Tagarchief: humor

Píttig!

Bepaalde gewoontes van mensen kunnen irritatie oproepen. Zo hebben veel mensen er wel een paar die hoog op hun irritatie-index staan. De één vindt smakken aan tafel vreselijk of iemand die met zijn vingers knakt. Tergend langzaam, één voor één. Een ander krijgt bijna een waas voor ogen als iemand constant met een pen zit te tikken of met z’n voet op en neer aan het wiebelen is. Ik herinner me dat ik er ooit in een wachtkamer commentaar op kreeg van een zwaar geïrriteerde vrouw. ‘Stop daarmee!’ zei ze. Nu ben ik in de regel ongevoelig voor bevelen, of iemand moet er een pistool bij trekken, dus ik wiebelde gewoon – zij het iets minder relaxed – door.

Pepers

Zo is het ook met woorden. Bij sommige uitdrukkingen springen m’n haren bijna rechtovereind. Als mensen het er bijvoorbeeld voor de zoveelste keer over hebben dat iets moet ‘indalen’, dat ze gaan ‘knallen’ of dat ze er voor ‘duizend procent’ voor gaan. De gewoonte om bij alles ‘komt goed!’ te roepen vind ik ook tenenkrommend, maar er is één woord dat momenteel werkelijk vrijwel overal voor gebruikt wordt. Pittig. Kende ik het vroeger vooral in de betekenis van gekruid, pikant, inmiddels wordt het voor allerlei varianten gebruikt. Van apart, bijzonder, moeilijk, lastig, niet leuk, wél leuk, pijnlijk tot boeiend… Kortom, als je niet weet wat je moet zeggen, zeg dan gewoon ‘mmm, bést wel pittig’.
Marjelle

Foto Pixabay

So, anyway…

Laatst werd ik wakker, ik was nog in een soort van mijmertoestand waarin moeten ontbreekt en problemen ver weg zijn. Het een na het andere idee om meer klanten aan te trekken borrelde op. Opeens moest ik aan John Cleese denken, aan wat hij recent zei over creativiteit in het programma College Tour. ‘All creativity comes from the unconscious. It all boils down to getting in a playful and relaxed frame of mind. Nobody ever had a bright idea when they were attacking a machine-gun nest’. Dus zet je mobieltje uit, ruk je los van je pc en loop gewoon de deur uit.  Ga zitten op een bankje in het park en doe de eerste twintig minuten niks.

Beer

Foto Witold Riedel

Je leest het goed, helemaal niks. Natuurlijk komen er meteen allerlei gedachten in je op, van dingen die je moet doen of die je absoluut niet mag vergeten, wat een vriendin gisteren zei, een afspraak waar je als een berg tegen opziet… Laat het gewoon komen, schrijf het op en na een tijdje wordt de geest rustig net als bij meditatie. Dan ga je pas aan het onderwerp denken, niet geforceerd, maar op een speelse manier. Op het einde vat John Cleese het samen met de woorden ‘it’s being quiet enough to listen to the promptings of your unconscious’.
Daar dacht ik dus aan toen ik m’n ogen opendeed.
Marjelle

* So, Anyway… John Cleese

Op één been

Foto stellarsky

Sta je daar in een spagaat terwijl je probeert in zentoestand te komen, beginnen de kinderen weer boven je hoofd te springen, maar dat negeer je. In plaats daarvan concentreer je je op het mooie lijf van Rodney Yee op dvd, op zijn lange zwarte haren. Je ogen dwalen van zijn lichaam naar de prachtige natuur achter hem. Daar wonen in die rust, in die stilte, omringd door spiegelende meren en imposante bergtoppen, bijzonder lijkt me dat. M’n gedachten worden opnieuw wreed verstoord door het gedreun van de kinderen, ja kutkinderen zijn het. Ze springen met enorme veerkracht op het laminaat wat hun ouders nu al maanden weigeren te isoleren ondanks de eis van de woningbouw, slecht voorbeeld doet volgen. Ik voel onmiddellijk de zen dalen en de andrenaline stijgen en stoot een oerschreeuw uit. Heeft in de verre verte misschien ook nog wel iets met yoga te maken, denk ik erachteraan. Daarna adem ik diep in en wring mij vervolgens in een ooievaarspose, op één been blijven staan valt nog niet mee. Als het niet zo treurig was en ik niet zo moe geworden was van de jarenlange geluidsterreur was het bijna komisch. Sta je daar een beetje yogabewegingen te maken terwijl het plafond dendert boven je hoofd. Het lachwekkende eraan kan ik ondanks alles nog steeds zien. Gelukkig maar, want zonder humor is er geen leven.
Marjelle

