Vandaag was m’n eerste afspraak met S. Met Google Maps had ik gekeken hoe ik er moest komen. ‘Vanaf Langepad immer gerade aus’, daar kwam het zo’n beetje op neer. De route was niet alleen Marjelleproof, ook de zon scheen uitbundig en onderweg genoot ik van al het groen dat voorbijflitste. Opeens zag ik een eend met twee donzige bolletjes in haar kielzog doodgemoedereerd de straat op waggelen. ‘Je loopt verkeerd’, wilde ik tegen haar roepen, ‘ga alsjeblieft snel terug naar de plaskant!’ Maar ze gaf geen sjoege. Voor het eerst bevond ik me diep in het hart van Kralingen op weg naar Prinsenland. Steeds grotere huizen verschenen aan weerskanten, met hier en daar een uit de kluiten gewassen hond voor het hek. Dat soort dingen geeft een iets andere dimensie aan het begrip gastvrijheid.
ruim op tijd kwam ik bij de osteopathiepraktijk aan. voordat er met de behandeling begonnen werd, kreeg ik eerst een intakegesprek met de sympathiek uitziende s. hij vroeg uitgebreid naar m’n achtergrond en klachten. vervolgens moest ik me uitkleden en terwijl ik daar een beetje onwennig in alleen een slipje en bh stond, inspecteerde en beklopte hij m‘n rug. later, toen ik op de massagetafel tegen hem aan moest liggen, begon hij m’n buik intensief te kneden. het was niet bepaald een prettige gewaarwording. stel je voor dat het iemand is waar je een afkeer van hebt, dan moet je er toch niet aan denken om zo beetgepakt te worden. gelukkig voelde ik me redelijk op m’n gemak, dus ik liet het op een gegeven moment allemaal over me heen komen.
aan het eind zei hij dat de pijn in m’n arm en blokkades samenhingen met bepaalde organen die niet optimaal functioneerden en dat hij me waarschijnlijk wel verder kon helpen. als ik daarnaast weer wat gezonder ging leven, dan vulde dat elkaar goed aan. zijn advies kwam niet bepaald als een verrassing, ik hikte er zelf al tegenaan de laatste maanden. ‘en zwemmen?’ opperde ik met enige tegenzin. ‘prima, maar niet te hard’, antwoordde hij. met een goed gevoel nam ik afscheid en besloot door te fietsen naar het prinsenpark en op de terugweg even langs te gaan bij dylans brasserie. minder koolhydraten moeten nog héél even wachten, dacht ik, toen m’n bestelling werd gebracht en nam een flinke hap van m’n stokbrood rijkelijk belegd met kaas terwijl beautiful people op de achtergrond klonk.
marjelle
‘Die Tiefe muss man verstecken. Wo? An der Oberfläche’
Hugo von Hofmannsthal
Gabriel Lamb
Foto’s Scheveningen eerder gebruikt
Leuk verhaal, Marjelle! Ben even bij de eendjes blijven hangen…ik maakte zoiets gisteren ook mee.
Een moeder-eend met zeker zeven pluizebolletjes waggelden richting Antwerpse ring…ik heb zelfs geroepen in de auto…ik had misschien in het Frans moeten roepen, je weet het maar nooit…
Ja, die eendjes, schattig, maar o zo kwetsbaar, Wattman. Mss waren het Waalse eendjes idd, je weet maar nooit. 🙂
gelukkig hebben we de foto’s nog.
Wel grappig dat je dat zegt, Ton, want m´n pc is eergisteren in elkaar gestort en deze heb ik ergens onder het backupstof vandaan weten te halen, gelukkig idd. 😉
De droom van elke vrouw, lekker eten èn een lekkere vent.
Heerlijk moppie. ( en dan bedoel ik ook de muziek)
Beetje gek op hem?
*Mae, we zijn het helemaal eens! 😉
*Twee schunnige reacties verwijderd van iemand die zich als Zwollywood voordeed maar het niet was.
IP-nummer: 82.169.158.54 geband.
*Nou, dat niet, hoor, Paco, die andere osteopaat is meer mijn type. 😉
toch een fijne bijdrage om te lezen
Mooi bedacht.
eendindeplasgroet
*Bedankt, rikus, al snap ik het woordje ‘toch’ niet in dit verband. 😉
*Soms is het leven net echt, peterus. 🙂
Vraagje
Ik zie net dat er vanaf ca. 1600u opeens veel bezoekers naar dit blog van 23 april komen (ook rikus en peterus heb ik niet eerder hier gezien, dacht ik). Wordt mijn naam ergens genoemd of word ik door een trol nagedaan? Aangezien ik momenteel met een keelontsteking zit en andere dingen aan m´n hoofd heb, lees ik lang niet alles, maar als iemand weet hoe het zit, dan graag een reactie.
Inmiddels is de vraag beantwoord, iemand blijkt een link ernaar gezet te hebben op peterus´ blog.
Op de mijne ook
Fijntjes beschreven met glimlachjes omringd…..
Marjelle, ik kwam nu bij je omdat ik je naam
aanklikbaar maakte op mijn andere weblog…http://voelsprieten.web-log.nl/voelsprieten/2010/04/niets-is-zeker.html
Dan weet je ervan….
Nu nog even luisteren…..
♥
Hoe is het met de pulletjes afgelopen….
Soms gaat het leven gewoon door…
Soms wil ik de waarheid niet weten…..
Er ligt een waas van romantiek
over dit blog….
de muziek van Lamb: Gabriel is prachtig met
die tere beelden…..
Dank je Marjelle!
ik was het……
*Bedankt voor het doorgeven, Paco. 🙂
Ik verbaas me er met dit soort dingen weleens over dat van alle mensen die vandaag en gisteren langsgekomen zijn jij de enige bent die dat wel doet, zo’n kleine moeite en o wee, als het andersom is. Ja, ik mopper even, maar niet tegen jou. 😉
*Leuk je reacties, Annet, ben even naar je Voelsprieten gegaan en heb daar een reactie achtergelaten. 🙂
Hoe het met het jonge grut is afgelopen, weet ik niet, na de laatste keer reikhalzend omkijken moest ik zorgen dat ik zelf niet van de fiets afviel… 😉
Ergens heb ik ook wel iets romantisch in me maar ik weet het soms aardig te verbergen irl. 🙂
Nou je verbergt het voor mij niet…..:)
Misschien moest je ook naar webstreepjelog komen….
Hoewel ik er al een tijd niets kan veranderen bij mijn widgets daar…..
Alles zit op slot…..
Daar erger ik me aan…aan die veranderingen altijd…..
Vandaag mijn mopperbijdrage daar….
Ik kan geen linkjes aanleggen daar, helaas pindakaas…..
Mooie avond nog:)
Ik geloof dat ik daar ooit een proefblogje gemaakt heb, Annet, maar kan niet meer bij m’n gewone mail sinds een aantal dagen om dat te checken.
Fijne avond terug. 😉
Mooi verhaal Marjelle. Die S. is wel te vertrouwen dacht ik. Mannen die met de beste bedoelingen tegen je aan gaan liggen. Waar vind je ze nog!!
Hartelijke groet
Thanks, Thrammy. Van dat soort mannen wil ik er meer! Nou eigenlijk van beide soorten. 😉