Tagarchief: onderbuik

Waarom ik geen aardling ben (part 1)

Af en toe bekruipt me het gevoel dat ik in het verkeerde land geboren ben. Dingen als de Elfstedenkoorts bijvoorbeeld gaan geheel aan mij voorbij. Toen ik die goedgemutste mannen vorig jaar met peilstokken in de weer zag en diepserieuze gezichten zag trekken bij P&W zapte ik heel snel weg. Ik word er niet warm of koud van. Onlangs las ik dat Kate, ja die van William, in verwachting is en hoorde op tv een aantal Britten euforisch praten over een nu onvergetelijke kerst, weer zo’n momentje van vervreemding. Het Engelse koningshuis of dat van Oranje, het doet me niets. Of ze nu al koekhappend en wc-pottengooiend op de foto staan of vanuit een koets de massa toewuiven, met verwende prins(ess)en heb ik niks en in sprookjes geloof ik niet. Ik hou vooral van wie níet in het sprookje past.*

Foto Witold Riedel

Voetbal, elf mensen die bloedfanatiek
achter een bal aanrennen waarbij de emoties soms zo hoog op kunnen lopen dat je het woord spel best kunt vervangen door oorl0g. Of een evenement als de Olympische Spelen waarbij half Nederland uitzinnig is bij de zoveelste gouden plak. De vreugde om die paar seconden sneller, het verschil tussen winnen en verliezen, het gaat volkomen langs me heen. Niet alleen dan krijg ik een gevoel van anderszijn, het komt veel vaker voor, bijvoorbeeld als ik op ‘social’ media lees hoe wildvreemden elkaar soms volkomen verrot schelden en de onderbuikgeluiden me om de oren vliegen. Af en toe bekruipt me het gevoel dat ik op de verkeerde planeet geboren ben. Misschien toch maar een enkeltje Mars nemen in 2023?
Marjelle

*Uit ‘Het moest maar eens gaan sneeuwen’ Tjitske Jansen