‘Een beetje gedachte springt uit zijn denkpatroon’

Gisteren ging ik voor het eerst naar een meeschrijfavond van Loesje, maar voor het zover was moest ik op Delft-Zuid m’n weg zien te vinden. Ondanks Google Maps-aantekeningen was het ook voorbijgangers niet duidelijk welke kant ik op moest. Een aardige vrouw gaf me haar 015-nummer voor als ik onderweg verdwaalde en een behulpzame man probeerde de straat te vinden op z’n GPS, maar zonder resultaat. Uiteindelijk koos ik voor rechtsaf en liep vervolgens in het halfduister over een verlaten bospad naar de Provincialeweg. Gelukkig kwam ik geen vervaarlijk uitziende honden tegen – daar ben ik banger voor dan voor loslopende mensen – maar toen ik op het goede adres was aangekomen werd ik wel meteen enthousiast begroet door de hond van Loesje. Eentje van de lieve stempel.
Een aantal mensen zat al aan tafel
, een paar anderen gaf ik nog gauw een hand voordat ze naar elders vertrokken. Theepot, cola en koekjes stonden al uitnodigend klaar en dankzij de felle eetkamerlamp kon je in ieder geval goed zien welke zinnen je zo meteen op nu nog maagdelijk wit papier ging zetten. Al hou ik op zich meer van een zachte kaarslichtsfeer waarbij je niet elk oneffenheidje ziet, maar dat is voor andere gelegenheden. Na een korte kennismaking volgde een opwarmrondje, grappig dat spelen met elkaars woorden en gedachten. Het leukste vond ik om op basis van een aantal actuele onderwerpen zoals ‘Occupy-beweging’, ‘Foute Twitter-berichten’, ‘Gevangenenruil: 1 Israeliër voor 1027 Palestijnen’ eigen teksten te verzinnen, althans een poging te doen tot.
Het was even wennen om op z’n Loesjes te denken, de volgende keer gaat het vast beter. Inmiddels was het laat geworden, ik had nog een hele reis voor de boeg en besloot ditmaal een taxi te nemen. Het vooruitzicht om terug te lopen over een eng paadje en daarna weg te waaien op een verlaten stationnetje sprak me absoluut niet aan. ‘Ik neem wel een taxi’, hoorde ik mezelf dan ook zeggen en besefte op hetzelfde moment dat ik geen cash bij me had. ‘Mag ik een rare vraag stellen’, begon ik, ‘kan iemand me misschien geld lenen? Ik stort het vannacht nog terug.’ De aardige jongen naast me toverde een briefje van twintig tevoorschijn. Even later nam ik afscheid van Loesje en haar medeschrijvers en liep de koude nacht weer in.
Marjelle

‘Een beetje gedachte springt uit zijn denkpatroonLoesje
Uit: Scheurkalender 2012

Meisjes Raymond van het Groenewoud

Groeten aan Loesje!

Toen ik laatst ’s nachts in een droom draken versloeg – in dromen kan dat – moest ik de volgende ochtend meteen aan die ene kaart denken waarop niet draken, maar juist verwende prinsesjes verslagen worden. Terwijl ik even later op de site rondstruinde kreeg ik zin om Loesje in de bloglights te zetten voor fans en passanten. Ik heb altijd een zwak gehad voor het meisje dat door middel van het verspreiden van posters de wereld beter en mooier wil maken. Ze doet het ook niet helemaal alleen, iedereen die mee wil schrijven of deel wil nemen aan een van de workshops die ze organiseert is van harte welkom. Zo’n workshop  zou ik graag een keer willen volgen met een paar enthousiaste mensen, wie weet komt dat er ooit nog van. Als je ook benieuwd bent naar haar activiteiten in het buitenland, dan kun je grenzenloos genieten op Loesje International.
Marjelle

Sim Sala Bim Fleet Foxes

Een greep uit het posteraanbod

[slideshow]

‘Gardening, gardening… death!’

