De natuur ligt er ongerept en stil bij, maar in m’n hoofd is het onrustig. Vanmiddag ben ik letterlijk de sneeuw ingevlucht. Na een zondag vol herrie, urenlang gestamp op het ongeïsoleerde laminaat boven me en eindeloos gegil, voel ik me moe en murw. Vier jaar lang duurt die burenoverlast nu al in dit zeer gehorige huis. Hoe krijg ik ooit m’n leven weer terug als dit elke dag blijft doorgaan. Het antwoord is simpel: niet. Het put me uit, leidt me af en de chronische stress en slaapproblemen schaden m’n gezondheid. Havensteder heeft een hele tijd geleden wat spierballentaal geuit naar de bovenburen, zonder effect. Niet zo gek als je in een veel te vroeg stadium met dingen als uithuis-zetting dreigt terwijl je weet dat je dat helemaal niet waar kunt maken. Feitelijk zeg je daarmee ‘ga lekker je gang’. Inmiddels is het twee maanden geleden dat ik voor het laatst iets van ze gehoord heb. Ook hun belofte om mij passende woonruimte aan te bieden bleek uiteindelijk een lege huls zoals de vorige keer duidelijk werd tijdens een intimiderend gesprek met de teammanager.
Klik op de foto voor een andere besneeuwde invalshoek
Via allerhande makelaars, diverse zoekopdrachten, massa’s advertenties, oproepjes op Twitter en viavia ben ik heel hard op zoek naar een ander huis. Standaard staan tien woningaanbodvensters open. Wat een bizar fenomeen eigenlijk: sociale huurders worden gedwongen te verhuizen en asociale mogen blijven. Nog steeds heb ik geen rustig appartement gevonden waar ik op adem kan komen en nieuwe inspiratie en energie kan opdoen om weer aan de slag te gaan als freelance corrector en puzzelmaker. Als je niet in een standaardhokje past en geen vaste baan hebt, besta je niet voor de heren makelaars en woningbouwcorporaties. En ach, die laatste hebben het waarschijnlijk toch veel te druk met derivaten om zich met zoiets banaals als een huurder bezig te houden. Misschien moet ik in een tent gaan wonen. In ieder geval lekker rustig, wel een beetje koud met dit weer.
Marjelle
Ja, stil…maar (te) koud buiten.
Je zou anders bijna serieus over een tent gaan denken…
Over overlast en burenterreur wordt doorgaans badinerend gedaan door degenen waarbij je met je klachten komt. Je zou je nog een zeurpiet gaan voelen, als het aan hun ligt…
Een verwarmd exemplaar met een dubbeldik dekbed. 😉
Mensen die zelf geen enkele verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen daden leggen de schuld vaak automatisch bij anderen. Deels heeft de buurman de overlast in eerste instantie trouwens wel toegegeven, toen we een paar dingen uittestten schrok hij een beetje van het lawaai.
Maar dat was voordat hij hoorde dat hij het laminaat moest isoleren. Sindsdien werkt hij op allerlei manieren tegen. Hij doet z’n deur niet open, belt op laatste nippertje af als controle komt terwijl hij wel gewoon thuis is, rekt de boel, weigert buurtbemiddeling, liegt keihard in je gezicht dat er een opzichter geweest is, het laminaat goedgekeurd is en hij een brief heeft gekregen waarin dat staat, etc. Bij navraag blijkt dat gewoon 100% verzonnen te zijn. Verder heeft hij de eerste periode nadat duidelijk werd dat het laminaat moest worden geisoleerd zijn woede daarover bij tijden extreem op mij afgereageerd. In diezelfde periode was de Iraakse buurman ook nog eens een paar keer per week aan het drummen met stampende en zingende aanhang, dus… dat laat sporen na. Mensen die er makkelijk over doen weten niet waar ze over praten.
Dit is zo vreselijk…je kunt je tentje wel hier opzetten….in het voorjaar of zomer…..70 are grond……
Het beste ermee Marjelle %$#(
Ik lees net dat jouw toverbos op eigen grond staat, heerlijk wat een ruimte. 🙂
Wat een ellende. Sterkte
grH
Bedankt, Henk!
Ikzelf ben ook al vaker een zeurpiet genoemd, o.a. als ik me (jaarlijks) te weer stelde tegen die aso vuurwerkoverlast. Voor mens maar vooral ook voor dier.
Een ‘hyvesvriendin’ vond dat ik zeurde, en ouwe koeien uit de sloot haalde (dat laatste is een vaak gebruikte dooddoener waar ik een gruwelijke hekel aan gekregen heb, zo onterecht en nergens op slaand…). Waarom zou je immers niet, bij herhaling, mogen blijven ageren tegen overlast waar niks aan gedaan wordt?
