Voorzichtig stapte ik voor het eerst deze week weer op de fiets. Nadat ik hem liefdevol met twee sloten aan een paal had vastgemaakt, liep ik het station in. De trein naar Gouda stond al te wachten en ik liet me vermoeid zakken op een van de bankjes. De brede man naast me nam zoveel ruimte in beslag dat hij slechts eenderde plekje voor me overliet. Ik probeerde hem te negeren en zocht afleiding bij m’n mp3-speler. Iets dat deze keer niet erg lukte, omdat m’n rug bleef protesteren tegen de harde bank en m’n lijf in opstand kwam tegen de stevige mannenarm die tegen me aandrukte. Gelukkig was het maar een 18-minuten-rit.
zo meteen zou ik i. weerzien nadat we anderhalf jaar geen contact meer met elkaar gehad hadden, onze vorige afspraak was op het laatste nippertje niet doorgegaan en vandaag was de herkansing. in de verte zag ik een vrouw met lichtblond haar op me afkomen, was zij het nou of… ‘hé marjelle’, ze zoende me enthousiast op m’n wang. ze was het dus echt. bibberend en kleumend liepen we even later door gouda, langs helverlichte winkels in hogere kerstsferen, langs het mooie stadhuis op het marktplein waar mensen zelfs nu nog buiten zaten alsof ze op een zomers terrasje van de late middagzon aan het genieten waren in plaats van een glas warme chocomelk onder een terrasverwarmer.
In het roezemoezige café De Zalm met de prachtige kroonluchters pakten we de draad weer op zonder nog terug te komen op hoe & waarom we elkaar toen uit het oog verloren waren. Ze had ook een cadeautje meegenomen, chocolade geluksklavertjes, ik hou van dat soort kleine, lieve dingen. Er was veel gebeurd in die bijna twee jaar, haar vader was overleden en ze had een operatie achter de rug, ik moest noodgedwongen door perikelen met ex-(vof-)vriend nu ook met de laatste freelance werkzaamheden stoppen, was teruggegaan naar Rotterdam en raakte één week na de verhuizing m’n liefste maatje ooit kwijt na vijfentwintig jaar.
Hij woont hier vlakbij, één keer dacht ik dat ik hem zag bij een stoplicht. Hij zit in mijn gedachten en in m’n hart, soms gaat liefde een levenlang mee.
Marjelle
Man under the sea Patrick Watson
@Marjelle: Dan moet je nou niet meteen alle chocolade geluksklavertjes achter elkaar opeten. Zoiets dien je te doseren namelijk 😉
Grappig dat je na zo lange tijd gewoon weer kunt doorkletsen met iemand. Zulke mensen zijn toch meestal je betere vrienden.
Maar wat een onnatuurlijk felle kleuren op de bovenste foto.
Klopt, heb ik ook niet gedaan, Koko. 😉 Waarom die smiley daar staat weet ik eigenlijk niet.
Dat denk ik in dit geval idd ook, ze is iemand die interesse heeft en empathie, rekening houdt met, een paar dingen die ik heel belangrijk vind in vriendschap.
Nou dank je. 😉 Deze foto is een paar weken geleden genomen vanuit de trein en verder niet bewerkt qua kleur (dacht ik), dit is wat m’n camera zag en ook wat ik zag, zo’n soort dag was het.
Wat voor een camera heb jij eigenlijk? ’t Zal ongetwijfeld ergens staan, maar ben nu te moe en heb geen zin om te zoeken.
@Marjelle: Het was met een knipoog naar de soort van het chocoladeplantje.
Ik heb een Nikon Coolpix 5700. Een paar jaar geleden tweedehands van mijn broertje gekocht maar ik ben er dus halverwege dit jaar pas iets mee gaan doen.
Dat begreep ik, Koko, vandaar m’n mss wat cryptische toevoeging.
Leuk dat de Nikon van je jongere broer (neem ik aan) inmiddels tot leven gewekt is. 😉
@Marjelle: Mijn broer en ik schelen drie, soms vier, jaar. Hij is inderdaad de jongere…
’n Schrikkelbroer, Kokopelli. 😉 Maar mss praat ik nu onzin, m’n ogen vallen dicht en denken doet pijn. 😉
Nee, hij schrikt vaker van mij 😉
Ik ga de luiken eens proberen te sluiten. Voor zo meteen, slaap lekker.
😉
Ik ook straks, zo, ofzo. 😉 Welterusten!
(O god, morgen is het al oud en nieuw, besef ik, wel, heb de Antikerst al overleefd, wie weet kan morgen er ook nog bij.)
Marjelle, mooi blog en dan dat laatste stukje, soms gaat een liefde levenslang mee, ja nooit uit het hart.:-)
Mooie foto die onderste. Mooi tafereel.
Je blog doet me denken aan Dali: elk afscheid is het begin van een herinnering.
Soms gaat liefde een levenlang mee. Vind ik mooi
chocolade klaverblaadjes, zolang ze die maar niet smelten ;-p
*Dank, Antoinette. Ja, soms blijft iemand in je hart no matter what. Al kan de vorm waarin / de intensiteit in de loop der tijd wel veranderen.
*Op het mooie marktplein van Gouda, Aad.
Zo is het inderdaad.
*Dank ook, Paco.
*Het is maar hoe je het bekijkt, Ton. :-p
Ik zit met een aantal dingen in m’n hoofd, maar eerst een algemene opmerking, ik heb sinds gisteren problemen met m’n muis. ‘Hij luistert niet, the little bugger’. 🙁 Windows klappen spontaan open en zijn niet meer dicht te krijgen af en toe, alles blijft hangen, dus in hoeverre hij en ik de avond nog halen is vooralsnog onduidelijk. Dat heeft o.a. tot gevolg gehad dat er vannacht ook twee favorieten verwijderd zijn, de een is Kokopelli, daar bleef-ie gisteren op hangen, dat zag ik, de andere weet ik zo snel niet, maar ‘sorry, als jij die me nu leest het bent en geef even een gil’. 😉
Heel herkenbaar! Ik kom er regelmatig.
