Vier volgeschreven pagina’s met doorhalingen en pijlen liggen voor me, of deze tekst ooit in getypte versie verschijnt is de vraag. Soms wil je het over teveel tegelijk hebben en komt er geen enkel punt echt uit de verf. Of je neemt een heikel onderwerp bij de hand en aan het eind van je betoog denk je ‘wil ik dit wel? Straks krijg ik een verhitte discussie onder m’n blog en moet ik die reacties allemaal ook nog eens gaan beantwoorden’. Het is al warm genoeg zonder dat.
Over wel of niet aan- en afbevelen ga ik het dus niet hebben, ook niet over wel of geen favorieten en wel of niet meekijken bij je favorieten of… moet ik ze vijanden noemen? Er is wat begripsverwarring af en toe, zag ik.
Eén ding zeg ik wel, hartgrondig zelfs, weg met die afbevelingsknop! Het is een wangedrocht en gooit alleen maar meer olie op het vuur. Dat was nu net wat het VK-blog niet nodig had, netzomin als ik overigens.
‘Wie heeft die knop eigenlijk bedacht’, vraag ik me af.
Marjelle
Muziek: Eimear Quinn
Ook een lekker nummer om mee te zingen, maar dit geheel en al terzijde
in plaats van wolven en schapen had ik alleen nog maar een geitje in de aanbieding