Tagarchief: politiek

De lege beloftes van Obama

Zes jaar nadat Obama met veel aplomb en de hand op zijn hart had aangekondigd Guantánamo Bay¹ te sluiten kwam hij gisteren met de opmerking dat hij dat wellicht beter toen metéén had kunnen doen in plaats van het op de lange baan te schuiven. Vreemd dat hij dat nu vele jaren later pas toegeeft en bijzonder wrang voor degenen die ook na 2009 nog jarenlang zonder proces onschuldig hebben vastgezeten in barre omstandigheden. Zij krijgen die verloren jaren nooit meer terug en zullen de hel waarin ze buiten hun schuld beland zijn nooit vergeten. Een van hen is de Brit Shaker Aamer die inmiddels ruim dertien jaar vastzit ondanks het feit dat er al drie keer goedkeuring is gegeven voor zijn overdracht. Faris, zijn zoon heeft hij nog nooit gezien. Stel je eens voor dat het jóuw man, jóuw zoon, jóuw broer was die onschuldig vastgehouden werd door een natie die andere landen de les leest over mensenrechten maar ze zelf met de voeten treedt.


Wrede martelpraktijken als waterboarden, geheime gevangenissen, drones die onschuldige burgers vermoorden, geheel blanke jury’s die over het lot van zwarte Amerikanen beslissen in een land doordrenkt van racisme waar agenten iets te trigger-happy zijn als het zwarten in ‘verdachte’ omstandigheden betreft. Daarnaast zijn er bizarre en archaïsche wetten als felony murder waardoor mensen, vaak kinderen nog, tot levenslang veroordeeld kunnen worden voor een moord die ze niet gepleegd hebben. Toen ik het artikel las in HP/deTijd² kwamen meteen de namen in me op van Andy Worthington, een onderzoeksjournalist die al jaren vecht voor de sluiting van Guantánamo en Clive Stafford Smith, een bevlogen mensenrechtenadvocaat. Fijn dat er mensen zijn die onvermoeibaar doorgaan met de strijd tegen onrecht. Vandaag wil ik hen allebei bedanken voor alles wat ze gedaan hebben. Mensen zoals zij maken de wereld een beetje mooier.
Marjelle

‘Spijt of niet. Het lijken vooralsnog lege woorden van een president die zijn eigen belofte niet waar kon maken.

¹ Waarom ik geen aardling ben (part 2) Marjelle blogt 10-12-2012
² Spijtoptant Obama: ‘Ik had Guantanamo Bay liever meteen gesloten’ HP/deTijd 19-03-2015
USA: 12 Years of Guantánamo detentions, 12 years of double standards Amnesty International
Mijn brief aan Barack Obama Aad Verbaast 20-01-2009

Foto Pixabay

Kies rood!

Vandaag is een grijze, mistige dag, de aangekondigde lentetemperaturen zijn nergens te bespeuren. Gewapend met verse broodjes en twee stempassen loop ik naar het stemlokaal dat weggestopt is in een verzorgingstehuis. Nadat ik het rondje van mijn keuze* rood heb gekleurd wil ik hetzelfde doen op het Waterschapsbiljet. Tot mijn verbazing staat die partij er helemaal niet bij, dus met enige tegenzin – de overige partijen zie ik nog minder zitten – kras ik een  PvdA’er aan. De afgelopen jaren wordt steeds meer duidelijk dat politici vooral bezig zijn met zichzelf en de kiezers naar de mond te praten. Wat vóór de verkiezingen nog enthousiast wordt aangeprezen, soms zelfs met de hand op het hart beloofd – de € 1000 van Rutte bijvoorbeeld in 2012 – wordt erna ingeslikt of door zoveel sloten water bij de wijn onherkenbaar.

Geen roos, geen tomaat, maar iets verfrissends

“Vluchtelingkinderen in de cel, Europa tikt Nederland op de vingers inzake mensenrechten, illegalenquotum, Fyra-fiasco, aardbevingen en aardgaswinning in Groningen, problemen en verspilling in de zorg, doorgeslagen regelgeving van de sociale diensten waardoor ook een oma(!) die op haar kleinkinderen past een torenhoge boete krijgt… het zijn maar een paar voorbeelden uit een lange rij.”

