Na een uurtje fitness loop ik voor het eerst de Pappegay binnen, het museumrestaurantje van het Schielandshuis waar ik ook nog een keer naartoe wil maar vandaag geen tijd had om er op m’n gemak rond te dwalen. Ik ben onder andere benieuwd naar de tentoonsteling Getekende Nederlanders en de kledingcollectie. ‘Het lijkt wel of ik van m’n geloof afgevallen ben’, en ik moet om mezelf lachen. Wat een camera al niet kan doen, ik begin dat soort dingen steeds leuker te vinden terwijl ik vroeger met geen tien paarden een museum in te sleuren was. Het Wereldmuseum, de Kunsthal en de Dubbelde Palmboom waar ik in een ver verleden ooit als vakantiekracht heb gewerkt staan nog op m’n verlanglijstje. Vol enthousiasme heb ik me net met camera op het historisch poppenhuis gestort, het is lang geleden dat ik met poppen speelde en die zagen er íets anders uit dan deze.
Waarschijnlijk kom ik hier nog eens terug, het is een rustpunt in hartje Rotterdam en bij mooi weer kan ik wegdromen in de museumtuin. Na een blik op de kaart wordt het de volgende keer dan wel een tosti, want 6,00 € vind ik iets te veel voor een stokbroodje gezond. De aankleding had ook wat sfeervoller gekund, meer in de geest van het Schielandshuis, maar de bijzonder aardige jongen maakt alles goed. Als hij me ziet schrijven nadat ik een serie foto’s gemaakt heb, informeert hij of ik journalist ben. ‘Nee’, vertel ik hem, ‘ik blog onder andere over Rotterdam’. Hij lacht. ‘Ik hoop dat je iets goeds over ons schrijft’. Even later rekent hij slechts 2,50 € voor m’n broodje dat niet op de kaart stond, alleen kun je er niet pinnen, dus wel even geld meenemen.
Marjelle
The Otter’s Nest Patsy Reid (viool) & Declan Hegarty (harp)
