Toen – hartje winter
Op zoek naar een leuke locatie besluit ik m’n grenzen te verleggen en winterhard door te trappen ver voorbij Oostplein en Erasmusbrug ondanks m’n pijnlijke schouder en de niet bepaald zachtzinnige aanpak van m’n fysiotherapeut. Het is best fris hier in het Kunsthalcafé, ik verlang naar een zinderend openhaardvuur en warm m’n handen aan het theeglas bij gebrek aan beter. Schrijven lukt nauwelijks, m’n pen komt niet vooruit op het papier, eerst moeten m’n vingers ontkleumen. Foto’s maken ín de sneeuw is niet echt m’n hobby. De eerste die er daarnet aan moest geloven was het konijn voor de Kunsthal dat er nogal kouwelijk bij lag.
Vervolgens gleed ik via de Rubensbenen naar het beijsde bruggetje, waar ik moest oppassen dat ik niet m’n nek brak terwijl ik het witte landschap fotografeerde. Rotterdam rilt net als ik en ik besef dat ik nog een extra laagje aan had moeten trekken, want op de fiets was het bérekoud. Gelukkig heb ik wel superdikke sokken aan. Zo meteen moet ik dat hele eind weer terugfietsen, bepaald geen aanlokkelijk vooruitzicht. Het liefst zou ik nu onder een dubbeldonzen dekbed wegkruipen in plaats van in de vrieskou door Rotterdam karren met aan het eind als beloning nog even ‘gezellig’ boodschappen doen bij AH.
Glühwein… zou dat lekker zijn?
Marjelle
The snow it melts the soonest Sting
*Niet eerder gepubliceerd blog
Nu – hartje zomer
Patient Patient The Morning Benders
Helemaal goed!
Net zoals jouw reactie, Blew! 😉
Zo’n blog is wel verfrissend, met zulk weer! aahhh…!
Dat was nu ook precies de bedoeling, Wattman! 🙂
Het lag ook maar te verstoffen op de blogplank samen met nog een hele rits lotgenootjes… 😉
Dat is even wat anders ja! Vorige week kocht ik een katoenen dekbed. Dat kun je enkel verdagen nu 🙂
Het weer is ‘180 graden’ omgedraaid, Kitty. 😉
Idd onder een dun katoenen overtrekje lig ik ’s nachts te ademen, heel zachtjes, want elke beweging kost energie. :p)
Mooi he ? Die contrasten die we hier hebben in dit kikkerlandje..
Nou, eerlijk gezegd, mag het van mij altijd lente en zomer zijn, Flo, dat zijn m’n zuidelijke wortels (al staan die niet in m’n paspoort, het is meer een gevoel). 😉
Marjelle, mooi contrast blog, maar als ik het voor het zeggen had???? Ging de lente over in de herfst en dan weer lente, herfst:-))))))
Je zou er bijna van gaan bungeejumpen.
Ik heb ook liever tien keer het huidige weer dan die kou. Ondanks de mooie winterse plaatjes.
*Ha ha, ja, zo heeft iedereen zijn eigen voorkeur, Antoinette!
*Met de nadruk op ‘bijna’, Martin! 😉 Een bungeejump(st)er fotograferen daarentegen heeft weer wel wat, maar ze hadden er geen zin deze afgelopen maandag – en ik lette niet op…
*We zijn het eens, ZJ, ik hou het meest van zonderjasweer. 🙂
Zo’n type ben ik ook.
Ha, heerlijk verkwikkend, zo’n ijs- en ijskoud blog, ja! :-))
Goed getimed, Marjelle.
Ik heb qua weer-wensen geloof ik dezelfde voorkeur als Antoinette….voor mij mag het zelfs lente-nazomer-lente-nazomer…enzovoorts zijn. Lijkt je dat ook niet wat? 😉
Zomergroetjes, Bart
*Dan kun je nu je hart ophalen, ZJ. 🙂
*Ik dacht al dat het jou wel zou aanspreken, Bart!
Vond het wel tijd voor een afkoelblogje, letterlijk en figuurlijk, maar dat laatste bedenk ik er nu pas bij. 😉
Lente-nazomer-enzovoort klinkt mij al weer wat warmer in de oren dan het H-woord. 🙂
Warme groetjes terug!
grappig om je in de hitte de kou voor te stellen.
Vond ik ook, Ton. 😉Iets anders: ik vraag me af wie de mystery man / woman van de RUG is die vandaag al voor de derde keer is teruggekomen en iets van veertig blogs heeft zitten lezen? Jaja, dan word ik een beetje nieuwsgierig. 😉
Mar,ben je down?
Ik vraag mij af waarom je nu op het mooiste moment van het jaar
de tijd waarin ik het levenslicht aanschouwde,
rept over kou en sneeuw?
O,I see…het was ironie.
Ik lees de grappen in je reactieveld!
Desondanks voel ik al vanaf het begin als ik jouw teksten lees
een hardnekkig diep verdriet.
Het kan ook van mij zijn,hoor?
Sting versterkt de melancholie door zijn timbre uiteraard.