Tagarchief: Breda

Na een paar uur werken geef ik er de brui aan. Zal ik een fiets huren, op m’n dakterras uit de wind in de zon gaan zitten of… Ik spring gewoon in de trein naar Breda. Die gedachte komt opeens in me op en ik besluit er meteen gehoor aan te geven. Ik google nog snel op parken en groen en met een A4’tje vol aanwijzingen loop ik vervolgens de deur uit. Ruim een half uur later stap ik in Breda uit de trein. Op een steenworp afstand van het station ligt stadspark Valkenberg. De zon laat zich van haar beste kant zien en ik geniet van de wandeling en het lenteweer. In de verte zie ik een witglimmende ijscokar staan en nog verder weg schuimbekt een fontein. Wat is het hier weldadig groen. Op m’n gemak slenter ik door het park en kijk naar de verliefde stelletjes in het gras, spelende kinderen en families met limonadeflessen en broodjes.

Klik op de foto voor een groter formaat

Opeens besef ik dat er iets geks aan de hand is. Ik ben relaxed, hoef niet op m’n hoede te zijn. Er is geen hónd te zien, dringt het tot me door. Nergens een rottweiler die op je afstormt of een gefrustreerde pitbull die je begerig van top tot teen opneemt, in dit park heb je geen César Millán nodig die baas en hond een spoedcursus geeft. Er hangt hier een serene rust. ‘Mogen er geen honden in het park?’ vraag ik aan een voorbijgangster. Ze beaamt dat en vindt het de normaalste zaak van de wereld, maar in Rotterdam waar ik lang woonde en in Tilburg waar ik sinds kort ben zijn honden niet weg te denken uit parken. Met als dieptepunt – hoe mooi het bos ook is – de Oude Warande waar soms meer honden loslopen dan mensen. Ik hou veel van dieren, maar het zou fijn zijn als er niet alleen een veilig losloopgebied voor viervoeters is maar ook voor tweevoeters zoals in Breda.