Een goed en gezond 2010 met de juiste dosis liefde Marjelle!
Een gezond nieuwjaar met vele inspirerende en kleurrijke ontmoetingen!
Ze WEGEN de kazen ;-). Wel mooi hoor, jouw blog weer. Je geeft gevoelens een verbinding met locaties. Happy New Year!
Fijn 2010 Marjelle!
Bedankt voor jullie reacties, Ik kom er zo op terug, moet nog boodschappen doen. ;~)
Even alvast een linkje voor Blew. ;))http://www.youtube.com/watch?v=tW_luiU-FU4
*Leuke stad Gouda, tenminste de paar keer dat ik er geweest ben, Edu.
De juiste dosis = veel! 🙂
En ook een heel goed 2010 voor jou!
*Bedankt, Lokhof, opvallend dat je dat zegt van die kleurrijke ontmoetingen, dat doet me nl. denken aan iets wat ik in m’n hoofd heb. 😉 Ik wilde je laatst een berichtje sturen, maar die optie doet het bij mij niet helaas.
Ik wens jou veel liefde en gezondheid in 2010!
*Dank, Blew. En ze schreeuwen toch echt ‘smelten!’ 😉
And a very happy one to you too!
*Jij ook, Ramirezi, met veel warmte!
op de valreep………
kom ik jou een tof 2010 wensen
*hug* rianne
Thanks, Rianne, ook voor jou en je gezin een heel mooi 2010 gewenst! 🙂
Ja, mooi stadje, Gouda…ik ging er vijf jaar op school, naar de HBS, en heb er dus wel wat herinneringen liggen…
Een heel goed nieuw jaar gewenst, Marjelle, en een hartelijke oudejaarsgroet van Bart
Toch nog wat Goudse jeugdherinneringen, Bart. 😉
Bedankt, en ik wens jou ook een heel mooi 2010!
Lady Marjelle, een heel goed en tof 2010 toegewenst!
Ik weet niet hoe het bij jou was, maar er gingen me toch hier een paar bommen af!!! Ruiten trilden net niet in de sponningen. heftig.
Ben niet de straat opgegaan. dacht ècht ‘vind het wel mooi zo’.
Doe me nog weer een keer bloggers in beeld, maar dan alsjeblieft niet zo moeilijk!!! zodat ik de 1ste ben die het geraden heeft.
Stiekem een mailtje geven graag, zodat ik eindelijk kan zeggen "jongens, dat is toch duidelijk! het is n.l..’
Kunnen we dat afspreken, zonder dat iemand er van weet? 🙂
Marjelle
De beste wensen en een gezond 2010 toegewenst.
*Die aanspreektitel bevalt me wel, Gus. ;))
Eerlijk gezegd, viel het reuze mee hier in Rotterdam, overdag was het af en toe meer lawaai dan ’s nachts. Inmiddels is de rust allang weergekeerd en zijn alle vuurwerkfans uitgeknald.
Ik heb plannen voor een andere, nieuwe serie, maar daar moet ik nog het e.e.a. voor regelen. Mss dat ik speciaal voor jou nog een gewone ‘Bloggers in beeld’ doe. 😉 En dan mail ik je meteen, maar zeggen we het idd tegen niemand anders. 😉
*Bedankt, Draver, ook jou wens ik een goed en sportief 2010! 🙂
Een goed 2010 gewenst…!
Bedankt, Stripman, ook voor jou! 🙂
Marjelle, het allerbeste voor 2010 -ben een beetje laat, maar het is nog geen 2011- en maak er een mooi jaar van.
Ik vind het nog heel erg op tijd, hoor, Cor, ben ook niet altijd zo snel met dit soort dingen, gisteren pas een stapel online kaarten op de bus gedaan. 😉 Die nieuwjaarsgroetfotocollage (wat een woord ;)) zet ik mss ook nog even hier neer. Jij, ook een heel mooi jaar gewenst in Bangkok, met veel liefde! 🙂
Marjelle, moet ik mijn schoolgeld terug vorderen.
"Ik het geraden heeft…."
Enfin, het een en ander was misschien ook omdat ik op een wat champagnewolk zat.
Hoogst persoonlijk ga ik Moët & Chandon een brief aanschrijven.
Het was hier stil op nieuwjaarsdag,
Er ligt sneeuw, in de omliggende straten bruin, bwa.
Maar de dagen gaan weer lengen.
Wat denk jij, krijgen we nog een 11 stedentocht?
Lijkt me wel weer leuk, die namen horen, Ljauwerd en Snitse.
Een of andere schapenboer uut Meppel, die het dan wint.
In 20 minuut 51 seconden gereden!
Stelletje mietjes, dat doen wij hand in hand in 19 minuut.
Luid zingend over de streep gaand,http://www.youtube.com/watch?v=VATmgtmR5o4
Ik uiteraard achteruit schaatsend.
♥
? Hé, alles oké?
Lief dat je ernaar vraagt, Gus, het gaat idd niet goed (ik blog daarom o.a. ook minder en even over andere dingen).
Ja, die champagnewolk zou ik ook wel willen.
Opgegroeid in Brussel heb ik ook verder niets met typische Hollandse dingen als elfstedentocht en met de kou al helemaal niet, maar je beschrijft het wel weer leuk, ik droom er wel een paar palmen bij, oké. 😉
En ik uiteraard zwikkend op m’n schaatsen, want ik kan het niet echt (of echt niet).
Sweet dreams als je dit nog leest (vannacht). 🙂