Een tijdje geleden verscheen er een tweet van weownrotterdam in m’n box met een link naar Dylan Moran. De naam zei me niets en slaperig klikte ik erop. Al snel was ik klaarwakker, ik verstond dan wel niet alles wat hij zei, maar het was voor het eerst in tijden dat ik weer eens echt om iemand moest lachen. Normaal hou ik niet zo van cabaretiers, omdat er vaak iets geforceerds ‘leuk willen doen’ omheen hangt, om van clowns al helemaal te zwijgen, van jongsaf aan heb ik daar een hekel aan.

Deze man, die me qua energie en intensiteit aan John Cleese deed denken, toverde de ene lach na de andere op m’n gezicht. Iets soortgelijks had ik toentertijd ook met ‘Fawlty Towers‘ waarin Cleese schitterde, een serie die ik altijd samen met ex-liefste vriend keek en jaren later in de herhaling alleen. Ik hou van dat soort gedreven mannen, snel, intelligent, humoristisch, al krijg ik steeds meer de indruk dat je die voornamelijk op tv tegenkomt, bij AH of in de kroeg zie ik ze in ieder geval zelden.
Marjelle

‘Gardening’ Dylan Moran

Krach
Almost cut my beard
Do the wave now

Annie Hall (8)

Alvy Singer ‘Annie, there’s a big lobster behind the refrigerator. I can’t get it out. This thing’s heavy. Maybe if I put a little dish of butter sauce here with a nutcracker, it will run out the other side.’


[Alvy confronts Annie about having an affair]
Alvy Singer ‘Well, I didn’t start out spying. I thought I’d surprise you. Pick you up after school.’
Annie Hall ‘Yeah, but you wanted to keep the relationship flexible. Remember, it’s your phrase.’
Alvy Singer ‘Oh stop it, you’re having an affair with your college professor, that jerk that teaches that incredible crap course, contemporary crisis in western man…’
Annie Hall ‘Existential motifs in Russian literature. You’re really close.’
Alvy Singer ‘What’s the difference? It’s all mental masturbation.’
Annie Hall ‘Oh, well, now we’re finally getting to a subject you know something about.’
Alvy Singer ‘Hey, don’t knock masturbation. It’s sex with someone I love.’
Annie Hall ‘We’re not having an affair. He’s married. He just happens to think I’m neat.’
Alvy Singer ‘”Neat.” What are you, 12 years old? That’s one of your Chippewa Falls expressions.’
Annie Hall ‘Who cares? Who cares?’
Alvy Singer ‘Next thing you know, he’ll find you keen and peachy, you know. Next thing you know, he’s got his hand on your ass.’
Annie Hall ‘You’ve always had hostility towards David, ever since I mentioned him.’
Alvy Singer ‘Dav – you call your teacher David?’
Annie Hall ‘It’s his name.’
Alvy Singer ‘It’s a biblical name, right? What does he call you, Bathsheba?’


Annie Hall ‘Spider in bathroom’*

It seems like old times Diane Keaton

Eerder verschenen in deze film****serie:
(1) – The Hours
(2) – U Turn
(3) – Dogville
(4) – The Shawshank Redemption
(5) – Festen
(6) – Fucking Åmål
(7) – Raise the Red Lantern

*Ooit heb ik ’s avonds laat m’n toenmalige vriend gebeld, enigszins zuchtend kwam hij langs en ik zal nooit zijn blik vergeten toen ik zei dat ik zo geschrokken was omdat de vuilniszak opeens bewoog en er geluid uit kwam, kortom veel herkenning bij deze scène 😉

Fuck it!

Sinds vorige week m’n pc om onverklaarbare redenen opeens een leeg blauw scherm gaf hij weigerde nog verbinding te maken ondanks het feit dat m’n modem knipperde dat er niets aan de hand was diverse knoppen en ikoontjes opeens in cyberspace bleken opgegaan allerlei opties verdwenen waren ik de foutmelding kreeg ‘Exception EOle SysError In Module skype exe at 000958BD De RPC-server is niet beschikbaar’ en pas na de zoveelste sprekende computer uiteindelijk een echt mens aan de telefoon had die me weer van het kastje naar de muur terugstuurde ik inmiddels McÉffie wel kon schieten m’n pc wel kon schieten iedereen wel kon schieten m’n nieuwe laptop probeerde te doorgronden waarbij er hagelslag in het toetsenbord terechtkwam de internetverbinding er af en toe uitlag omdat ik geen router of netwerk heb en het ergens anders vandaan moest halen de koudwaterkraan doordraaide m’n mediabox het niet meer deed ik niet meer bij mn gewone mail kon dus gmail me in godsnaam dit de langste interpunctieloze zin ooit wordt kwam ik na de zoveelste zoekpoging op deze site met de wervende naam bleepingcomputerdotcom terecht en las dit stukje een feest van herkenning waarop de tranen van het lachen over m’n wangen liepen en dat komt zelden voor god wat was het heerlijk om tussen alles wat het niet meer deed daar dan toch nog de lol van in te zien dit moest ik even kwijt o ja tips zijn natuurlijk welkom maar dan liefst duidelijk en bruikbaar bezoekaanhuis is ook mogelijk.
Marjelle



