Op één been

Foto stellarsky

Sta je daar in een spagaat terwijl je probeert in zentoestand te komen, beginnen de kinderen weer boven je hoofd te springen, maar dat negeer je. In plaats daarvan concentreer je je op het mooie lijf van Rodney Yee op dvd, op zijn lange zwarte haren. Je ogen dwalen van zijn lichaam naar de prachtige natuur achter hem. Daar wonen in die rust, in die stilte, omringd door spiegelende meren en imposante bergtoppen, bijzonder lijkt me dat. M’n gedachten worden opnieuw wreed verstoord door het gedreun van de kinderen, ja kutkinderen zijn het. Ze springen met enorme veerkracht op het laminaat wat hun ouders nu al maanden weigeren te isoleren ondanks de eis van de woningbouw, slecht voorbeeld doet volgen. Ik voel onmiddellijk de zen dalen en de andrenaline stijgen en stoot een oerschreeuw uit. Heeft in de verre verte misschien ook nog wel iets met yoga te maken, denk ik erachteraan. Daarna adem ik diep in en wring mij vervolgens in een ooievaarspose, op één been blijven staan valt nog niet mee. Als het niet zo treurig was en ik niet zo moe geworden was van de jarenlange geluidsterreur was het bijna komisch. Sta je daar een beetje yogabewegingen te maken terwijl het plafond dendert boven je hoofd. Het lachwekkende eraan kan ik ondanks alles nog steeds zien. Gelukkig maar, want zonder humor is er geen leven.
Marjelle

11 Reacties op “Op één been

  1. Ja, hou je maar vast aan de humor, al is die dan soms een beetje wrang…het helpt misschien bij het relativeren…
    Hier heb ik het dus ook met mijn buurkinderen, al is het in veel mindere mate dan bij jou. Maar het urenlange onwijs harde geklos en gebonk doet mij ook geen goed, ik probeer me dan maar voor te stellen dat het tijdelijk is…

    • Humor is de rode draad zeker irl. 😉 En enig sarcasme hoort er af en toe bij. Die ‘kutkinderen’ bv. zeg ik ook met een knipoog in dit blog, maar dat was wrs wel duidelijk.
      Vervelend idd ook bij jou. Het eerste wat in me opkwam bij tijdelijk was ‘tijdelijk duurt soms eeuwig’ (plus relativerende 😉 erbij).

  2. Bij nieuwe woning dus ook goed opletten of de buren kinderen hebben!

  3. Jammer dat die bovenburen geen yoga ,liefhebbers zijn. Op 1 been is het moeilijk springen. En zouden ze de hoogste graad bereikt hebben dan kunnen ze zelfs zweven!
    Was je probleem mooi opgelost 😉

  4. Al bij al toch een vervelende situatie.
    grH

  5. Bedankt voor je like, Klaas Fidom.

  6. Pas vanaf je de buurgeluiden kan terugdringen uit je euh… shakradinges, dan ben je echt gevorderd in zen en yoga.
    Moose kwam in zijn laatste blogstukje er zo eentje tegen in een overvolle trein, nou moe.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.