De VVD, liberaal als het zo uitkomt, stemde wel tégen de vrije artsenkeuze. De PvdA, allang geen linkse partij meer, met Samsom en Rutte steeds meer als twee handen op een buik. D66 met kopman Pechtold, nu kun je veel van hem zeggen maar enig gevoel voor humor heeft hij wel. Ook hij praat regelmatig in makkelijke oneliners, draait de dingen en cijfers naar z’n hand net als veel van zijn collega’s. Of het pluche nu plakt of trekt, de regels die voor de heren en dames politici gelden – Teeven met de bonnetjesaffaire, schandalen rond Verheijen en De Kruif – gelden niet voor de gewone sterveling. Het wordt de hoogste tijd dat daar een einde aan komt. Geen holle woorden als ‘transparantie’ blablabla. Zeg wat je bedoelt en doe wat je zegt. Daar gaat het om.
Marjelle

* En ik? Deze keer ging mijn stem naar de SP.

Foto Pixabay

Torenhoge boetes!

Nietsvermoedend zap ik gisteren langs een aantal programma’s en blijf hangen bij een uitzending van De monitor. Deze keer worden de misstanden bij de sociale dienst in Enschede onder de loep genomen en er komen een paar schrijnende gevallen ter sprake. Als je als uitkeringsgerechtigde een bijstandsuitkering ontvangt dien je je aan een wirwar van regels te houden. Uit een onderzoek van De monitor onder medewerkers van sociale diensten blijkt dat 50% van de ambtenaren zich kan voorstellen dat een aantal van die bijstandsregels mensen tot pure wanhoop drijven. Bijvoorbeeld Martin Bosch uit Enschede, oud-muzikant en bijstandsgerechtigde, die onder andere mantelzorger is van zijn oude, demente moeder. Na een anonieme tip dat hij geld zou  hebben verdiend met twee optredens tijdens Koninginnedag besluit de sociale dienst een diepgravend onderzoek te beginnen, niet alleen naar hem maar ook naar de mensen om hem heen.


Martin zelf verklaart
dat het om een onkostenvergoeding gaat. De sociale dienst eist vervolgens dat hij alle bankafschriften van de afgelopen drie jaar binnen een week inlevert. Als Martin duidelijk maakt dat hem dat niet gaat lukken volgen er meteen keiharde sancties. Zijn uitkering wordt stopgezet en hij moet € 46.000 – ja, je leest het goed – terugbetalen. En dat allemaal door een vage verdenking van een anonieme tipgever dat hij met die twee optredens € 500 verdiend zou hebben. Zijn advocate Petra Gerritsen zegt er onder andere dit over: ‘Je hebt geen enkele aanwijzing dat Martin Bosch met iets anders bezig is dan gewoon hobbymatig spelen.’ Later vertelt ze nog hoe ogenschijnlijk doodgewone dingen als onbetaald optreden, vrijwilligerswerk doen en zelfs oppassen tot grote problemen en torenhoge boetes kunnen leiden als je ze niet direct opgeeft aan de sociale dienst. Ook de schoonmoeder* van Lange Frans kan hierover meespreken inmiddels.
Marjelle

Vermeend delict € 500, sanctie € 46.000.
Reactie van Rob van Straaten, Hoofd Inkomen gemeente Enschede: ‘Dat klinkt inderdaad heel stevig.’
Nee, beste man, dat is ronduit krankzinnig.

* Ze heeft een boete gekregen omdat ze op haar kleinkinderen paste, aangezien het om op ‘geld waardeerbare arbeid’ zou gaan.

Enorme schuld voor schoonmoeder Lange Frans AD 27-02-2015

Foto Pixabay

Niet optreden, aftreden!