Ik kreeg ook te horen, ‘dat ik moest ophouden met zeuren’, óf ‘er zelf wat aan moest doen, bv. een comité oprichten’.
Ook dat vind ik nergens op slaan, sinds wanneer ben je tot allerlei moeizame (en zinloze) initiatieven verplicht, omdat anderen de boel terroriseren? Dat is toch de omgekeerde wereld.
Enfin… 🙂
Inmiddels ben ik trouwens behoorlijk allergisch geworden voor mensen die me, zonder van iets te weten, meteen maar voor ouwe zeurkous uitmaken op het moment dat ik iets aankaart of ergens kritiek over uit… 🙂
Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat iemand dat zei, sowieso vind ik dat als het om virtuele contacten gaat je het beste terughoudend kunt zijn met (ver)oordelen (irl trouwens ook) 😉 omdat je vaak relatief weinig van iemand weet, laat staan iemand echt goed kent (en dan nog). Er gaat zoveel meer achter een avatar schuil dan alleen die paar woorden, reacties en blogs, dat is slechts een fragment van.
Ik kan me dat laatste wel voorstellen idd. 🙂
verschrikkelijk, Marjelle
het is structureel geweld wat je wordt aangedaan
je .ongeweld (=machteloosheid) is een marteling
maar blijf hopen tegen beter weten in!!!!
Ik blijf hopen dat ik iemand – makelaar of.eigenaar – met een warm hart tegenkom die verder kijkt dan wat standaardregeltjes (die overigens ook nooit 100% garantie geven (dat bestaat niet)) en mij een kans geeft om uit deze vicieuze cirkel te komen in een rustig appartement waar ik nieuwe energie krijg om m’n freelance plannen te verwezenlijken en m’n gezondheid een boost te geven. *fingers crossed*
wat zou het mooi zijn als je er een aangeboden krijgt in de flat bij Het Park
http://sketchup.google.com/3dwarehouse/details?mid=20731e462576e478234a94438245ab77
Nu nog in het echt. 😉
Nadat bij mij in de flat nieuwe HR ketels zijn geplaatst kreeg ik last van een irritante bromtoon, vergelijkbaar met zo’n lage toon van een bas of koelkast. Eerst had ik dat verband niet gelegd en zocht het bij buren, het transformatorhuisje van de NS, etc. Maar ook dacht ik aan de verwarming. De moeilijkheid was dat niemand dat geluid waarnam. Blijkbaar ben ik gevoelig voor ultra lage tonen. Hoe dan ook ik was er ziek van, rode ogen en trillerig van vermoeidheid, omdat het voornamelijk s nachts optrad. Ik had al af en toe gelogeerd bij mijn broer en schoonzus om bij te tanken. Maar nu ben ik er achter dat het geluid ontstaat op het moment dat ik een hete radiator dichtdraai. Sinds ik twee radiatoren continue open laat staan heb ik nergens meer last van. Het zal wel een dure grap worden. Hoe dan ook Marjelle, ik weet precies wat je doormaakt: geen rust en altijd die angst voor wanneer het weer begint. Ik heb het echt met je te doen en hoop van harte dat de oplossing heel snel komt voor jou.
Ik kan me heel goed voorstellen hoe irritant zo’n bromtoon is. Gelukkig ben je erachter gekomen waar het aan ligt en is het nu weg. En als je alle radiatioren uitzet ’s nachts hoor je het ook nog steeds, neem ik aan. Vreemd dat zoiets dan opeens ontstaat, hoewel… met cv-installaties kunnen er sowieso rare dingen gebeuren. Hier borrelt, knalt en suist het ook veel meer dan vier jaar geleden. Als de buren water gebruiken hoor je het hier stromen.
Wat die bromtoon betreft, ik kreeg voor de kerst opeens last van een bijna continue basdreun, niet hard maar op zo’n irritante frequentie dat het zich nestelt in je hoofd. Dat heeft zo’n anderhalve week geduurd en stelde m’n toch al overbelaste systeem danig op de proef, ik wist ook niet waar het vandaan kwam (dat kan in dit soort oude gehorige huizen van allerlei kanten komen). Inmiddels lijkt het voorbij, mss hebben andere buren geklaagd. En bedankt voor je medeleven!
