Klik op de foto voor een groter formaat
Gisteren op de terugweg na de zoveelste huisbezichtiging zonder resultaat, ditmaal een benedenwoning op de Paradijslaan in Kralingen-Crooswijk, zag ik aan de overkant een baksteenrode muur waar groen bovenuit stak. Aangezien ik toch zeeën van tijd had besloot ik er een kijkje te nemen. ‘Begraafplaats St. Laurentius‘ stond er met grote letters op het bord. Al heb ik helemaal niets met begraafplaatsen, kruisen of religies, op de een of andere manier voelde ik toch de behoefte om door de poort naar binnen te lopen. Het was ijskoud, ik huiverde in m’n winterjas. De graven waren zachtjes toegedekt met sneeuw, hier en daar stond een altijdgroene spar. Het was ook stil, alleen ik, de doden en een voorbijhuppelend konijntje waren aanwezig. Toen ik daar zo stond te midden van de diverse grafstenen, sommige bedolven onder bloemen, en de liefdevolle inscripties en hartekreten las voelde ik opeens een ander soort energie. Zomaar tussen twee graven in sprongen de tranen in mijn ogen. Toch was het goed om daar te zijn, al was het maar voor even.
Marjelle
Gratis e-books
Recente reacties
- Marielle op Tilburg spoort wel!
- Ron op Tilburg spoort wel!
-
Recente berichten
Categorieën
MEER LEZEN?
Berichten RSS
Links
Gedachtenwolk
beer blijdorp blog blogger buren burenoverlast crooswijk dieren Diergaarde Blijdorp festival fietsen film foto fotograferen fotografie gedicht gedichten gezondheid ingrid michaelson kralingse plas kunst kunsthal lente liefde Loesje mensen Moerenburg muziek natuur natuurfotografie persoonlijk politiek rotterdam scheveningen strand stress tilburg verhuizen verhuizing vriendschap winter witold riedel zee zomer zoo
Die Engel is oververmoeid. 🙂
grH
Ze is net als ik de winter beu. 🙂
Bedankt voor je like, Klaas.
Jammer dat je woningbezichtingen nog niets voor je opgeleverd hebben.
En ja, wat ben ik die winter ook zat, ik ben al blij met nu in ieder geval weer een paar dagen dooi (count your blessings…) 🙂
Ja, heel jammer. Ik probeer de moed erin te houden en door te blijven zoeken, maar het is erg lastig omdat de meeste makelaars iemand met een vaste baan eisen en dan mag ik dus naar de meeste bezichtigingen niet eens toe.
Precies, bijna steken de tulpjes hun kopjes weer boven de grond of doen ze dat nu al.?. 😉
Mooi, die bloemen op het graf. Teken dat de overledene nog niet is vergeten.
Ja, heel recent eropgezet zo te zien en dapper de kou trotserend.
Hopelijk vind je snel iets.
Hoop het ook! Probeer mezelf op te peppen, maar soms lukt dat niet meer.
Treurig, Marjelle
Maar wel inspirerend 😉
Hongerwinter 2013
Al woningzoekend
Op een kerkhof sterven van
De huizenhonger…
Ja en nee, het was treurig met een vleugje melancholie, maar toch was ik blij dat ik het gedaan had.
Eindelijk een ander rustig huis in Rotterdam zou heel veel schelen idd…