speedracer4kq

Hi,

I had previously been removing unwanted/unused applications from my computer. I was using Perfect Uninstaller. I didn’t remove anything serious. I’m not that dumb. However, I did remove things like McAfee VirusScan (as I’m using Avast now), something called Web TV, or something, and ViewPoint something. I’m sorry, I don’t remember exactly what these last two were. But I did a search and they seemed to be nothing important, but in fact, bundled items from other apps.

Anyway, I logged on to my computer the other day to find the appearance had changed:

-it looks like an old Windows 98 style
-the task bar (on the right) only shows a couple processes, no network connections, etc.
-when opening explorer, I can’t drag and drop. I can copy a file but then do not have the option to paste it.
-when opening some applications, they do not appear in the task bar.
-and various other oddities

Also, it takes more time to load my profile and then my background will appear, but it takes much longer than before for the desktop (with all my shortcuts, etc) to appear.

Skype is set to load at start up, but I get the error message, "Exception EOleSysError in module Skype.exe at 000958BD. The RPC server is unavailable."

I tried to do a system restore. However, I received a dialog box, "System restore is unable to protect your computer. Please restart your computer and run system restore again." I tried restarting, however, this did not change anything.

I then tried to load Adaware. The splash screen appeared, but the program never loaded completely. I then tried to open Malwarebytes, however, received the following error: "Run-time error ‘372’: Failed to laod control ‘vbalGrid’ from vbalgrid6.ocx. Your version of vbalgrid6.ocx may be outdated. Make sure you are using the version of control that was provided with your application." I had only installed this a couple days earlier.

I then opened SuperSpyware and Avast and ran a scan with both, but nothing was found.

I’ve also tried starting in Safe mode. However, when I use the F8 method, i’m not able to move the highlighted system using the arrow keys. And there are only two options: "Windows (default)" and "Windows (default)".

I fear I might have removed something I shouldn’t have or that in doing so I’ve removed other essential things.

I appreciate any help on this.


Budapest
Feb 15 2009, 10:29 PM

Try running the System File Checker.

How to Use SFC.EXE to Repair System Files


speedracer4kq

Feb 16 2009, 12:46 PM

Hi,

I’ve done a check with the System File Checker and there was no result. So, I assume that all is well with that.

More on this strange problem, I’m unable to connect to the internet. In fact, when I go to Control Panel>Network Connections, there is nothing there. I’ve recently started with a new ISP, however, the connection is fine from my laptop.

I did notice when using Perfect Uninstaller and looking at the Startup Manager there was an executable: winlogons.exe at C:Program FilesMicrosoft Sessionswinlogons.exe. I did some research and this appears to be very bad. I’ve removed this from the start up and rebooted in Normal mode. However, the same problems exist. I’ve tried running Malwarebytes again but got the same run-time error as before. I even tried re-installing it. Same error. I then tried the same in safe mode, with the same result.

I’m not sure if the winlogons.exe is related to the changes/problems with the system or if it’s a separate problem.

Again, any help is greatly appreciated.

Thanks


thcbytes
Feb 16 2009, 01:15 PM

Hi Speedracer4kq,
You might want to post a thread in "Am I infected. What do I do?"
Hope this helps,
t

patbox
Feb 16 2009, 02:20 PM

Hello, do not worry at this point. Right click on your task-bar, click properties, select the second tab (called start menu). You should have two choices of the start menu (Classic and XP).

– Select Classic or XP and see if the Windows appearance changed?

– then go to the same tab, and click advanced setting (next to the selection of XP and Classic) and you get many options. Some of the option will allow you to drag and drop, paste and so on.

See if this works for you?