‘Ik zeg geen sorry voor de bühne want ik heb het oprecht moeilijk met deze zaak’, met die woorden betuigde Teeven zijn spijt over de vele fouten die er gemaakt zijn in de zaak Dolmatov waarvoor hij als staatssecretaris Veiligheid en Justitie verantwoordelijk is. Niet alleen zijn er systeemfouten gemaakt en kreeg Dolmatov niet de goede rechtsbijstand, ook was de medische zorg ontoereikend. De Russische asielzoeker waarvan bekend was dat hij depressief was en recent een zelfmoordpoging had gedaan werd toch niet in een observatiecel gezet. Bovendien zat hij volkomen onterecht in vreemdelingendetentie, door een fout in het systeem van de IND stond er geen vinkje bij het vakje ‘verwijderbaar’. Een enkel telefoontje naar zijn advocaat Marq Wijngaarden had veel leed kunnen voorkomen, maar ook dat gebeurde niet. Wat voorafging was een keten aan missers door overheidsinstanties, zo oordeelde de Inspectie Veiligheid en Justitie vorige week. Uiteindelijk heeft Aleksander Dolmatov op 17 januari in zijn cel zelfmoord gepleegd. Is dit een incident zoals Teeven wil doen voorkomen? Nee, het was al veel langer bekend dat er een aantal zaken mis waren rond vreemdelingendetentie, onder andere Amnesty International en de Nationale Ombudsman trokken vaker aan de bel.

Teeven, het law-and-order boegbeeld van de VVD, voorstander van een hard en inhumaan beleid¹ waarbij zelfs kinderen in een cel opgesloten worden, zei gisteren: ‘ík vind dat ik moet optreden, niet aftreden’. Dat eerste had hij dan eerder moeten bedenken, nu is hij niet meer geloofwaardig en mist de steun van een derde van de Kamerleden die voor de motie van wantrouwen van de SP hebben gestemd. Er is een nieuwe staatssecretaris nodig die met een schone lei op Veiligheid en Justitie aan de slag gaat, kritisch de IND onder de loep neemt en maatregelen treft om ervoor te zorgen dat dit niet meer gebeurt. Sowieso mag vreemdelingendetentie alleen als uiterste redmiddel² worden ingezet en moeten asielzoekers – in een land dat zich beschaafd noemt en andere landen de les leest over mensenrechten – niet als criminelen behandeld worden maar als mensen. Teeven zou er goed aan hebben gedaan om daadwerkelijk actie te ondernemen door af te treden in plaats van te blijven plakken aan het pluche. De PvdA  had er goed aan gedaan de motie van wantrouwen te steunen zoals ze ook had gedaan als ze niet in de regering had gezeten. Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was. Aan dat ene zinnetje moest ik denken toen Fred Teeven gisternacht, zoals de meesten al hadden zien aankomen ondanks veel debat & poppenkast, toch gewoon mocht aanblijven en de dames en heren politici vandaag weer overgingen tot de orde van de dag.
Marjelle

¹ Vreemdelingendetentie in de verkiezingsprogramma’s Amnesty International
² Na dood Dolmatov terugdringing gebruik vreemdelingendetentie hard nodig Amnesty International 14-04-2013

Meer informatie
Twijfels over veranderingen vreemdelingenbeleid zijn terecht Trouw 20-04-2013
Advocaat Dolmatov sceptisch over verbetering Volkskrant 19-04-2013
Debat-Dolmatov – Teeven overleeft debat, maar moet vertrouwen terugwinnen Volkskrant 18-04-2013
‘De misser was te groot: Teeven moet gaan’ Volkskrant 18-04-2013
Vreemdelingendetentie al langer probleem Trouw 18-04-2013
‘Fout vinkje’ bij driehonderd lotgenoten Dolmatov NRC 17-04-2013
‘Zaak Dolmatov lijkt geen incident’ NOS 17-04-2013
‘Overheid maakte meerdere fouten in zaak-Dolmatov’ NRC 12-04-2013
Nationale ombudsman: vreemdelingenbewaring is inhumaan Inlia 15-08-2012
‘IND past Europese regels te weinig toe’ Trouw 30-05-2012

Op Twitter onder andere
‏@KingaVI Telkens als Teeven “menselijke maat” zegt, schrik ik. Alsof je hond plots begint te miauwen. Freaky. #dolmatov

Foto Internet

Waarom ik geen aardling ben (part 2)

Af en toe bekruipt me dus het gevoel1 dat ik in het verkeerde land ben geboren. De euforie rond Obama’s speech bijvoorbeeld toen hij 7 november werd herkozen vond ik onbegrijpelijk. Obama, de man die meermalen met de hand op het hart beloofde dat Guantánamo Bay2 gesloten zou worden. Nu inmiddels vier jaar later is het kamp nog steeds open. Amerika, land van zgnd. onbegrensde mogelijkheden met 12 miljoen werklozen, 3,5 miljoen daklozen <-> 18 miljoen lege huizen en een staatsschuld van meer dan 16 biljoen dollar. Ook hard werken biedt allang geen garantie meer tegen armoede al wil de president anders doen geloven. Wat betreft het aantal gevangenen staan de Verenigde Staten wel bovenaan, met 2,2 miljoen gedetineerden komen ze op de eerste plaats. Zelfs Pieter Hilhorst ging toen in die speecheuforie mee op Twitter, iemand die ik weleens verstandige dingen heb horen zeggen; hij was wel weer zo sportief om terug te tweeten dat ik een punt had met Guantánamo.

