Categoriearchief: Gedichten

Verzet begint niet met grote woorden

Moerenburg
Klik op de foto voor een groter formaat

Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in zijn kop krijgt

zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud

zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt

zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen
Remco Campert

De ogen van mijn eerste lief


Klik op de foto voor een groter formaat

Rood
Het terras lag soms blank van het water
en in mijn herinnering steeds
blinkend rood
maar in waarheid vaak bemost

Roze
De bleekroze bloemen op oma’s servies
ik kneep er uit een tube hardvochtig mayonaise op
Het behang van de kamer van de meid
Het gezicht van mijn lievelingspop
Die brak toen ik zes werd

Oranje
Een sinaasappel
voor de eerste fruitpap van mijn oudste zoontje
in het oranje bord
In de koralen kinderkamer
zijn pril protest

Geel
Een lepel in een ei
de dooier loopt over de witte
porseleinen rand

Groen
De muntdrank met ijs die mijn moeder bracht
omdat ik hard studeerde
De ogen van mijn eerste lief
het kroos van de vijver waarin mv verdronk

Blauw
Kobaltblauw de flessen op de schoorsteenmantel
en de mantel van het oud mariabeeld
de kristallen voor het raam
en de lucht na regen in april

Violet
Een zeldzame kleur in mijn kindertijd
de zijden bloes in de kast op zolder
En het eerste rouwlint dat ik zag
paars met goud rond witte lelies

Zwart
Zwart heeft vele tinten
diep en vaal en dof en schitterend en blinkend
Het zwartst is het zwart met mijn ogen
dicht voor ik slaap
Patricia Lasoen
(Uit: De witte binnenkant)

Langzame wereld


Klik op de foto voor een groter formaat

Wandeling
Onze gesprekken werden langzaam
onze vragen beantwoordden we met kijken
naar de langzame wereld om ons heen

de dorpen en landerijen in de diepte
de vogels bijna verdwijnend in de hemel

we gingen zitten kijken naar deze prachtige
onverschilligheid van de wereld
naar de overbodigheid van onze vragen
Rutger Kopland
(Uit: ‘Toen ik dit zag’, 2008)

Zondag


Klik op de foto voor een groter formaat

Zondag had ik me voorgesteld
in de hangmat door te brengen
tussen de stevige stammen van de bomen
dicht boven de aarde
en van de hemel ver genoeg verwijderd
om me een mens op zijn plaats te voelen.

Maar het regende.
Remco Campert

Foto gemaakt in Buitenom

‘Jonger wel, jij dus’


Klik op de foto voor een groter formaat

Aanbod
Langs deze, langs deze mij
deze mij onsympathieke
weg, schuilnamenlaan.

Wat zal ik zeggen? Ik ben
schorpioen en heb hobby’s, als
landschapsgeschiedenis enz.

Dat ik graag vis eet en veel lees
over vissen, dus waar ze van leven
en hoe wij van hen.

Verder een slank postuur,
afstand is geen bezwaar,
afstand is tijd en die neem ik

met iemand, met wijn erbij
en open haard soms ook
en graag mooi weer.

Jonger wel, jij dus, van hart,
longen enz. Ben zelf
intussen al over veel heen.
Joke van Leeuwen
(Uit: ‘Wuif de mussen uit’ Querido 2006)

Liefste

100_3985

Klik op de foto voor een andere invalshoek

ik zoek een woord
een heel nieuw woord
een woord dat niemand
kent
ik zoek een woord
dat zeggen wil
dat jij de liefste bent
Hans en Monique Hagen

Poëzie om te kussen

Dat ik je mis


Klik op de foto voor een groter formaat

“Voor jou zal ik het voorjaar schrijven
een boomgaard groen, een hemel blauw
ik geef je wat je hebben wou
en alle vogels mogen blijven.

Voor jou laat ik de wolken varen
als witte bergen naar de zee
ik neem de verte voor je mee
om in je ogen te bewaren.

Voor jou zal ik de lente zingen
de regen laat ik ruisen in de nacht
ik breng de wind tot rust en zacht
mag al wat was opnieuw beginnen.

Voor jou, mijn lief, leg ik mijn hart
wijd open in het voorjaarsgras.”
Johanna Kruit

Dat ik je mis Maaike Ouboter

Wanneer ik morgen doodga


Klik op de foto voor een groter formaat

Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad
hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens,
ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man
alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
Hans Andreus

Het is voorjaar, je wordt wakker


Klik op de foto voor een groter formaat

Er is iets in de zang van een merel
het is voorjaar, je wordt wakker

je ligt te denken in de nacht
het raam staat open – er is iets

waarvan de vogel zingt
en je denkt aan wat je moet opgeven

er is iets in je dat leeg is en het stroomt vol
met het zingen van die merel
Rutger Kopland

Brief uit het beloofde land


Klik op de foto voor een groter formaat

Je kunt gaan waarheen je wilt
maar er zit al weer zoveel terugkeer
in iedere stap en plaatsen van oud zeer
liggen in ieder landschap.

Ik moet al bijna huilen
als de avond in het dal warm
en volmaakt uit de bomen valt
alsof je voorgoed met de dingen
zou kunnen verdwijnen.

Hoe moet ik dat noemen liefje,
het doet niet zoveel pijn om pijn
te zijn, het maakt je niet blij
genoeg om blij te zijn.

Het beloofde land is verboden
Rutger Kopland