Mooi Stonesnummer, leuk dat het vanaf vinyl gespeeld werd… 🙂
En de lp was met het artwork zijn tijd al vooruit, vind ik, het is pas veel later echt ‘in’ geworden.
Eindelijk weten we wie Marjelle is! Een geweldige foto van je! Ik ben gek op vrouwen met zoveel mogelijk tattoos en nylonkousen met naad. Jij voldoet helemaal aan mijn ideaalbeeld! 😉
Helaas is dat juist. Echter, het virtuele leven kan fantastisch zijn. Jij had bijvoorbeeld mij en de andere bezoekers van je weblog in de waan kunnen laten dat jij het bent op bovenstaande foto. Het zou je bezoekersaantallen onmiddellijk flink vergroten.
Op mijn linker scheenbeen. Hij moest sowieso links, omdat ik de rechterkant van mijn lichaam niet onder controle kan houden. Beetje lastig tijdens het tatoeëren :-). Ik wilde er ook niet al te opzichtig mee te koop lopen. Waar zit die van jou?
Ongetwijfeld, Ko, en het soort van virtuele leven waar ik helemaal niets mee heb, dus geen haar op m’n hoofd om me zo te ‘profileren’. 😉 Ik heb een hekel eraan als mensen zich anders voordoen dan ze zijn en de avatar van een of andere zwijmelfiguur voeren en dan doen alsof zij dat zelf zijn. Vind ik bij M/V allebei even erg. 😉
Dat is nu eens een leuk onderwerp waarover ik een blog ga schrijven want ik heb een andere mening dan jij. De virtuele wereld kan NOOIT de echte wereld benaderen. Virtuele vriendschappen zijn daarom vrijwel nooit echte vriendschappen. We “zien” altijd maar een klein stukje van de persoon achter de Avatar. Dat geldt ook voor boekenschrijvers die heel anders blijken te zijn dan we vaak denken.
Mooi dat ik je inspireer. 😉 Ik zeg trouwens nergens dat de virtuele wereld hetzelfde is als de echte wereld, integendeel, je mist sowieso alle verbale en non-verbale communicatie. Ik had het over je anders voordoen dan je bent. Wat betreft vriendschap, je zegt het zelf al, virtueel contact heeft in de meeste gevallen niets met echte vriendschap te maken. Dat je maar een klein stukje ziet van de mens achter de avatar is waar, maar ook in het echte leven zie je veelal maar een deel van wie die persoon echt is.
Nu nog een echte tattoo!
Ik heb er eentje. 😉
Hé bah … geen schilderijtjes op m’n lijf 🙂
Een paar mooie tatoeages kunnen wel mooi staan vind ik, helemaal vol’geschilderd’ hoeft voor mij ook niet.
Mooi Stonesnummer, leuk dat het vanaf vinyl gespeeld werd… 🙂
En de lp was met het artwork zijn tijd al vooruit, vind ik, het is pas veel later echt ‘in’ geworden.
Vind het ook een mooi nummer, lang niet meer gehoord. 🙂
Ik heb er ook eentje (tattoo) :-).
Waar zit die van jou?
Eindelijk weten we wie Marjelle is! Een geweldige foto van je! Ik ben gek op vrouwen met zoveel mogelijk tattoos en nylonkousen met naad. Jij voldoet helemaal aan mijn ideaalbeeld! 😉
Mooi, het is m’n tegenbeeld. 😉
Daar gaat mijn droom, snik……… 🙁
Life is a bitch. 😉
Helaas is dat juist. Echter, het virtuele leven kan fantastisch zijn. Jij had bijvoorbeeld mij en de andere bezoekers van je weblog in de waan kunnen laten dat jij het bent op bovenstaande foto. Het zou je bezoekersaantallen onmiddellijk flink vergroten.
Op mijn linker scheenbeen. Hij moest sowieso links, omdat ik de rechterkant van mijn lichaam niet onder controle kan houden. Beetje lastig tijdens het tatoeëren :-). Ik wilde er ook niet al te opzichtig mee te koop lopen. Waar zit die van jou?
Die van mij zit op m’n bovenarm, hij is klein en simpel.
Ongetwijfeld, Ko, en het soort van virtuele leven waar ik helemaal niets mee heb, dus geen haar op m’n hoofd om me zo te ‘profileren’. 😉 Ik heb een hekel eraan als mensen zich anders voordoen dan ze zijn en de avatar van een of andere zwijmelfiguur voeren en dan doen alsof zij dat zelf zijn. Vind ik bij M/V allebei even erg. 😉
Dat is nu eens een leuk onderwerp waarover ik een blog ga schrijven want ik heb een andere mening dan jij. De virtuele wereld kan NOOIT de echte wereld benaderen. Virtuele vriendschappen zijn daarom vrijwel nooit echte vriendschappen. We “zien” altijd maar een klein stukje van de persoon achter de Avatar. Dat geldt ook voor boekenschrijvers die heel anders blijken te zijn dan we vaak denken.
Mooi dat ik je inspireer. 😉 Ik zeg trouwens nergens dat de virtuele wereld hetzelfde is als de echte wereld, integendeel, je mist sowieso alle verbale en non-verbale communicatie. Ik had het over je anders voordoen dan je bent. Wat betreft vriendschap, je zegt het zelf al, virtueel contact heeft in de meeste gevallen niets met echte vriendschap te maken. Dat je maar een klein stukje ziet van de mens achter de avatar is waar, maar ook in het echte leven zie je veelal maar een deel van wie die persoon echt is.
Dat is goed genoeg. Als je er maar tevreden mee bent.
Is prima zo.