‘Zoek nooit naar een pasfoto’… als je niet in een ondoordringbaar woud van afbeeldingen in Picasa wilt belanden. Een uur later bedenk ik dat ik misschien beter meteen naar het origineel had kunnen zoeken in plaats van naar de gescande versie. Onderweg ben ik mezelf, vroegere plukjes familie en belangrijke mensen in vele gedaanten en verschillende levensfasen tegengekomen, soms vertederend, soms confronterend. ‘Ik moet die pasfoto vinden’, dramt een stemmetje, ‘anders kan ik de Voordeelurenkaart* niet aanvragen’. Nu ik steeds vaker de trein neem is het doodzonde om elke keer het volle tarief te betalen. Bovendien heb ik het afgelopen jaar exact 0,00 € verdiend, de gedachte eraan trekt m’n stressniveau weer omhoog en de titel van een tv-programma schiet door me heen. Maar waar heeft dat ding zich verstopt?
‘Zoek nooit naar een pasfoto’… als je niet wilt dat bijna vergeten flarden uit je leven voorbijflitsen, in een la ontdek ik nog spullen uit Weesp en eenzame sleutels waarvan niemand meer weet op welk slot ze ooit hebben gepast. Ik smijt het grootste deel weg, loop vervolgens naar de mailstapel op de plank en wil die ook in zijn geheel weggooien, maar bedenk me en blader er toch even doorheen. M’n blik blijft hangen bij een mail van M., iemand waar ik een tijdlang intensief mee heb geschreven. Het verrast me enigszins hoe leuk onze mailtjes waren. Nog steeds denk ik regelmatig aan hem, al is het nu ruim een jaar geleden dat we voor het laatst contact hadden.
‘Zoek nooit naar een pasfoto’… als je je ex niet wilt tegenkomen. Ik zie vertederende berenkaarten en bedenk dat m’n exen behalve iets liefs ook gemeen hadden dat ze ieder op hun eigen manier moeite haddden met confrontatie, dat in combinatie met het feit dat ik weleens feller overkom dan ik werkelijk ben. Door alle ellende van de afgelopen jaren ben ik flexibeler geworden, al heb ik deep down inside nog steeds een stoere kant. Plotseling zie ik een recente naam voorbijkomen, ik leg het A4’tje apart en gooi vervolgens de rest van de mail in de vuilnisbak. Het is nu twee uur later, nog steeds geen pasfoto, wel veel herinneringen. Soms zoek je iets en vind je wat anders. Ik voel me opeens een beetje verloren, al is er door een aantal mensen veel van mij gehouden. Of misschien juist daarom.
Marjelle
Love of my life Queen
Foto Beer Witold Riedel
*Inmiddels is-ie alweer een tijdje in m’n bezit en trein ik door Nederland & België
Bij het station staat toch een pasfotoautomaat? Maar dan kun je weer niet heerlijk snuffelen in je eigen verleden. ‘Ochgod wat zág ik er toen uit’, ‘nee maar, die heeft ook een dikke kop gekregen’, ‘verdomme, is zij al tien jaar dood?’….
Ik word altijd erg rustig van zulke vaststellingen. Ik moet het binnenkort nog eens doen.
Laat mij nu gisteravond precies hetzelfde zijn overkomen… origineel voor grijpen (hoop ik dan ook maar weer..), maar nee hoor…
Als je met je muis over het roodgedrukte woordje ‘pasfoto’ glijdt, Wattman… then all will be revealed. 😉
Nou, ik was veel aardiger tegen mezelf en over anderen, hoor. 😉 We zagen er juist allemaal zo lief uit en nog steeds wel.
Edit: veel plezier met fotosnuffelen binnenkort!
Onze reacties kruisten, Grutte. Gelukkig heb ik uiteindelijk, maar dat was later, toch nog die gescande versie gevonden. 😉 Hm, dus nu heb je geen van twee…
Jawel, het origineel…. 🙂 Het is verleden tijd immers….
Je hebt toch een prima camera denk ik dan? Of is dat te moelijk om daar een pasfoto mee te maken?
Maar ja, wel weer een bijzondere gebeurtenis om zo in het verleden te duiken. Soms wil je het niet weten, maar soms moet je er weer even naar kijken om het onderscheid te kunnen maken.
