Tagarchief: geboortestad

Beelden aan zee

Een Pavlov-reactie kreeg ik niet bepaald bij het restaurant, maar misschien gaan I. en ik er een andere keer naartoe als de huisband op vakantie is. Ze waren best goed, alleen hou ik niet van jazz, zeker niet als de klanken zo hard je oor in geslingerd worden dat elk gesprek onmogelijk is. Terwijl ze er lustig op los speelden aten we een ovenheerlijke ciabatta en gebaarden af en toe naar elkaar dat het lekker was. Ons volgende adres werd Het Wapen van Den Haag, een leuk, sfeervol stadscafé waar we al eens eerder geweest waren. Heerlijk zo’n jazzlezz omgeving, in plaats daarvan werd er onder andere Coldplay gedraaid. Door het enthousiasme van I. word ik nu iets nieuwsgieriger naar mijn geboortestad, waar ik me overigens weinig van kan herinneren omdat ik al als peuter van twee moest verkassen naar Brussel.

waarschijnlijk zal ik in de toekomst vaker naar den haag gaan, ik ben ook benieuwd naar de flora & fauna en verlang naar de zee op een tramworp afstand. ondertussen vertelt i. me over plannen om hier te gaan wonen. goed nieuws, denk ik, dat is een stuk dichterbij dan nu. ‘ik zou ook wel willen verhuizen’, hoor ik mezelf opeens zeggen. het is voor het eerst dat ik het uit durf te spreken na die verhuizing out of hell, gevolgd door anderhalf jaar waarin m’n woongenot steeds meer ingeperkt werd door de olifanten boven en de driftbuien van de benedenkinderen. maar hoe vind je een ander huis als je geen werk hebt en relatief kort staat ingeschreven in rotterdam, dat wordt erg lastig. samenwonen is ook al geen optie, aangezien de man op het witte paard met bijbehorend kasteel voornamelijk in sprookjes voorkomt.
marjelle


i let love in nick cave