One more question, why did you not remove the files via normal uninstallers, or via start/control panel/software? Any reason for that? Just wondering?

(I also agree with some post above, that you could be infected, then you need to go to a different forum. But since you run Avast etc, chances are that your uninstaller deleted too much).


speedracer4kq
Feb 16 2009, 02:52 PM

@ pat,

I did try to change the appearance simply using the Task bar properties, however, it didn’t actually change it. But I think there is something much more serious happening given all the strange problems, such as nothing in the Network Connections. It’s like half my OS is missing.

Regarding why did I use a third party app to remove things: it is supposed to make a cleaner uninstall by removing left of registry keys and files.

I think I will post in the "infected" part. However, I’m concerned about not being able to run Malwarebytes, as it seems this is first step in any malware removals.

I’m dreading a possible reinstall/repair.

Thanks


patbox
Feb 16 2009, 03:24 PM

Yes please post in the forum where they deal with sypware, malware. You might need to produce your hijackt this log. Cheers.

Budapest
Feb 16 2009, 06:11 PM

Right click on the C drive in Explorer and go Properties > Tools > Check Now (under Error Checking). Check both boxes then click "Start Now". A message will pop up saying that Error Checking will run after you restart the computer. Restart the computer and Error Checking will run automatically after the restart. After it’s finished it will restart into Windows automatically.

speedracer4kq
Feb 17 2009, 10:50 AM

I did the Check Now procedure. On start up, it said, "Can’t open volume for direct access".

Budapest
Feb 17 2009, 04:54 PM

I would try installing/reinstalling SP3.

speedracer4kq
Feb 18 2009, 06:39 AM

Good advice – I was in the middle of trying that. I’ll let you know how I get on.

speedracer4kq
Feb 19 2009, 05:33 AM

I tried to install SP3, however, I got an error referring to the Cryptographic service. I checked the Cryptographic service and it appeared to not be started. I tried starting it in the Admin ToolsServices but I got an "Error 1068: Dependency service or group failed to start." So, I checked the RPC service, but couldn’t get this going either.
(…)

Plastic kinderlaarsjes in de zon

De Lipton Ice Tea-reclame op het gebouw tegenover me vangt m’n blik, ik neem nog een slok cola light. De ijsblokjes en het frisse schijfje citroen erin geven een verkoelend tintje aan het geheel, zelf voel ik me na een fietstocht door de hete stad met als voorlopig eindpunt de Oude Haven nu meer een warme spons. Een beker dampende thee staat ernaast, vandaag drink ik alles door elkaar.

Daarnet was ik volledig in gedachten verzonken en fietste op de automatische piloot. Een mailtje zeurde rond in m’n hoofd. Soms kunnen woorden je dag extra kleur geven en soms werken ze als een koude douche. ‘Niet gek met dit weer’, denk ik er grimlachend achteraan. Humor in virtuele communicatie, steeds meer vraag ik me af of mijn humor nu echt zo moeilijk te begrijpen is op papier. Die grinnikende smileys staan er niet voor niets, ben ik intens verdrietig of bloedserieus dan verdwijnen ze als sneeuw voor de zon. Dit wordt nog een verkoelend blog als ik zo doorga. 😉

In de stad ging ik daarstraks driftig op zoek naar een lamp omdat een maatje van Poolse Adam om vier uur voor de deur zou staan. Ik belandde in de Hema en zag een rij vrolijkgestipte plastic kinderlaarsjes staan. ‘Hier zou je acuut van in een zomerdepressie raken’, bedacht ik en besefte dat ik ook uitgerekend vandaag niet in dit soort winkels moest zijn. Als alles goed gaat, hebben ze al een vervreemdend effect. Aangezien er geen lamp te vinden was, wilde ik me al omdraaien en naar de uitgang snellen tot ik iets zag glitteren, het bleek een vaas. Voordat ik het wist had ik hem in m’n armen, ‘een troostvaas’, zei ik net niet hardop.
Vandaag mis ik je, H., en ik word zo moe van het mensen missen.

De cola is inmiddels lauw, het schijfje citroen dobbert lusteloos rond.
‘We willen allemaal begrepen worden’, denk ik, ‘daar gaat het om’.
Wat me wel elke keer weer verbaast is dat mensen zich zo gauw aangevallen voelen en allerlei dingen concluderen zonder vragen te stellen. Vaak lijken ze niet te beseffen dat hun gevoel ook met dingen van vroeger te maken kan hebben en niet per se met de ander op dat moment. Sowieso val ik zelden mensen aan.