Waar je nu zit, zal het niet meer verbeteren. Er staan genoeg woningen leeg in R’dam, maar inderdaad: niet allemaal geschikt en dan die inkomenseis. Misschien moet je ook iets ruimer zoeken? Schiedam …
Of er wel of niet genoeg woningen leegstaan, de essentie is dat ik niet in aanmerking kom gezien m’n afwijkende situatie. Behalve mss in Zuid omdat ze daar de huizen moeilijker kwijtraken, maar daar wil ik dus absoluut niet dood aangetroffen worden en dat geldt ook voor Schiedam. 😉 Qua ruimer zoeken heb ik me op voor mij essentiele punten al aangepast, nl. de woningen waar ik nu naar kijk zijn a) allemaal duurder b) vaak meer trappen c) een stuk kleiner dan wat ik nu heb (van drie naar twee kamers) en d) ook in buurten waar ik niet echt blij van word zoals Delfshaven.
Ha Marjelle, ja ik weet het: het is een tijd geleden.
Wat vreselijk die burenoverlast. Ik weet uit ervaring wat je meemaakt. Blijven klagen bij de huisbaas is (ondanks dat je er beroerd van wordt) een belangrijk middel om uiteindelijk andere woonruimte af te dwingen. Misschien moet je eens met de ombudsman dreigen….
Vervelend dat je er ook last van had, hopelijk heb je dat inmiddels niet meer! Klopt, ik heb helemaal geen fut meer om met Havensteder contact te hebben. Ik heb alles gedaan wat ik kon het afgelopen jaar en overal aan meegewerkt en het heeft me gewoon vreselijk veel energie gekost alles bij elkaar. Daar kwam ook nog een bijnaverhuizing tussendoor die op het laatste moment niet doorging omdat bleek dat er een bouwproject van een jaar naast m’n nieuwe (hoek)huis zou komen. Weet je, ik ben nu in de fase dat ik voornamelijk weg wil. Rust.
Blijft een ellendige toestand. Hoop echt voor je dat er heel gauw een wondertje gebeurt..
Ja, hoop ik ook, Aad! Mss vind ik binnenkort m’n toverstokje terug en dan tover ik een………… 3x raden. 🙂
Ik heb jaren geleden een echte tokkie beneden mij gehad. Dit is geen grap, het was de zuster van de tv tokkie. Het was echt een hel. Omdat ze de huur niet betaalde is ze na twee en eenhalf jaar het huis uitgezet. Er wonen nu keurige mensen dus mag ik niet meer klagen. Succes, ik weet hoe ziek je van ellendige buren kunt worden
Mijn god, daar moet ik niet aan denken, EJW, dat lijkt me echt vreselijk. Dan zijn de buren hier een stuk minder erg, hoewel je er ook veel last van kunt hebben, maar het is ook de combinatie van heel gehorige huizen, grote families, ik in m’n rustige eentje ertussen, idiote akoestiek en gorgelende cv-installaties. Goed dat je van haar af bent en bedankt!
Ongerept en stil is alleen maar ‘onze’ invulling van hoe natuur erbij ligt. Onder de oppervlakte broeit en borrelt het en is het een struggle for survival. Je vindt vast binnenkort een andere woning. Sterkte!
Ga je nu echt op elke slak zout leggen, Blew… Je weet net zo goed als ik dat dit louter een manier is om iets te verbeelden. Dit soort m.i. non-opmerkingen kun je dan wel overal bij maken, bij elk beeld, elke impressie, alleen zie ik het je elders niet zo doen. 😉
Wat betreft je laatste opmerking moet me toch iets van het hart. Dingen als ‘het komt zeker goed!’, ‘alles komt goed!’, enz., roep je wel vaker. Eerlijk gezegd vind ik het nogal clichématig om zonder dat daar argumenten voor zijn toch te blijven zeggen dat iets binnenkort zéker gaat lukken terwijl nu juist de essentie van het verhaal is dat dat erg lastig is. Niet dat ik de moed of hoop opgeef, ik blijf positief en hopen, maar zo vanzelfsprekend als jij het doet voorkomen is het zeker niet. Ik vind het een soort van bagatelliseren en toedekken van de werkelijkheid. Hopelijk voel je je niet aangevallen want dat is mijn bedoeling uiteraard niet, maar ik wilde toch ook even mijn mening geven. En bedankt!
Ik probeer je te helpen moed te houden. Voel me niet aangevallen 🙂
Goed zo. 🙂
Rotterdam-Zuid is ook niet mijn eerste keuze, alhoewel sommige stukken best oké zijn. Kwam in de jaren 90 regelmatig aan de Katendrechtse Lagedijk. Was toen best een aardige omgeving met dito woningen. Weet natuurlijk niet hoe dat tegenwoordig daar is.
Er zullen heus betere stukken zijn, maar het spreekt me totaal niet aan. De Kop van Zuid zou wel kunnen, ook leuk vlak bij het water, hotel New York en Lantaren bv., maar dat is best wel duur ook.