Opeens verschijnt Kroatië op m’n teller, daarstraks was het Zuid-Afrika, altijd leuk om te zien dat op een bepaalde dag, op een specifiek moment, ergens in een land ver weg iemand jouw woorden leest. Ik weet niets van die ander, maar hij neemt heel even een duik in mijn leven. Al is niet alles wat in zwart-op-witte letters getypt staat ook onomstotelijk waar. Uit pure nieuwsgierigheid tik ik ‘Zagreb‘ in de Googlebalk. Wat voor een soort stad ligt hier zo’n 1200 km vandaan, op die ene keer na lang geleden in Bulgarije ben ik nooit in deze contreien geweest.
M’n kennismaking met dat land was verre van aangenaam, na een horrorvlucht in een kist die eruitzag alsof hij ternauwernood WO II had overleefd werden Hans* en ik in een ander hotel gedropt dan datgene dat we hadden geboekt. De allereerste avond moesten we ook een stel dronken Bulgaren trotseren voordat we onze kamer in konden. Hans zat de hele nacht naast m’n bed te waken, terwijl ze tot in de vroege ochtend op de gang tekeer gingen en op kamerdeuren beukten. Ik ben zelden zo bang geweest als toen. Добре дошли in Bulgarije!
Laatst heb ik voor het eerst in maanden weer van hem gedroomd, met een unheimisch gevoel werd ik wakker. Wat er zich precies afspeelde weet alleen m’n onderbewuste. ‘Hoe zou hij reageren als je hem nu een mailtje zou sturen?’ vroeg m’n vriendin in het buitenland. ‘Ik weet het niet… echt niet’, zei ik peinzend, ‘ik weet wel dat ik er niet aan toe ben en dat het er ook erg van afhangt in welke situatie hij nu zit’. Ik hou eigenlijk niet zo van als-dan-vragen, dacht ik erachteraan, doe mij maar hier-en-nu.
Marjelle
The Mystery of Bulgarian Voices
*Ex-liefste vriend
Jaja…maar wat als er in het hier-en-nu ‘wat als’ vragen gesteld worden? Dan moet je toch antwoorden…!? 😉
Leuk blog, aanbevolen!
‘Sneller dan het licht’, reageer ik even, Wattman. 😉
Eigenlijk vind ik idd dat je altijd op elke (enigszins zinnige, daar begint de ellende al ;)) vraag een antwoord moet geven…
Bedankt. 🙂
Wel aardige muziek Marjelle. Beetje dramatisch aangezet dat repeterende marstempo. Wat ze zingen… weet ik (uiteraard) ook niet. Apart ding die teller ja. Leuk geschreven, geeft een flits van je wedervaren weer.
Nee, ik ken het fenomeen niet, zien op je teller van waaruit je blog gelezen wordt…nooit gehad, een teller, ik wil hem niet! 🙂
Dromen doe ik (ook) wel, daar heb ik minder invloed op… 😉
En als-dan vragen lijken me eigenlijk alleen maar zinvol, als ze als voorbereiding op een daadwerkelijke aktie gezien kunnen worden. In alle andere gevallen vind ik ze maar vermoeiend en nergens-toe-leidend… 🙂
Groetjes, Bart
*Het is idd een beetje dramatisch theatraal, John, maar daar hou ik soms wel van. 😉
Ik heb wel ergens op Youtube een vertaling gezien ervan.
*Zonder teller wordt dat idd moeilijk, Bart. 😉
Mijn dromen zijn ook bijzonder eigenwijs, van wie zouden ze dat toch hebben? :p
In veel gevallen heb ik idd ook liever dat er dan ook iets concreets op volgt…
‘Als-dan’ vragen hebben ook zeker niet mijn voorkeur, Marjelle.
Eindeloos gespeculeer waarmee je vaak geen kant op kunt.
Trouwens, die muzieklink vind ik helemaal te gek!
Wat een aparte, mooie muziek zeg…..Doet me een beetje denken aan de muziek van Karl Jenkins, een hedendaagse Engelse componist die westerse, klassieke muziek weet samen te voegen/laten mengen, met orientaalse muziekinvloeden.
*Ja, vaak verwordt het tot een speculeren zonder einde, Geroma. Al kan het soms ook wel weer verhelderend zijn om bepaalde gedachten en gevoelens duidelijker te krijgen (geef ik toe).
Karl Jenkins ken ik niet, daar ga ik nog wel even op googlen, maar dit is idd ook een mooie combinatie van… 🙂
Niet zo’n prettige kennismaking met dat land!
Als we dat eens wisten….wat onze dromen ons willen vertellen.:))
Tja, dat zijn van die dilemma’s. Soms kun je beter naar je gevoel handelen, terwijl het in andere situaties beter is om je verstand, het rationele, te laten spreken. Mooi blog!
groet,
cor
Kroatië moet een mooi land zijn. Nog nooit geweest. Als je zelf geen behoefte tot contact met H. hebt, waarom zou je dan contact zoeken?
*Viel niet mee, Kitty, ik herinner me dat we toen voornamelijk veel gegeten en strandgelegen hebben, we zaten in een toeristenoord. Toen hebben we ook besloten om nooit meer iets te boeken op een en dezelfde plaats.
Vaak zijn m’n dromen een afspiegeling van waar ik of m’n onderbewuste mee bezig is, worstelt… wat er op de gewone manier niet uitkomt, niet verwerkt is, manifesteert zich dan in een droom… zoiets.
*Klopt, Cor, wat er ook gebeurt (of ik moet voor die tijd doodgaan), ik denk dat ik ooit weer contact met hem zal opnemen zodat er dan al dan niet een punt kan worden gezet, maar wel op een goede manier, en van de ene dag op de andere boos uit iemands leven wegwandelen is voor mij de slechtst denkbare manier…
*Ik ook niet idd, ZJ.
Het is zeker geen kwestie van geen behoefte hebben aan contact met H., maar het is helaas onmogelijk om in een paar zinnen de hele situatie / achtergrond te beschrijven (en hem en mij recht te doen).
Maar de muziek is wel schitterend
Zo is het, Paco!
Je beschrijving van een vakantie in Bulgarije doet me erg denken aan mijn binnenlandse vlucht in Roemenie. Een heel oud vliegtuig, zo aftands. Het is jaren geleden en die vlucht duurde geen uren, maar ik was blij dat ik op de plaats van bestemming aankwam.
Verder lees ik je voornemen met betrekking tot H. Dapper!
Groet,
Ylene
Kan me voorstellen dat je blij was toen je weer voet op de grond zette, Ylene.
Het is idd een voornemen, ik weet niet wanneer en hoe ik het ga doen, maar dat er iets moet gebeuren na anderhalf jaar is voor mij wel duidelijk. Ik geloof niet in dit soort eindes, die geen enkel recht doen aan alle liefde die was en aan hem en mij.
hey ..ik zoefde even voorbij..om te kijken naar je blog..leukleukleuk..denk aan je groetjes syllie
Leuk dat je weer even langskwam, Sylvia, en groetjes terug.
*Doet me denken aan ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ van Pirsig, M.O. Nee, ik heb het niet gelezen, maar wel exen gehad die dat boek in de kast hadden staan. 😉 We zijn bijna aan het chatten, geloof ik, ik was net op je reactie in m’n laatste blog aan het reageren.
=Soms op je gevoel reageren en soms met je verstand.= TJa, de kunst is natuurlijk om te weten wanneer je welke manier moet kiezen 😉