Foto Witold Riedel

Er zijn veel meer voorbeelden waarbij ik soms een andere emotie en afwijkende mening heb dan de meeste mensen. Zoals toen twee vliegtuigen de Twin Towers doorboorden nu alweer elf jaar geleden en iedereen zei dat hierna de wereld nooit meer hetzelfde zou zijn. Of de manier waarop bepaalde oorlogen en conflicten worden verslagen, sommige doden betreurd, duizenden andere vergeten. De momenten waarop ogenschijnlijk brave burgers het opeens volkomen normaal vinden om de ‘vijand’ zonder enige vorm van proces3 neer te schieten. Uitschakelen heet dat eufemistisch in journaaltermen. Of wat dacht je van het op hoog niveau onder het genot van een kop koffie een aantal martelmethoden zoals waterboarding4 de revue laten passeren en besluiten ze toe te passen, maar o wee als het om jóuw vrouw, jóuw kind, jóuw ouders gaat. Af en toe bekruipt me dus het gevoel dat ik op de verkeerde planeet ben geboren, maar dat enkeltje Mars5 is me net een brug te ver.
Marjelle

1 Waarom ik geen aardling ben (part 1)
2 Guantánamo: A decade of damage to human rights Amnesty Int. 11-01-2012
2 10 jaar Guantánamo: Amnesty voert wereldwijd actie Amnesty 09-01-2012
2 Gevangene 345 op Guantánamo Bay: 6-jaar lang gemarteld Volkskrant 11-09-2011
3 Geert-Jan Knoops: ‘In 2011 zijn juridische zekerheden op het spel gezet’ Volkskrant 30-12-2011
4 Waterboarding
5 Mars One Project

10 jaar een aanfluiting van de mensenrechten
Guantanamo Bay werd al snel bekend als de gevangenis waar de meest afschuwelijke schendingen van mensenrechten begaan werden: waterboarding (schijnverdrinking) en andere vormen van foltering en mishandeling, willekeurige opsluiting, geheime detentie, illegale CIA-vluchten en oneerlijke processen voor militaire commissies.

Bij zijn aantreden begin 2009 beloofde President Barack Obama de gevangenis binnen het jaar te zullen sluiten. Hij hield zijn belofte niet. Integendeel, na 10 jaar zitten nog steeds 171 mensen opgesloten op Guantanamo Bay. Twaalf van hen zitten er al sinds begin 2002. 1 van die 12 werd in 2008 door een militaire commissie veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. De andere 11 zijn nog steeds niet aangeklaagd of berecht.

Dit lot treft alle gevangenen op Guantanamo Bay. De meesten van hen zitten voor onbepaalde tijd vast, zonder proces of formele aanklacht. Wie wel is aangeklaagd, krijgt een oneerlijk proces voor een militaire commissie en riskeert de doodstraf. De Amerikaanse overheid zegt dat zelfs gevangenen die onschuldig bevonden worden in een proces toch nog voor onbepaalde tijd kunnen vastgehouden worden. Tot nu toe heeft niemand verantwoording moeten afleggen voor de vele mensenrechtenschendingen die op Guantanamo Bay begaan werden.

Rood voor Samsom!

Doordat m’n verhuizing op het laatste moment niet doorging staat ook op mijn stempas nu het verkeerde adres. Aangezien ik per se wil stemmen, een van de democratische rechten, bel ik even met Stadswinkel Centrum in Rotterdam. ‘U moet een vervangende pas aanvragen voor 11 september 12.00 uur’, zegt een medewerkster beslist, ‘nee, dat kan niet online, u moet zelf langskomen.’ Nu heb ik wel wat anders aan m’n hoofd de afgelopen periode. Alle verhuisregeldingen en het ongedaan maken ervan hebben meer dan vijftig uur in beslag genomen. Als gevolg van stress en het weer terug zijn bij af qua huisvesting heb ik opnieuw last gekregen van kaakklemmen wat al snel in een wortelontsteking resulteerde. Het daaropvolgende bezoek aan de tandarts haalde niks uit omdat er een pin in het kanaal bleek te zitten.

