berichten RSS
Links
Gedachtenwolk
beer blijdorp blog blogger buren burenoverlast crooswijk dieren Diergaarde Blijdorp festival fietsen film foto fotograferen fotografie gedicht gedichten gezondheid ingrid michaelson kralingse plas kunst kunsthal lente liefde Loesje mensen Moerenburg muziek natuur natuurfotografie persoonlijk politiek rotterdam scheveningen strand stress tilburg verhuizen verhuizing vriendschap winter witold riedel zee zomer zoo
Klinkt goed!
Succes met het oppakken van nieuwe werkzaamheden!
Bedankt, K, dat zal ik idd hard nodig hebben. 🙂 Voorlopig is het allemaal nog in het denkstadium, hopelijk komt het daar ook nog eens een keer uit.
Ja, het zou leuk zijn, misschien wat vrijwilligerswerk – aktie kan vaak heel goed voor je werken, en meer activiteit en energie genereren.
Bij de kinderboerderij (of dierentuin, asiel, katjes-opvang) zit ook altijd wel een groot deel strontscheppen en aanverwante klusjes, dat is haast onvermijdelijk…ikzelf heb daar niet zo’n moeite mee, maar dat blijft iets persoonlijks, natuurlijk… 🙂
De komende dagen beloven loom nazomerweer, geniet er maar van! :))
Klopt, Bart, actie kan je juist meer energie geven. 🙂 Alleen ontbreekt regelmatig de fut om (weer) in actie te komen, zeker in deze periode, maar dit als aanvulling.
Wat dat betreft ben ik dan mss een prinses op de erwt, want dat soort dingen vind ik echt klote, en het doet me onmiddellijk denken aan iets anders wat ik toen tijdens een stage ooit moest doen, dat was bij een drugsopvangcentrum, ik krijg het woord niet eens m’n strot uit, maar ik heb het wel gedaan. Dus prinses valt toch wel mee. 😉
Dank, het wordt echt Marjelle-weer. 🙂
Ken je de film Groundhog Day Marjelle?http://nl.wikipedia.org/wiki/Groundhog_Day
Moest ik aan denken toen je ‘Alledaags draaiboek’ benoemde,
een gedicht dat ik overigens niet ken.
Mooi geschreven blog; de foto is prachtig met de scherpe reflectie.
Ik schrik zo van je pijn dat ik niet weet hoe te reageren. Dus richt ik me maar op wat je verder schrijft, over je ezel, de langoren, je plannen, je prachtige foto, je verlangen naar de 4 Z’s . Net als jij je daarop richt. Maar ik mag het zonder pijn doen.
*Bedankt, Joost, deze eend wilde wel stil snateren. 🙂 Ik ben even op je link gaan kijken, want de titel zei me niets, nu blijkt dat dus de film te zijn waar ik recent en midden in terechtkwam. 😉 Die tijdlus idd.
Ik zet het gedicht mss later (nu even weinig tijd) nog even neer voor je, al is het geen bijzonder goed gedicht, maar het is me toch bijgebleven (en nu ben ik me bijna aan het verontschuldigen, moet ik niet doen ;)).
*Ik vind het fijn dat je toch reageert, Nico, en ik weet hoe lastig het soms is om op dingen die mensen schrijven te reageren. 🙂 Ik hoop dat ik door een aantal dingen te doen de pijn weer kan terugdringen in z’n hok, het is de laatste jaren wel goed gegaan. Als er iets is dat me duidelijk is geworden in dit leven (klinkt hoogdravend, ik bedoel het niet zo) is dat gezondheid en de afwezigheid van pijn een van de belangrijkste basisvoorwaarden is, en dat het verder en uiteindelijk allemaal om liefde draait, want zonder dat staat mijn wereld stil, ik schreef het in een van m’n vorige blogs. Ik wens je veel z-genot. 🙂
Jouw woensdag spreekt mij aan
Ik hoop mij ook morgen, Paco. 🙂
Schijnt een stuk minder te worden morgen, kouwer en zo.
Corrector, interessant. Heb het ooit gedaan bij de Staatscourant. Maar dat ging nog in ‘ouwe’ stijl, met een vlijmscherp mesje, een verkeerde letter wegsnijden en een goeie er voor in de plaats plakken.
Priegelwerk.
Nu gaat alles met de computer/textverwerker natuurlijk.
Nee, ik zie jou geen poep scheppen in de winter.
Ik zag het weerbericht daarstraks ook, Gus, maar toch met veel duimen & fantasie wordt het rond de 21 graden hopelijk, ik kreeg van m’n vriendin de tip om anders naar Hoek van Holland te gaan, minder gedoe volgens haar, de trein rijdt praktisch het strand op. 😉 Als ik me goed voel, wie weet.
Wat een enorm gepriegel was dat correctiewerk dan toen! Monnikenwerk is het sowieso.
En ook niet in de zomer trouwens. 😉 Al zou het je mss verbazen wat ik allemaal wel gedaan heb.
?
Ben heel benieuwd. Zelf 4 1/2 jaar bij een kringloopwinkel gewerkt, inboedels ophalen, wasmachines/piano’s bezorgen. Zwaar werk, maar het was nodig.
‘Rouwperiode’ die je hebt van een verbroken relatie staat ongeveer gelijk aan de helft van het aantal jaar dat je samen was.
Dacht zelf ook dat ik er met 2 a 3 jaar wel klaar mee was, maar dat pakte toch anders uit.
Hoop dat je ‘zand – zee – zon – zijn’ afgelopen woensdag net zo’n heerlijke ervaring was als de mijne….
Over ‘pijn’ gesproken, in welke vorm dan ook; als iemand paar jaar geleden gezegd zou hebben dat ik wel eens baat kon hebben bij zoiets als yoga en/of mindfulness zou ik hem of haar eerst glazig aangestaard hebben om daarna in lachen te zijn uitgebarsten (zat toen nog helemaal in the rat race).
Denk daar nu -gelukkig- heel anders over!!
*Mss schrijf ik daar ooit nog eens over, Gus. 🙂
Dat is zeker zwaar werk, dan was je wrs zo kapot ’s avonds dat je niet eens meer kon denken en ook het gevoel een beetje verdoofd was.
Ik denk dat de rouwperiodes verschillend kunnen zijn per persoon, maar dat je bij een lange intense relatie bv. van vijfentwintig jaar (al was het dan niet m’n partner meer) daar idd een aantal jaar mee bezig bent. in die zin sta ik met m’n tien maanden nog maar aan het begin, en dat besef ik ook wel, voorzover je zoiets werkelijk helemaal kunt bevatten.
*Dat is toch een andere dag geworden, Kornelis, omdat het weer niet zo best was, in een volgend blog meer erover. 🙂 Mooi, en waar heb jij toen dat ‘zand – zon – zee – zijn’-gevoel gevonden?
Ik heb ervaren (niet dat het me verbaasde) hoe meer je je grenzen gaat verleggen op dat gebied als je maar lang genoeg pijn hebt bv. Gelukkig ben je uit de ratrace. 🙂