Door een aantal redenen m’n blog wordt recent gestalkt* door een paar mensen van lang geleden komt het verleden weer dichterbij. De nare herinneringen hebben de mooie niet kunnen verdrijven. Ik heb het niet toegestaan. Ondanks alles en dankzij ben ik geworden wie ik ben – in de kern nog steeds dat lieve, kleine meisje van toen. Haat heb ik nooit gekend, al had ik daar reden genoeg voor, wel veel verdriet en gevoelens van afkeer. Ik geloof nog steeds in Liefde. En in rechtvaardigheid, duidelijke communicatie en eerlijkheid. Een van de vrouwen waar ik met een warm gevoel aan terugdenk is m’n oma. Ik lijk ook op haar. Zij had hetzelfde gevoel voor rechtvaardigheid, was eerlijk, kritisch en praatte met een zekere passie.
Als ik de foto zie van ons samen op de Scheveningse pier – klein handje in grote hand – denk ik weer terug aan die keer dat ik bij haar mocht logeren in haar flat in Heerlen en me de koningin te rijk voelde. Ik weet de straatnaam zelfs nog en de naam van de aardige bovenburen. In haar knusse keuken zaten we over van alles te babbelen terwijl ze heerlijke omagerechten aan het bereiden was. Ik voelde me thuis. Bij de herinnering aan haar draadjesvlees en lekkere aardappeltjes overgoten met overheerlijke omajus loopt het water me nog steeds in de mond. Maar het is veel meer dan dat. Ik voelde me welkom, geliefd en veilig. Te weten dat er iemand is die van je houdt om wie je bent en niet om wat je zou ‘moeten’ zijn/worden.
Marjelle
* Mensen die in korte tijd meer dan 150 persoonlijke blogs vanaf 2009 aan het doorspitten zijn en meermalen per dag terugkomen noem ik obsessief
Foto internet
Oma’s en opa’s zijn vaak een rolmodel voor kinderen.
Ik weet niet of ze een rolmodel was, maar we begrepen elkaar. 🙂 (H)erkenning en liefde, that’s what it’s all about…
* yep, obsessief for sure. Oma kunnen inderdaad een houvast zijn.
We zijn het eens.
Wat een mooi blog; dekt eigenlijk de lading niet wat ik wil zeggen.
Bedankt voor je compliment. Ik probeer in m’n persoonlijke blogs altijd zoveel mogelijk m’n gevoel te verwoorden zonder dat het suikerzoet wordt.
Mensen die je dat onveilige gevoel geven zijn psychopaten….Ze richten schade aan….Ik weet er alles van en het onttrekt energie aan je…..Blijf liefhebbend…..je bent geliefd Marjelle!
Laster richt veel schade aan. Dat bep. mensen die leugens toen blind hebben geloofd zonder mijn reactie te vragen vind ik nog steeds onbegrijpelijk en dieptriest. Gelukkig blijf ik geloven in de liefde.
Bedankt voor je like, Blew.
Mooi, dat veilige baken, dat je oma voor je betekende.
En de sterke, goede herinnering, die niet vervaagt…
Ja, dat is mooi, Bart.
Bedankt voor je like, Lis.
Oma’s, ik heb er zelf nooit een gekend, ze waren beiden overleden toen ik werd geboren. Maar het moet iets speciaals zijn, als ik zie hoe mijn ouders en schoonouders omgaan met hun kleinkinderen. Blij je terug te lezen Marjelle!!
Jammer dat je ze niet gekend hebt, Myriam.
Ik blog onregelmatig maar daar komt wrs op korte termijn verandering in. Een soort van experiment. Wordt vervolgd. 😉
Ben benieuwd
Dag Marjelle, ik nomineer jouw blog voor de Liebsteraward. Morgen komt mijn blogpost online met meer informatie hieromtrent. Omdat je een heerlijke blogster bent!!
Heel leuk, zo’n teken van waardering! Ik kan alleen niet beloven of ik eraan meedoe, lig ook momenteel in de lappenmand, maar ik kom wel even bij je lezen.
Oei, da’s jammer. Niets aan te doen. Bezorgt je anders wel extra lezers denk ik. Hou je taai hé
Die extra lezers wil ik wel, hoor. 😉 Thanks.
Dat dacht ik wel, en die verdien je ook!!!
🙂
Oh, je zult maar niks te doen hebben 😉 (pittige aantalletjes..)
Mooie warme herinneringen!
Nou nee, dat ligt anders, dit zijn mensen die ik ken van lang geleden, een ervan heeft zeer veel ellende veroorzaakt.
Inderdaad! 🙂
Wat een heerlijke schrijfpen heb jij. Het lijkt alsof elk woord van je zinnetjes zorgvuldig werden gekozen en op een liefdevolle manier aan elkaar werden gebreid tot een perfect stukje.
‘Draadjesvlees’, of ‘Boellie’ zoals wij het zo sierlijk zeggen in ons West Vlaams. In het Italiaans heet dit ‘osso bucco’, veel sjieker 🙂 !
Ik denk niet obsessief te zijn, maar zal je schrijfsels toch volgen…
Welkom en bedankt voor je mooie compliment, Thomas.
Osso bucco klinkt inderdaad nog lekkerder. 😉
Leuk dat je mijn blog volgt. Klopt, een geïnteresseerde lezer is heel wat anders…
Bedankt voor je like, Ellen Denkers.