Die onderste foto van beer herinner ik me nog van al weer een tijd geleden in een blog van je. Brilliant!
Ook weer erg leuk dus om terug te zien. Niet eens een ex :-))
*Omdat je schreef dat het origineel niet voor het grijpen lag, Grutte. 😉
*Voor een pasfoto niet echt geschikt idd, Aad, en bovendien had ik geen zin om op te zitten & pootjes te geven voor de camera. 😉
Het was wel bijzonder, en ik denk ook goed om dat weer eens te doen, het verleden is niet een of ander donker gat, maar het hoort bij mij net als het heden en de toekomst. Eigenlijk wil ik het wel weten, al is dat niet altijd pijnloos, deze keer viel het wel mee, maar dat komt natuurlijk omdat ik zo’n diehard ben. 😉
Ja, leuk dat je je die Mona Lisa-foto met Beer nog herinnert, hij wilde weer eens in de aandacht (een hoop gebrom) en ik kan hem geen ongelijk geven. Bovendien als hij me met z’n fluwelige kraaloogjes aankijkt, dan is elk verzet zinloos. :p
Niet eens een ex idd, en hoog tijd voor een keer een niet-ex.
Ik hoef niet eens een pasfoto te zoeken of ik kom al weer de wereld herinneringen tegen. Een paperclip of een kassabonnetje will do. Herken het gevoel, daar zit je dan. Met al die foto’s, brieven, mails. Je hebt van veel mensen gehouden, en veel mensen ook van jou. Maar nu zit je alleen, met je dozen vol oude dromen.
Ik kan dat echt overvallen worden door een tsunami van melancholie. Waar ik dan ook even lekker in zwelg overigens..
Heerlijke foto, die onderste. Ik heb ook een ex waarmee ik dit soort dingen ( ja echt, ook met zo’n beertje !) deed. .. Heerlijk.
Ja, dat heb ik soms ook, Flo, kan met een boek zijn dat we samen vertaald hebben of een lieve tekst op een cd, maar ook met heel andere dingen. Nou zijn die herinneringen niet allemaal zo oud, hoor, anderhalf jaar vind ik bv. nog een erg jonge herinnering (H.).
Zwelgen doe ik dan weer niet, maar iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt. 😉
‘The man with the child in his eyes’, Flo. 🙂
Je hebt beren en beren.
Deze laat je gewoon fluitend passeren, want niet wat je wanhopig zoekt.
‘Je hebt beren en beren’, jaja, Landheha, zo kan ik nog even doorgaan, ‘je hebt mensen en mensen’, ‘je hebt idioten en idioten’, …
‘Deze’, waar heb je het nou weer over??? Ah, projectie, en niet de eerste keer, jij bent dus wanhopig op zoek als ik het goed begrijp. Vind ik niet echt verstandig, want het komt nl. zoals het komt, alleen zonder humor gaat dat een stuk lastiger. 😉
Heerlijk om tussen oude foto’s te zoeken, dat deel van je leven dat achter je ligt. Met de goede en minder goede herinneringen.
het ergste is, Marjelle
als hun blikken op papier
hun zwijgen nog versterken
me weerloos maken voor hun lier
dan ga ik alles weer opmerken
en word ik een hele felle
bijtend zure of geilende pier
terwijl zij, dooien, zelf geen zier
meer geven om mijn temperament
zit ik mijn hart te lijmen om een vent of wijf
kijken zij me aan, open, lief, strak of stijf
denkend die gozer heb ik nooit echt gekend.
Ik heb drie fotoalbums met foto’s tot ongeveer tien jaar geleden. Daarna ben ik opgehouden met het verzamelen van foto’s van mezelf en anderen. Ik ben toch meer een man van herinneringen. Die haal ik spontaan op. Kijk ik op een onbewaakt moment dan toch nog eens een fotoalbum in, dan komen dezelfde herinneringen weer boven. Mijn geheugen laat me vooralsnog niet in de steek :-).
Ja, je komt van alles tegen hè, tijdens zo’n zoek-en bladertocht door het verleden…
Al die herinneringen en associaties…
*Ook leerzaam af en toe, Antoinette, en vertederend, het was allemaal part of me.
