Herhaling van zetten

Terrasjes en boten liggen er nog net zo bij als een tijd geleden, ook het geluid van slijptollen op de achtergrond klinkt vertrouwd. Mijn Oude Haven, mooie plek met uitzicht op de ranke Zwaan en het monumentale Witte Huis met z’n groenwitgestreepte luifels, zelfs de wolkjes kijken nog even schaapachtig als vorige keer. Een zwanenpaar glijdt statig over het water, de voorste draait z’n slanke nek nog even om, ‘volg je me wel?’ hoor je hem bijna denken.

Rechts van mij staat een in blauw gaas gehuld gebouw, daar heeft imto Benelux de hand in gehad blijkens het bord. Alleen de balkons zijn naakt zodat de bewoners af en toe lucht kunnen happen. [Overal is aan gedacht.] De hijskraan erachter, pal naast de kubussen waarin ik altijd nog een blik wil werpen, draait overuren. Rotterdam bruist en ik kijk toe.
‘Zwaan kleef aan’ schiet me plotseling te binnen terwijl ik me afvraag waar het donzige stel is gebleven. Waarom springen soms de vreselijkste zinnetjes in je hoofd om er vervolgens met geen tien paarden meer uit te willen…


Dat doet me denken aan dat ene paard in Spanje waar ik bijna van afviel toen hij me onder een boom klem had gereden en ik half aan een tak hing, maar dat is een heel ander verhaal net als dat van die paardrijlessen in België waarbij ik elke keer met angst en beven boven op zo’n gigantisch beest klauterde. 
‘Alles van waarde is weerloos’ staat er nog steeds op het gebouw voor me, de zon schittert op het water en brandt op m’n gezicht, ook dat is niet veranderd.
Sommige dingen blijven hetzelfde zonder monotoon te worden en dat heb je met mensen soms ook.
Marjelle


Overboard Ingrid Michaelson

15 Reacties op “Herhaling van zetten

  1. Ja, je laatste zin kan ik onderschrijven…zo volg ik graag een zelfde wandel- of fietsroute, door de ‘vastigheid’ leer je allerlei dingen/dieren/mensen kennen op die route…en zie je door de seizoenen heen de kleine veranderingen en verschuivingen.
    Allemaal dingen die je mist, als je altijd maar alternatieve routes kiest…. πŸ™‚
    Ik had ook zwanen verwacht, maar de nijlgans is me even lief… ‘All god’s creatures, big and small‘.. πŸ™‚

  2. Het kan allebei z’n charme hebben, Bart. πŸ™‚ Met voor mij de nadruk erop (wrs bedoel je dat ook) dat sommige dingen / mensen nooit vervelen althans i.i.g. hun eigen schoonheid houden.
    Leuk dat m’n fototitels ook gelezen worden. πŸ˜‰ Oeps, ik zal maar niet zeggen wat ik dacht dat het was. :0)
    Doet me denken aan die dierenartsserie ooit, maar dan zonder god, dacht ik. πŸ˜‰

  3. Ja, het heeft voor mij ook allebei zijn charme, soms nieuwe onbekende ‘paden’, maar ook regelmatig het vertrouwde….en dat bedoelde ik inderdaad, dat mooie dingen en mensen dus niet gaan vervelen, integendeel.
    Het zou best wel kunnen, die titel van die dieren(arts?)serie……het was in ieder geval een gevleugelde Engelse uitdrukking, die ik nog van vroeger kende. En waar ik dus erg achter sta… πŸ™‚
    En die fototitels is een leuke optie, die ik dankzij jou ook (weer) af en toe kan gebruiken.
    Maar de meeste mensen hebben geloof ik geen idee….je moet het wel weten, hè, dat het bestaat, en kan… πŸ™‚

  4. Was dat niet James Herriot, die Britse dierenarts? (en ik geloof dat het All creatures great and small was). Ik vond het een vreselijke serie, dat ge-idealiseerde portret van leven op het platteland in de jaren vijftig, getsie.
    Sommige dingen en mensen vervelen nooit, maar in mijn ervaring komt dat toch vooral omdat ze in beweging blijven en, zij het soms in details, veranderen.

  5. Ja, ik begrijp wat je bedoelt, Bart. πŸ™‚ Heb even die serie voor je opgezocht, het heet ‘All Creatures Great and Small’ (James Herriot), heel erg Engels.
    Klopt, je moet wel even met je muis over de foto glijden en dan zie je de titel oplichten. πŸ˜‰
    Edit: onze reacties kruisten, M.O. We bedoelen i.i.g. dezelfde serie. πŸ™‚ Nou, vreselijk gaat mij te ver, maar goed ieder z’n smaak, ik vond hem toen best aardig. πŸ˜‰ Tuurlijk was hij geidealiseerd, maar daar keek ik wel doorheen. ;))
    Ik snap ook wel wat jij zegt, en daar ben ik het (groten)deels mee eens, ik weet hoe belangrijk beweging / in beweging blijven is, maar toch kan soms ‘hetzelfde’ meer zijn en ‘anders’ minder zijn. Ik zie beide kanten, waarbij het in dit verhaal (mij) uitkwam om de ene kant meer te laten zien. πŸ™‚