Klik op de foto voor groter formaat

In afwachting van het bezoek aan de kaakchirurg a.s. vrijdag waar ik met angstogen naar uitkijk gezien de traumatische ervaring de laatste keer probeer ik nu al drie weken de pijn te verbijten die in m’n kaak doordrenst met hier en daar gemene uitschieters, ondanks dat besluit ik toch m’n stemrecht niet zomaar te verkwanselen en naar de Stadswinkel te gaan. Bij het loket krijg ik te horen dat ik verkeerd voorgelicht ben. Wanneer je binnen Rotterdam verhuist of zou verhuizen is je stempas gewoon geldig, maar omdat ik tijdens het bellen met rode pen driftig aantekeningen heb zitten maken is het document alsnog ongeldig en moet er een nieuw gemaakt worden. Een half uur later sta ik weer op straat met een vers exemplaar in m’n hand. Stembus, here I come.
Marjelle

Verkiezingen, verkiezingen, verkiezingen…

Samsom is the one Marjelle 01-03-2012

‘Vluchten kan niet meer’

20 juni 2012
Vanuit de tram zie ik
een zee van witte paraplu’s voor het Vredespaleis. Snel stap ik uit, nog net op tijd om me aan te sluiten bij de Umbrella March die om 14.00 uur van start gaat en jaarlijks wordt georganiseerd door VluchtelingenWerk in het kader van Wereldvluchtelingendag. Dit jaar lopen er ruim duizend mensen mee hoor ik van iemand naast me, het tienvoudige van de vorige keer in Utrecht. Het is lekker weer, ook de zon breekt door en geeft een warm tintje aan deze middag waarop zoveel mensen laten zien aan Nederland en politiek Den Haag dat ze in tegenstelling tot het huidige demissionaire kabinet onder de rigide leiding van Leers wél hart hebben voor vluchtelingen. Mensen die huis en haard hebben verlaten voor oorlog, geweld of uit angst vervolgd te worden.

De witte stoet deint door de straten. Af en toe loop ik naar voren om foto’s te maken. Ook veel kinderen zijn van de partij, sommige nog in de kinderwagen, andere op eigen benen en weer andere delen flyers uit aan passanten die vanaf stoepen, balkons en terrasjes toekijken. Als de mars een uur later op ’t Spui tot stilstand komt is dat de start van de kinderrechtenmanifestatie. Klaas van der Kamp betreedt het podium en geeft een toelichting op het programma waarin onder andere vier zaken kort aan de orde komen en vervolgens door het aanwezige rechtscollege worden beoordeeld. Ik besluit nog vlug een broodje bij de Hema te halen zodat ik op tijd weer terug ben om Moerad te zien dansen. Hij stond recent in de halve finale van ‘Holland’s got talent’, komt uit Azerbeidzjan en zegt ‘tien dagen voor de show werden mijn familie en ik vanuit het asielzoekerscentrum op straat gezet.’

Na zijn optreden praat Désanne van Brederode met Sepand en Akrat, twee kinderen van de gezinslocatie Katwijk. Ze maken indruk op mij door de ingetogen en tegelijk indringende manier waarop ze hun persoonlijke verhaal vertellen. De omstandigheden waarin deze kinderen verkeren zijn schrijnend, veel te veel mensen boven op elkaar gepakt, onvoldoende medische zorg, een dagelijkse meldplicht en boete als ze een keer verstek laten gaan, minimale bewegingsvrijheid, aanhoudende stress, het zijn slechts een paar voorbeelden uit het dagelijkse leven. ‘De mate van beschaving van een land valt af te meten aan de wijze waarop het omgaat met zijn vluchtelingenkinderen’, denk ik als ik terugloop naar Den Haag CS.
Marjelle

[slideshow]

Situatie gezinslocatie Katwijk mensonwaardig nd 21-06-2012
Holland’s got talent on the street Defence for Children 21-06-2012
Kies voor humaniteit, niet voor valse urgentie VluchtelingenWerk 20-06-2012
De gezinslocaties in Gilze-Rijen en Katwijk: ongeschikt voor kinderen Defence for Children 23-12-2011

‘Het project hier op de gezinslocatie is geslaagd, omdat de mensen denken of voelen liever terug of dood dan hier’ – Bewoonster gezinslocatie Katwijk

Het doek valt voor Rutte-rechts!