En dat ik op lang haar val, is duidelijk. 😉
*We hebben er iets andere associaties bij, Marius.
*Ik ben lang geleden opgehouden met fotoalbums, ik hou niet van keurslijven ook niet op dat gebied, getuige ook de diverse mapjes en enveloppen boordevol foto’s kriskras door elkaar, ZJ. 😉 De laatste jaren is het alleen nog maar een virtuele verzameling zonder begin of eind, vandaar dat ik me ook af en toe rot zoek. :p Herinneringen blijven, net zoals sommige mensen blijven (in je hart).
*Idd, allerlei virtuele beelden roepen weer bepaalde herinneringen op, Bart, en natuurlijk is het altijd leuk om Beer tegen te komen. 😉
Mijn virtuele fotoverzameling is een janboel. Ik maak nooit mappen aan :-(.
Ja, leuk om Beer weer terug te zien, zeker! 🙂
Het was al weer even geleden geloof ik…
*Then we can shake hands, ZJ. 😉
*Bart, Beer zwaait met een donzig pootje naar je (hij heeft geen andere). 😉
Hij was een beetje aandachtsmoe. :-o) En bovendien vond hij dat gezuig en gezeik op het blog doodvermoeiend. ‘Gaa-aap’, zei hij dan, ‘hebben ze nu werkelijk niets beters te doen’.Ik ben nog even in dubio of ik straks m’n boserwtje met een bezoekje ga verBlijden, maar dit geheel en al terzijde.
Ooit las ik over een vrouw wiens huis verbrandde. Het ergste voor haar was dat al haar foto’s nu verloren waren. Dat zegt wat!
Zelf heb ik dozen vol brieven en kaarten van tientallen jaren, maar heb altijd moeite ze weer door te lezen.
Beer kende ik niet. Een prachtfoto van hem 🙂
Dat kan ik me wel voorstellen, Pierra, met name het lezen van brieven & kaarten, het weer een beetje herbeleven van, vind ik soms moeilijker dan een foto bekijken.
Ik heb nog even voor je gezocht naar een blog met Beer… ;)http://www.vkblog.nl/bericht/250623/O_ja_wat_ik_zeggen_wou_dit*
Mooie fotocollage, Marjelle! Ik ben stiekum wel benieuwd of H. er ook tussen ligt.
Soms hoop ik in je blog op enige overwegingen van Beer, ik vroeg me al af of ie zomerslaap hield of in katzwijm lag :-)). Ben blij hem weer even te zien!
Groetjes en liefs!
Leuk dat je weer even langskomt, Ylene, ja, H. zit er zeker tussen.
Die foto van meisjemijmetpup, daar loopt en zit hij naast.
Beer houdt idd een zomerslaapje en is al dat geziek op het blog af en toe zat, dus hij dreigde al met een metablogje, maar daar heb ik hem gelukkig nog van af kunnen houden. :p
Elf euro in ons dorp voor een nieuw pasfoto
vijf kilometer verderop kost het al weer 23 euro
ik wilde ook gaan zoeken, maar die foto’s van mij zouden zowiezo niet meer
mogen worden gebruikt, sinds de paspoortfoto’s zo veeleisend zijn geworden
wist niet eens dat je foto’s ook kon mailen om abonnementen te maken
wel handig
ehhh…ik bedoel, het zou handig kunnen zijn
maar jij hebt hem inmiddels gevonden;-)))
En exjes…
hmmmm…bewaar nooit foto’s van exen
levert alleen maar gedoe met nummer Actueel op;-))
Dat vond ik ook zo handig, Assyke, lekker geen nieuwe foto hoeven te laten maken, maar gewoon het jpg’tje mailen en voila, m’n OV-chipkaart met voordeelurenabonnement was born! Maar idd, de foto’s moeten tegenwoordig wel aan strengere eisen voldoen, als je ook maar 1 wenkbrauw optrekt wordt-ie afgekeurd. 😉
Zelf vind ik het toch wel fijn dat ik nog een aantal foto’s van de belangrijkste mannen in m’n leven heb, mijn exen waren juist meestal geinteresseerd in hun voorgangers. 😉
Ik zocht pas nog een foto, vond hem in een laadje, stond ik er niet op.
Soms zoek je iets en vind je wat anders. 😉