M’n tweede glas staat voor me, ijs- en ijskoud, ik vraag me af of ik straks door het huis heen stuiter met al die cafeïne in m’n lijf.
‘Al langer wil ik een blog aan dit onderwerp wijden’, peins ik, ‘humor, communicatie, begrip, virtueel, mensen, lading, verleden, eerlijkheid, rode lap, …, en wat ik eventueel kan doen om beter begrepen te worden’.
De tags heb ik in ieder geval al.
‘Do you have one second?’ hoor ik Mazy roepen terwijl ik m’n laatste zin typ.
‘I have lots of seconds’, glimlach ik.
Marjelle

Limonadeglazen wodka Spinvis

‘Soms kan ik m’n favorieten wel schieten’

Beer kijkt me met glimmende oogjes aan, deze titel moet je boven je blog zetten! Kort, krachtig en uitdagend.
Je hebt weleens betere ideeën gehad, Beer, als je echt graag favorietloos door het leven wilt moet je met dit soort titels gaan smijten, maar hopelijk onderschat ik m’n lezers.
Begrijpen die favorieten van jou dan niet dat dit met één grote knipoog geschreven is? vraagt hij verbaasd. Oké, en met een kerntje van waarheid, voegt-ie eraantoe.
Dat weet ik niet, antwoord ik, dat m’n gevoel voor humor niet altijd over(een)komt, weet ik wél, vandaar misschien dat ik soms wat voorzichtig ben.

Zo voorzichtig vind ik je anders niet, af en toe ben je bijzonder duidelijk in wat je wel en niet vindt zoals laatst bij die Kijkshopmeneer en ook tegen E. en C.
Ik ben het allebei, Beer, bovendien ben ik soms ook nog eens onhandig eerlijk, hoewel ik ontwapenend eerlijk mooier vind klinken. Dat doet me denken aan een paar dagen geleden toen ik midden in de nacht iets onhandigs heb gedaan, vooruit, noem het maar stom want dat was het ook. Ik dacht dat ik het gewoon meteen terug kon draaien, maar dat bleek niet zo te zijn. Nu weet ik niet of en hoe ik dat die ander duidelijk kan maken zonder dat het heel raar overkomt. De waarheid is namelijk soms veel onwerkelijker dan de leugen.

Het is even stil. Ik ben nu eenmaal iemand die nieuwsgierig is en overal aan- en inzit en knopjes wil uitproberen. Dat doet me ook denken aan die zeldzame keer dat ik ooit in een museum belandde, pak ik de draad weer op. Ik was er met een paar wildvreemde Polen die er al even weinig zin in hadden als ik. Gelukkig werd ik ervoor betaald door een goede vriend, dat stimuleerde wel. Op een gegeven moment raakte ik nietsvermoedend het schilderij voor me aan en kreeg toen een zeer alerte suppoost boven op me- maar ik dwaal af, sorry.
Nou begrijp ik beter wat je bedoelt met ‘de waarheid is vaak veel onwerkelijker dan…’, reageert Beer.

“En nu weer terug naar die favorietenkwestie, doet hij semi-streng, hoezo heb je eigenlijk favorieten, jij had toch gezegd dat je dat hele groepsgebeuren, netwerken en vriendjes niet zo zag zitten?
Dat klopt, Beer, zeg ik glimlachend, en volgens mij ben ik daar aardig consequent in geweest. Ik dacht eerst, ik nodig gewoon niemand uit en doe er helemaal niet aan mee. waar ik geen rekening mee had gehouden was dat anderen mij als favoriet zouden kunnen opnemen. Toen dat inderdaad gebeurde, had ik dus de keus tussen heel erg principieel zijn en ze niet toevoegen of flexibel principieel zijn en louter degenen die mij toegevoegd hadden en die me aanspraken wel linken. Ik heb voor de laatste optie gekozen omdat eenrichtingsverkeer niet prettig voelde. Ik kijk naar Beer en zie dat ik voorlopig geen reactie hoef te verwachten, hij is tijdens mijn verhaal op de bank in slaap gevallen. Zachtjes zoen ik hem op z’n slapende snuitje en loop op m’n tenen de kamer uit.
Marjelle

Muziek: Marillion