Foto gemaakt in De Dubbelde Palmboom

Lezers-top-20

  1. Groeten aan Loesje! 1018
  2. Smokey eyes 795
  3. Als de rook om je hoofd is verdwenen! 604
  4. Fotoshoot 471
  5. Marjelle blogt… 444
  6. Sleepless in Rotterdam 439
  7. Lentemeisjes! 358
  8. Sunny side of sex! 323
  9. Moulin Rouge? 317
  10. Paardenmeisje! 281
  11. Jij is lief! 270
  12. Voor het zingen de kerk uit! 265
  13. Zo moeder, zo dochter… 255
  14. Over leugens, CDA en studievisa 232
  15. Dag! 232
  16. ‘Vróuwen!’ 201
  17. ‘Een beetje gedachte springt uit zijn denkpatroon’ 200
  18. Door het oog van de naald 198
  19. Interview 191
  20. To date, or not to date 185

Wie wordt de nieuwe Cohen?

Na het aftreden van Job Cohen, integere, sympathieke man die in tegenstelling tot veel van z’n soortgenoten niet kwistig met populistische oneliners strooide, maar wellicht niet hard genoeg was om de Haagse poppenkast en het mediacircus het hoofd te bieden, zijn er inmiddels vijf kandidaten in de race voor het fractievoorzitterschap van de PvdA. Wat mij betreft had Hans Spekman daar als zesde aan toegevoegd mogen worden, al valt er wel iets af te dingen op zijn voorkeur voor morsige truien en te krappe jasjes, hij is een van de weinige politici die oprecht lijkt en er vol voor gaat. Diederik Samsom, Martijn van Dam, Ronald Plasterk, Lutz Jacobi en Nebahat Albayrak, ze willen allemaal Cohen opvolgen, de een nog daadkrachtiger in woorden dan de ander, maar wie is er het meest geschikt?


Daarbij zijn het nu niet de politieke verschillen die me interesseren, sommige kandidaten wat meer links georiënteerd, andere iets liberaler, maar hóe ze op mij overkomen. Wie geloof ik, wie kan m’n aandacht vasthouden, bij wie voel ik me ongemakkelijk en aan wie erger ik me? Wat dat betreft zie ik duidelijke verschillen en dan heb ik het niet over leeftijd wat zeer betrekkelijk is, maar ondermeer over zaken als geloofwaardigheid, passie, debatvaardigheid, humor en kracht. Iemand die mensen uit alle gelederen enthousiast kan maken, niet over zich heen laat lopen, Wilders aankan à la Pechtold, een duidelijk verhaal heeft, PowNews’ Rutger af en toe zelf peentjes laat zweten, niet bang is om knopen door te hakken en geen rigide denker is zou een geschikte kandidaat kunnen zijn. Albayrak valt af omdat ik haar nogal humorloos en star vind overkomen, ik zie in haar ook geen leider.


Plasterk daarentegen vind ik te intellectueel
, C-U-L-T-U-U-R staat er met grote letters op z’n voorhoofd geschreven en als hij Haags gaat praten om te laten zien dat hij slechts uit een eenvoudig milieu komt krijg ik een gevoel van plaatsvervangende schaamte. Z’n wat krakerige ijle stem heeft hij ook niet mee, bovendien doet ‘ome Ron’ veel te amicaal tegen PowNews, iets wat uiteindelijk tegen hem zal kunnen gaan werken. Jacobi, ook voor mij een onzichtbare kandidaat, het enige wat ik weet is dat ze een Friezin is met een groen hart. Van Dam lijkt me een aardige, slimme man, maar hij mist nog de assertiviteit en power om tegengas te geven zoals onlangs bleek bij Matthijs van Nieuwkerk in DWDD. Degene waarin ik het meest dat gedrevene zie, die zich niet laat ondersneeuwen, met een combinatie van intelligentie, kracht en humor is dan ook… Samsom.
Marjelle

Strange fruit Robert Wyatt

Foto’s Internet