  6. @Marjelle: Maar wie gaat er dan ook paardrijles in België nemen. Hoe kom je erbij; als je pech hebt galoppeert zo’n peerd de taalgrens over en moet jij meteen in het Frans gaan beginnen…
    Wel leuk blog natuurlijk. Ik had het vanuit de andere kant al bekeken en je een kudokadootje gegeven ;-)))
    Groet,
    Kokopelli

  7. Maarreh… ik woonde in België (2-16 jaar), Kokopelli, mag het dan wel? ;)) Nu je het zegt, ik herinner me nog Franse aanwijizingen als ‘au trop!’, maar kan het met google niet vinden, dus ik zal het wel verkeerd onthouden hebben. πŸ˜‰
    Bedankt, ook voor je kudocadeautje, ik had nog een reactie geschreven o.a. over sprinkhanen. πŸ˜‰
    En alvast welterusten voor straks!

  8. @Marjelle: Ik zag jouw opmerking staan. Maar mijn blogje opent met een onschuldig plantje. Niks engs aan…
    Ik wist niet dat je in België hebt gewoond. Een leerzame avond, nou ja nacht dus.
    En inderdaad, hoogste tijd om onder de dekens te gaan. Morgen moet ik weer behoorlijk vroeg op.
    Sleep well,
    Kokopelli
    PS. Mooie mannen: grinnik, Bartholomeus maakt echt niet zulke cruciale typfouten… ;-)))

  9. Ooit, toen ik nog uitging, en werkte in één van de kubussen, kwam ik veel bij de Oude Haven. Ik ben er nu al heel lang niet geweest; misschien, als ik er nu zou komen, zou ik veel veranderd vinden… want het kan toch eigenlijk niet dat in deze stad iets jarenlang het zelfde blijft?

  10. Mooi blog weer Marjelle,
    Ach, de oude haven. Ik kwam er nauwelijks vanwege het hoge gehalte aan corpsballen destijds (jaren tachtig en negentig). Ik weeet niet of dat nu veranderd is. Ik heb er wel gewerkt, als barman in Popocatepetl, waar ik heerlijke cocktails maakte die geserveerd werden bij het smerigste Mexicaanse eten te wereld. Mexicaans eten verzieken, daarvoor moet je als kok van goede huize komen en dat huis stond in dat geval op de Canarische eilanden. Vandaar wellicht….
    groet,
    cor

  11. *M’n jeugd heb ik in Sint-Pieters-Woluwe (Brussel) doorgebracht, Kokopelli, dus ik praatte vroeger zelfs Vlaams. ;)) Het is nu te laat (of te vroeg) voor welterusten, goeiemiddag dus!
    Klopt, dat leek me ook niet, ik dacht even dat Bart het over de mooie mannen onder de katten had, maar toen bleken het mooie kattenmanen te zijn. πŸ˜‰
    *Deze stad bruist idd, Easywriter. πŸ˜‰ Maar sommige dingen blijven wel hetzelfde, zoals in dit geval de zon, het uitzicht op de Zwaan en het Witte Huis, de sfeer… Geef anders maar een keer een gil als je zin hebt, dan laat ik je de Nieuwe Oude Haven zien. πŸ™‚
    *Bedankt, Cor. Het valt nu wel mee met het aantal corpsballen, geloof ik, maar ik ga ook meestal ’s middags, dat scheelt wrs een hoop ‘ballen’. πŸ˜‰ Ik heb ooit nog eens gesolliciteerd bij Popocatepetl (alleen al de naam uitspreken vergt enige oefening), vraag me niet als wat. πŸ˜‰ Vreemde combinatie idd, een Canarische kok die Mexicaans kookt (althans een poging doet). Weet je dat ik nog nooit een cocktail gedronken heb (ja, nu wel). πŸ™‚

  12. Mooie overpeinzingen. Ik ben nog nooit in Rotterdam geweest, maar je wekt wel nieuwsgierigheid ;-))
    Nog niet naar het strand geweest trouwens, wel op de hei.

  13. Dank, Heyta, en altijd leuk om de nieuwsgierigheid voor mijn nieuwe oude stad op te wekken! πŸ™‚
    Ik benoem mezelf officieel (not) tot Rotterdam-promotor. ;)))
    Hopelijk was het lekker op de hei, ik werd gisteren onverwacht naar het strand van Scheveningen geroepen, tweede keer in korte tijd.

  14. Moor hoor, Marjelle! Zo zie je maa’, dajje ech nie azzun Rotte’damme’ gebore’ hoef te weze, ommun goeie Rotte’damme’ te zijn.
    Loop voor je eigen verrassing ook eens langs de Galerie op de Rotte. Het gevoel van ‘Altijd hetzelfde en tóch altijd weer anders’ kun je daar ook heel mooi krijgen. Bovendien zijn de leuke, nieuwe horeca-gelegenheden in Het Oude Noorden niet meteen van die ballententen.

  15. Klopt, als je hier maar lang genoeg gewoond hebt (hoewel dat hoeft ook niet eens per se) en goed om je heen kijkt, dan zie je ook een heleboel mooie dingen. πŸ™‚ Ben benieuwd naar de Galerie aan de Rotte, fiets ik binnenkort eens naartoe.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.