Bepaalde gewoontes van mensen kunnen irritatie oproepen. Zo hebben veel mensen er wel een paar die hoog op hun irritatie-index staan. De één vindt smakken aan tafel vreselijk of iemand die met zijn vingers knakt. Tergend langzaam, één voor één. Een ander krijgt bijna een waas voor ogen als iemand constant met een pen zit te tikken of met z’n voet op en neer aan het wiebelen is. Ik herinner me dat ik er ooit in een wachtkamer commentaar op kreeg van een zwaar geïrriteerde vrouw. ‘Stop daarmee!’ zei ze. Nu ben ik in de regel ongevoelig voor bevelen, of iemand moet er een pistool bij trekken, dus ik wiebelde gewoon – zij het iets minder relaxed – door.
Zo is het ook met woorden. Bij sommige uitdrukkingen springen m’n haren bijna rechtovereind. Als mensen het er bijvoorbeeld voor de zoveelste keer over hebben dat iets moet ‘indalen’, dat ze gaan ‘knallen’ of dat ze er voor ‘duizend procent’ voor gaan. De gewoonte om bij alles ‘komt goed!’ te roepen vind ik ook tenenkrommend, maar er is één woord dat momenteel werkelijk vrijwel overal voor gebruikt wordt. Pittig. Kende ik het vroeger vooral in de betekenis van gekruid, pikant, inmiddels wordt het voor allerlei varianten gebruikt. Van apart, bijzonder, moeilijk, lastig, niet leuk, wél leuk, pijnlijk tot boeiend… Kortom, als je niet weet wat je moet zeggen, zeg dan gewoon ‘mmm, bést wel pittig’.
Marjelle
Foto Pixabay